Urinary incontinence in women

<h2><span style="color: #00826a;">បញ្ហាបង្ហូរប្រមូលទឹកមូសអាចកើតមានពីអ្វីខ្លះ?</span></h2>
<p><strong>បញ្ហាបង្ហូរប្រមូលទឹកមូស</strong> គឺជាបញ្ហាសុខភាពក្នុងក្រុមជំងឺរ៉ាំរ៉ៃដែលឃើញជាច្រើននៅស្ត្រីជុំវិញពិភពលោក។ អាការៈបង្ហូរប្រមូលទឹកមូសចែកចេញជាក្រុម 3 គឺ</p>
<ul>
<li>ក្រុមទីមួយ ជាញឹកញាប់ឃើញនៅអ្នកដែលមានជំងឺប្រព័ន្ធប្រសាទ និងខួរក្បាលរួមមាន ដោយមានការបង្ហូរប្រមូលទឹកមូសជាប្រចាំ (Overflow) រហូតត្រូវប្រើផ្ទាំងសំអាតទឹកមូស។ គ្រាន់តែដើរធម្មតា ឬដើរបន្តិចបន្តួចទឹកមូសក៏ចេញហើយ។</li>
<li>ក្រុមទីពីរ បង្ហូរប្រមូលទឹកមូសពេលខិតខំប្រឹងប្រែង ជាពិសេសពេលធ្វើសកម្មភាពផ្សេងៗ ដូចជា ក្អក ចុះសំឡេងលើកីឡា ឡើងទម្ងន់។ ក្រុមនេះឃើញប្រហែលពាក់កណ្តាលនៃអ្នកជំងឺទាំងមូល។</li>
<li>ក្រុមទីបី ហៅថាបំពង់ទឹកមូសមានប្រតិកម្មលឿនពេក ពេលចាប់ផ្តើមមានអារម្មណ៍ឈឺចង់ទៅបង្គន់ ទឹកមូសភាគច្រើនចេញមុនពេលទៅដល់បង្គន់ ហើយមានអាការៈបង្ហូរប្រមូលទឹកមូសញឹកញាប់។</li>
</ul>
<p>&nbsp;</p>
<h2><span style="color: #00826a;">មូលហេតុនៃការកើតជំងឺបង្ហូរប្រមូលទឹកមូស</span></h2>
<p>មូលហេតុនៃការកើតជំងឺបង្ហូរប្រមូលទឹកមូសពេលខិតខំប្រឹងប្រែងមកពីការមានសំពាធសរុបនៅក្នុងផ្ទៃពោះជាប់គ្នារយៈពេលយូរ បណ្តាលឲ្យសាច់ដុំជញ្ជាំងផ្លូវភេទមានការលែងលះ។ បំពង់ទឹកមូស និងផ្លូវបង្ហូរទឹកមូសមានការប្រែប្រួលមុំ។ ពេលខិតខំលើកទម្ងន់ធ្ងន់ ឬលេងកីឡា ដែលជាការបន្ថែមសំពាធនៅក្នុងផ្ទៃពោះ ទឹកមូសហើយចេញ។ ករណីសាច់ដុំជញ្ជាំងផ្លូវភេទលែងលះអាចកើតមានពីករណីជាច្រើន ដូចជា ទម្ងន់ខ្លួនច្រើន ការកកើតទម្ងន់យូរអង្វែង បណ្តាលឲ្យមានសំពាធនៅក្នុងផ្ទៃពោះជាប់គ្នានៅរៀងរាល់ពេល។</p>
<p>&nbsp;</p>
