ADHD in Children

<h3 style="display: none;">ជំងឺអត់អារម្មណ៍របស់កូនតូច&#8230;កុំអោយឆ្លងកាត់ទៅ ដើម្បីព្យាបាលឲ្យបានឆាប់!</h3>
<p></p>
<div class="paragraph">
<div>ហៅថាជាជំងឺពេញនិយមមួយទៀតដែលគេស្គាល់ល្អនៅក្នុងចំណោម វេជ្ជបណ្ឌិតផ្នែកចិត្តកុមារ និងវេជ្ជបណ្ឌិតអភិវឌ្ឍន៍ ពីព្រោះតាមស្ថិតិបានឃើញថា កុមារមានជំងឺអត់អារម្មណ៍រហូតដល់ 5-10% ឬនិយាយឲ្យងាយថា ក្នុងថ្នាក់រៀនមួយនាក់ នឹងមានកុមារម្នាក់មានជំងឺអត់អារម្មណ៍ ហើយកើតឡើងនៅកុមារប្រុសច្រើនជាងកុមារស្រីដល់ 4 ដង</div>
<h2></h2>
<h2><span style="color: #00826a;">ចូលទៅក្នុងដើមកំណើត</span></h2>
</div>
<p>វេជ្ជសាស្រ្តបានពណ៌នាអំពីជំងឺអត់អារម្មណ៍ ឬ Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) ថា ជំងឺនេះកើតឡើងពីកំហុសប្រព្រឹត្តនៃសារធាតុគីមីនៅខួរក្បាលផ្នែក Prefrontal cortex ដែលមានតួនាទីដូចជាគ្រប់គ្រងការប្រព្រឹត្តិ និងគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ ការផ្តោតអារម្មណ៍ ការត្រៀមផែនការ ការត្រួតពិនិត្យខ្លួន ការគិត និងការសម្រេចចិត្ត។ នៅពេលមានកំហុសប្រព្រឹត្តនៃសារធាតុគីមីនៅផ្នែកនេះ នឹងប៉ះពាល់ដល់ជីវិតប្រចាំថ្ងៃ ដូចជា កុមារនឹងលេងល្បិចល្បាញពេក ខ្វះការផ្តោតអារម្មណ៍ មានអារម្មណ៍រហ័សរហួន ងាយរអាក់រអួល ហើយភ្លេចងាយ ដែលអាចបណ្តាលឲ្យមានផលប៉ះពាល់ផ្សេងៗ ប្រសិនបើមិនព្យាបាលឲ្យឆាប់រហ័ស</p>
<h2></h2>
<h2><span style="color: #00826a;">រោគសញ្ញាដែលអាចសង្កេតឃើញ</span></h2>
<p>ជំងឺអត់អារម្មណ៍នេះមិនមានរោគសញ្ញាឈឺចាប់ដូចជាជំងឺផ្សេងទៀតទេ ប៉ុន្តែបង្ហាញតាមរបៀបអាកប្បកិរិយា ជាពិសេសមាន 3 ប្រភេទសំខាន់គឺ លេងល្បិចល្បាញ មិនអង្គុយស្ងប់ (Hyperactivity) មានអារម្មណ៍រហ័សរហួន (Impulsivity) ខ្វះការផ្តោតអារម្មណ៍ (Inattention)។ ក្នុងការធ្វើវិនិច្ឆ័យជំងឺរបស់សមាគមវេជ្ជបណ្ឌិតផ្នែកចិត្តអាមេរិក (DSM-IV-TR) បានកំណត់ថា កុមារដែលមានរោគសញ្ញាអត់អារម្មណ៍ ឬអារម្មណ៍រហ័សរហួន ត្រូវមានរោគសញ្ញាយ៉ាងហោចណាស់ 6 ខែ ដែលប៉ះពាល់ដល់ជីវិត និងមិនសមរម្យជាមួយការអភិវឌ្ឍន៍</p>
<div class="paragraph">
<h2></h2>
<h2><span style="color: #00826a;">រោគសញ្ញាអត់អារម្មណ៍<strong> (យ៉ាងហោចណាស់ 6 រោគសញ្ញា)</strong></span></h2>
</div>
<div class="contrainer-margin">
<div class="paragraph">
<ul>
<li>មិនយកចិត្តទុកដាក់លម្អិតនៃរឿងផ្សេងៗ មានការប្រហែលខ្វះការប្រុងប្រយ័ត្នក្នុងការងារ</li>
