5 เรื่องน่ารู้เกี่ยวกับการดูแลผู้ป่วยพาร์กินสัน

<h2>1. “ไทเก๊ก&#8230;ช่วยได้” 
</h2>
เชื่อหรือไม่ว่า การรำไทเก๊ก สามารถช่วยให้ผู้ป่วยพาร์กินสันดีขึ้นได้ !!!!!! 
การรำไทเก๊ก เป็นการออกกำลังกายชนิดหนึ่งที่เกี่ยวข้องกับลมหายใจคล้ายกับการทำสมาธิร่วมกับการเคลื่อนไหวอย่างช้าๆ ด้วยท่าทางที่นุ่มนวลและต่อเนื่อง ช่วยลดความเสี่ยงที่ผู้ป่วยอาจหกล้มได้ ที่สำคัญมีผลงานวิจัยแล้วว่า การรำไทเก๊ก มีส่วนช่วยในเรื่องการทรงตัวของผู้ป่วยพาร์กินสัน แต่ต้องอยู่ในความดูแลของผู้เชี่ยวชาญ
<h2>2. “บำบัดการพูด&#8230;เพื่อเสียงที่ชัดขึ้น” 
</h2>
นอกจากผู้ป่วยพาร์กินสันจะมีความผิดปกติในการเคลื่อนไหวแล้ว กล้ามเนื้อที่เกี่ยวกับการออกเสียงก็ผิดปกติด้วยเช่นกัน ทำให้เสียงของผู้ป่วยเบาลง
การบำบัดการพูด จึงเป็นอีกวิธีหนึ่งที่จะช่วยให้ผู้ป่วยพาร์กินสันสื่อสารได้ดีขึ้น ต้องให้ผู้ป่วยพยายามเปล่งเสียงออกจากลำคอให้ได้มากที่สุด ควรพยายามฝึกเป็นคำๆ และหมั่นฝึกปฏิบัติวันละหลายๆครั้ง จะช่วยให้ผู้ป่วยพูดได้ชัดเจนขึ้น
<h2>3. “ฝึกหายใจ&#8230;ขยายคุณภาพชีวิต” 
</h2>
ผู้ป่วยพาร์กินสันมักจะหายใจได้สั้นและถี่ ทำให้มีอาการหอบ เหนื่อยง่าย การฝึกหายใจ โดยให้มีการขยายของซี่โครงในระดับต่างๆ และฝึกให้ผู้ป่วยใช้กล้ามเนื้อกระบังลมในการหายใจ โดยให้ผู้ป่วยอยู่ที่โล่ง อากาศบริสุทธิ์ พยายามสูดลมหายใจเข้าปอดอย่างเต็มที่ จากนั้นค่อยๆหายใจออกโดยปล่อยลมทางปากช้าๆ เป่าจนรู้สึกลมหมดปอด ปฏิบัติซ้ำๆวันละ3-5ครั้ง จะชาวยลดอาการดังกล่าวได้ และยังส่งผลให้เกิดการผ่อนคลายของกล้ามเนื้อได้อีกด้วย
<h2>4. “เรื่องปาก&#8230;เรื่องท้อง&#8230;ก็สำคัญ” 
</h2>
ผู้ป่วยพาร์กินสัน อาจมีปัญหากลืนอาหารลำบาก สังเกตได้จากการรับประทานอาหารได้ ช้าลง มีน้ำลายไหลมากขึ้น ผู้ดูแลต้องระวังเป็นอย่างมากเพราะผู้ป่วยอาจสำลักอาหารได้ ควรให้ผู้ป่วยรับประทานอาหารอ่อนหรืออาหารเหลว ที่มีสารอาหารครบถ้วน และผู้ป่วยมักมีอาการท้องผูก ควรให้รับประทานอาหารที่มีกากใย เช่น ผัก ผลไม้ต่างๆ เพื่อช่วยให้ผู้ป่วยขับถ่ายได้ดีขึ้น
<h2>5. “ความคิด ความจำ และจิตใจ&#8230;สำคัญที่สุด” 
</h2>
เนื่องจากผู้ป่วยพาร์กินสันมักมีปัญหาเกี่ยวกับกระบวนการคิดและความจำลดลง จึงควรหากิจกรรมส่งเสริมให้ผู้ป่วยได้ใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ หรือกิจกรรมที่ให้ผู้ป่วยได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆเพื่อเป็นการฝึกสมอง และทำให้ผู้ป่วยตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา เช่น ฝึกบวกเลข ทายคำศัพท์ ฝึกอ่าน-เขียนหนังสือ เป็นต้น
เนื่องจากผู้ป่วยพาร์กินสันมักมีปัญหาเกี่ยวกับกระบวนการคิดและความจำลดลง จึงควรหากิจกรรมส่งเสริมให้ผู้ป่วยได้ใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ หรือกิจกรรมที่ให้ผู้ป่วยได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆเพื่อเป็นการฝึกสมอง และทำให้ผู้ป่วยตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา เช่น ฝึกบวกเลข ทายคำศัพท์ ฝึกอ่าน-เขียนหนังสือ เป็นต้น
ที่มา : 
http://www.kanyapt.com/Service/serviceItem/4- 
https://www.rama.mahidol.ac.th/ramachannel/home/article/%E0%B8%81%E0%B8%B2%

ผู้ป่วยพาร์กินสัน นอกจากจะต้องได้รับการรักษาจากแพทย์แล้ว ญาติหรือคนใกล้ชิดยังควรดูแลผู้ป่วยให้หมั่นทำกิจกรรมต่างๆ เพื่อการฟื้นฟูร่างกาย สมอง และรักษาสภาพจิตใจให้สดชื่นแจ่มใสอยู่เสมอ

บริการ

บทความ

เกี่ยวกับเรา

สาขาโรงพยาบาล

5 เรื่องน่ารู้เกี่ยวกับการดูแลผู้ป่วยพาร์กินสัน

Tel

Email

บริการ

บทความ

เกี่ยวกับเรา

สาขาโรงพยาบาล