ผมตัดสินใจเรียนหมอเพราะคุณพ่ออยากให้เรียน ไม่ได้ตั้งจะเรียน สมัยเป็นนักเรียนผมมีความใฝ่ฝันอยากจะเป็นนักบินเนื่องจากมีคุณพ่อเป็นวิศวกร และตัวเองชอบเรื่อง Structure และ mechanics เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เมื่อตัดสินใจมาเรียนหมอ คิดว่าเมื่อศึกษาจบออกมาได้ช่วยคน ได้รักษาคน ส่วนความชอบเดิมเรื่อง structure ยังนำมาประยุกต์ใช้กับการเรียนหมอได้ด้วย เมื่อต้องมาเรียนหมอทำให้ชอบการรักษาคน ยิ่งรักษาคนป่วยให้มีอาการดีขึ้น หรือหายเป็นปกติ ยิ่งมีความสุข
การเลือกเรียนเฉพาะทางด้านกระดูก เพราะเป็นโรคที่วินิจฉัยไม่ยาก เห็นชัดเจน ด้านอายุรกรรมก็ชอบ แต่ถ้าเรียนถ้าเรียนอายุรกรรมโรคบางโรคจะไม่เห็น ซึ่งต่างจากการเป็นหมอกระดูก ที่รักษาแล้วถ้าหายก็คือหายเลย นี่คือเสน่ห์ของการเรียนเป็นหมอกระดูก
เมื่อต้องไปศึกษาต่อด้านกระดูกที่ต่างประเทศ งานหลักของผมคือการไปทำวิจัยเกี่ยวกับการบาดเจ็บของกระดูกสันหลังในส่วนที่ติดกับกระดูกเชิงกราน เพื่อไปศึกษาดูว่าการยึดกระดูกแบบไหนมันดี และดีกว่าของเก่าอย่างไร ทำให้ได้รับทราบนวัตกรรมใหม่ของการผ่าตัดกระดูก เช่น การผ่าเกี่ยวกับกระดูกสันหลัง กระดูกคด เป็นต้น หลังจากนั้นเมื่อกลับมาถึงเมืองไทยได้ไม่ถึงสองสัปดาห์ ผมมีคนไข้ที่ต้องผ่าตัดกระดูกแบบที่ไปทำการวิจัยมารับการรักษา และประสบความสำเร็จในการผ่าตัด คนไข้ก็มีความสุขกลับไป
สำหรับผมการเป็นหมอคือการได้ช่วยเหลือคนอื่น เพื่อให้เขากลับมามีชีวิตได้ใกล้เคียง หรือ ปกติดังเดิม ในการรักษาคนไข้แต่ละรายนั้น ผมคิดเสมอว่า คนไข้คือญาติของเรา เมื่อตรวจพบอาการผิดปกติอะไร ต้องบอกกับคนไข้ให้รับทราบ ห้ามปิดบัง เพื่อให้การรักษาสร้างรอยยิ้มและความสุขให้กับคนไข้รวมถึงญาติๆ ได้มากที่สุด