<li>ខ្វះការផ្តោតអារម្មណ៍ជាប់លាប់លើការងារ ឬលេង</li>
<li>មិនស្តាប់ពេលមាននរណាម្នាក់និយាយជាមួយ</li>
<li>មិនអនុវត្តតាមការណែនាំឲ្យបានពេញលេញ ឬមិនបញ្ចប់ការងារ ដែលមិនមែនដោយសារតែការតវ៉ា</li>
<li>មានបញ្ហាក្នុងការរៀបចំការងារ ឬសកម្មភាពផ្សេងៗ</li>
<li>មិនចូលចិត្ត និងព្យាយាមជៀសវាងការងារដែលត្រូវការខិតខំប្រឹងប្រែង ដូចជា ការធ្វើការប្រឡង</li>
<li>ភ្លេចរបស់ជាញឹកញាប់</li>
<li>ងាយរអាក់រអួល</li>
<li>ចូលចិត្តភ្លេចរឿងដែលត្រូវធ្វើក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ</li>
</ul>
</div>
</div>
<div class="paragraph">
<h2></h2>
<h2><span style="color: #00826a;">រោគសញ្ញាលេងល្បិចល្បាញ ឬអារម្មណ៍រហ័សរហួន (យ៉ាងហោចណាស់ 6 រោគសញ្ញា)</span></h2>
</div>
<div class="contrainer-margin">
<div class="paragraph">
<ul>
<li>រោគសញ្ញាលេងល្បិចល្បាញ មិនអង្គុយស្ងប់</li>
<li>ចូលចិត្តចល័តដៃជើង មិនអង្គុយស្ងប់ពេលអង្គុយលើកៅអី</li>
<li>ចូលចិត្តឈរចេញពីកៅអីពេលនៅក្នុងថ្នាក់ ឬកន្លែងដែលគួរអង្គុយស្ងប់</li>
<li>ចូលចិត្តឡើងលើវត្ថុក្នុងស្ថានភាពមិនសមរម្យ</li>
<li>មិនអាចលេង ឬធ្វើសកម្មភាពដោយស្ងប់ស្ងាត់បាន</li>
<li>ចូលចិត្តចល័តជានិច្ច</li>
<li>និយាយច្រើន</li>
<li>ចូលចិត្តឆ្លើយមុនពេលសំណួរបញ្ចប់</li>
<li>មិនអាចរង់ចាំបាន</li>
<li>ចូលចិត្តចូលរួមក្នុងការនិយាយ ឬរំខានអ្នកដទៃ មិនថាកំពុងនិយាយ ឬកំពុងលេងសកម្មភាពណា</li>
</ul>
</div>
</div>
<div class="paragraph">
<div></div>
<div>ក្រៅពីនេះ អាចសង្កេតឃើញថា រោគសញ្ញាទាំងនេះភាគច្រើនកើតឡើងមុនកុមារអាយុ 7 ឆ្នាំ ហើយរោគសញ្ញាទាំងនេះកើតឡើងរៀងរាល់ថ្ងៃយ៉ាងហោចណាស់ 2 កន្លែង ឬច្រើនជាងនេះ ហើយរោគសញ្ញាទាំងនេះប៉ះពាល់ដល់ការសិក្សា ការងារ និងការចូលរួមសង្គម។ សំខាន់បំផុត គឺរោគសញ្ញាទាំងនេះមិនមែនជារោគសញ្ញារបស់ជំងឺផ្នែកចិត្ត ឬជំងឺដែលបង្ហាញពីការអភិវឌ្ឍមិនធម្មតារបស់កុមារ</div>
</div>
<div class="paragraph">
<h2></h2>
<h2><span style="color: #00826a;">ហេតុផលរួមដែលអាចពាក់ព័ន្ធ</span></h2>
<p>ក្រៅពីកំហុសប្រព្រឹត្តនៃសារធាតុគីមី ក៏មានហេតុផលផ្សេងទៀតដែលពាក់ព័ន្ធនឹងជំងឺអត់អារម្មណ៍ ដូចជា មេរោគ បរិស្ថាន សារធាតុដែកខ្មៅ ឬអាកប្បកិរិយារបស់ម្តាយដែលជក់បារីពេលមានផ្ទៃពោះ ការបង្កើតមុនពេលកំណត់ រួមទាំងស្ថានភាពស្មុគស្មាញផ្សេងៗនៃការផ្ទៃពោះ និងការបង្កើត</p>
<p>&nbsp;</p>
<p><span style="color: #00826a; font-size: 1.5em; font-weight: bold; background-color: rgb(255 255 255 / var(--tw-bg-opacity)); font-family: ui-sans-serif, system-ui, -apple-system, BlinkMacSystemFont, 'Segoe UI', Roboto, 'Helvetica Neue', Arial, 'Noto Sans', sans-serif, 'Apple Color Emoji', 'Segoe UI Emoji', 'Segoe UI Symbol', 'Noto Color Emoji';">ផលប៉ះពាល់ដល់ការសិក្សា</span></p>
</div>
<p>ពេលជំងឺនេះកើតឡើងលើកុមារដែលនៅក្នុងអាយុសិក្សា នឹងបណ្តាលឲ្យមានបញ្ហាក្នុងការសិក្សា មិនអាចសិក្សាបានពេញសមត្ថភាព ប្រសិនបើមិនព្យាបាល កុមារមានទំងន់លទ្ធផលសិក្សានៅក្រោមសមត្ថភាពពិតរបស់ខួរក្បាល ប៉ុន្តែនៅករណីដែលបានព្យាបាលត្រឹមត្រូវ និងសមរម្យ ហើយកុមារមានប្រាជ្ញាដើម កុមារនឹងមានលទ្ធផលសិក្សាឡើងយ៉ាងច្បាស់</p>
<div class="paragraph">
<h2></h2>
<h2><span style="color: #00826a;">អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងអាចព្យាបាលបាន</span></h2>
<p><span style="color: #000000;">ការព្យាបាលជំងឺអត់អារម្មណ៍មានពីរប្រភេទ គឺព្យាបាលដោយថ្នាំ ដើម្បីកែសម្រួលសារធាតុគីមីនៅខួរក្បាលឲ្យមានសមតុល្យម្តងទៀត ដែលវិធីនេះមានប្រសិទ្ធភាពប្រហែល 70% ហើយប្រភេទមួយទៀតគឺព្យាបាលដោយការកែប្រែអាកប្បកិរិយា ដែលផ្តោតលើការបង្កើតអាកប្បកិរិយាដែលមានវិជ្ជាជីវៈ ដែលត្រូវតែហ្វឹកហាត់តាមអាយុ រួមមានការហ្វឹកហាត់ជំនាញក្នុងការគ្រប់គ្រងខ្លួន ធ្វើតាមផែនការ តាមពេលវេលា គ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ និងហ្វឹកហាត់ជំនាញក្នុងការរស់នៅជាមួយអ្នកដទៃ ការទំនាក់ទំនង ការអនុវត្តតាមច្បាប់ និងការធ្វើការជាក្រុម។ ជាទូទៅ ការព្យាបាលប្រភេទនេះនឹងផ្តោតព្យាបាលរួមជាមួយការព្យាបាលដោយថ្នាំ ប៉ុន្តែគ្រប់ប្រភេទការព្យាបាល អ្នកថែទាំ និងវេជ្ជបណ្ឌិតគួរពិគ្រោះ និងសម្រេចចិត្តរួមគ្នាយ៉ាងជិតស្និទ្ធ</span></p>
</div>

កុមារក្មេងលេងល្បិចពេក មិនមានការផ្តោតអារម្មណ៍ មិនអង្គុយស្ងៀម ស្រឡាញ់លោតទៅមក ប្រសិនបើកូនមានរោគសញ្ញាទាំងនេះ ឪពុកម្តាយមិនគួរឲ្យអោយកន្លងផុត ព្រោះនេះអាចមិនមែនត្រឹមតែអារម្មណ៍រំភើបឬហាយប៊ែរ ប៉ុន្តែមានហានិភ័យជារឿងជំងឺអតិផរណាសមត្ថភាពផ្តោតអារម្មណ៍។

សេវាកម្ម

អត្ថបទ

អំពីពួកយើង

សាខាមន្ទីរពេទ្យ

ជំងឺអត់អារម្មណ៍របស់កូនតូច...កុំអោយកន្លងផុតទៅ ត្រូវព្យាបាលឲ្យឆាប់!

Tel

Email

សេវាកម្ម

អត្ថបទ

អំពីពួកយើង

សាខាមន្ទីរពេទ្យ