<p>ក្រៅពីនេះ ក៏ឃើញជាច្រើននៅអ្នកដែលហាត់ប្រាណយ៉ាងខ្លាំង និងលើកទម្ងន់ធ្ងន់ជាប់គ្នារយៈពេលយូរ ឬទោះបីជាការមានផ្ទៃពោះ និងការបង្កើតកូន ជាពិសេសករណីកំណើតលំបាក ដែលបណ្តាលឲ្យសាច់ដុំក្នុងផ្លូវភេទលែងលះ និងរបួស ឬហៅថាកាំបិតផ្លូវភេទលែងលះ ដែលអាចបណ្តាលឲ្យមានបញ្ហាបង្ហូរប្រមូលទឹកមូសពេលខិតខំប្រឹងប្រែង។ ជាពិសេសស្ត្រីដែលមិនបានហាត់ប្រាណត្រឹមត្រូវនៅរយៈពេលបន្ទាប់ពីកំណើត។</p>
<p>&nbsp;</p>
<h2><span style="color: #00826a;">របៀបព្យាបាលពេលមានអាការៈបង្ហូរប្រមូលទឹកមូស?</span></h2>
<p>បើអាការៈនៅក្នុងដំណាក់កាលដំបូង វេជ្ជបណ្ឌិតភាគច្រើនណែនាំឲ្យអ្នកជំងឺហាត់ប្រាណផ្លូវភេទដោយការសង្កត់សាច់ដុំ (Kegel exercise)។ ប្រសិនបើធ្វើត្រឹមត្រូវ និងទៀងទាត់ ត្រូវធ្វើចាប់ពី 30 ដងឡើងទៅ 3 ដងក្នុងមួយថ្ងៃ ពេលព្រឹក មធ្យម និងល្ងាចយ៉ាងហោចណាស់ នឹងជួយការពារបញ្ហាកាំបិតផ្លូវភេទលែងលះ និងបញ្ហាបង្ហូរប្រមូលទឹកមូស។ ប៉ុន្តែករណីខ្លះដែលអ្នកជំងឺមិនអាចផ្តោតលើការហាត់ប្រាណបានពេញមួយថ្ងៃ ត្រូវមានឧបករណ៍ជួយ។ បច្ចេកវិទ្យាដែលពេញនិយមបច្ចុប្បន្នគឺម៉ាស៊ីនឡាស៊ែរ សម្រាប់លើកកម្ពស់ផ្លូវភេទ។</p>
<p>&nbsp;</p>
<h2><span style="color: #00826a;">ព្យាបាលបញ្ហាបង្ហូរប្រមូលទឹកមូសដោយការធ្វើឡាស៊ែរ លើកកម្ពស់ផ្លូវភេទ</span></h2>
<p>ការព្យាបាលដោយឡាស៊ែរ ប្រើគោលការណ៍បំផ្លាញកោសិកាចាស់ និងបង្កើតកូឡាជែននៅក្នុងសាច់ដុំផ្លូវភេទឲ្យច្រើនឡើង។ ជាទូទៅសាច់ដុំរបស់មនុស្សមានភាពបត់បែន ដែលកើតឡើងពីកូឡាជែននៅស្រទាប់ក្រោមស្បែក។ ប៉ុន្តែពេលអាយុចាស់ឡើង ចាប់ផ្តើមចូលវ័យចាស់ សាច់ដុំស្រាលស្រួលបាត់បង់ទៅតាមអាយុ ឬអាចមានមូលហេតុផ្សេងៗដូចជា ទម្ងន់ខ្លាំង ការមានផ្ទៃពោះ ការបង្កើតកូនលំបាក បណ្តាលឲ្យកូឡាជែនកាត់បន្ថយ។ ការប្រើឡាស៊ែរ នឹងបំផ្លាញកោសិកាស្រទាប់ខាងលើ ហើយលើកទឹកចិត្តឲ្យមានការបង្កើតកូឡាជែនថ្មីឡើងវិញ។</p>
<p>&nbsp;</p>
<p>អ្នកដែលចង់ធ្វើឡាស៊ែរ ព្យាបាលបញ្ហាបង្ហូរប្រមូលទឹកមូស ត្រូវមកពិនិត្យរាងកាយ ដើម្បីវាស់កម្រិតធ្ងន់ធ្ងរនៃជំងឺមុន ព្រោះបច្ចេកវិទ្យាឡាស៊ែរ លើកកម្ពស់ផ្លូវភេទសមស្របសម្រាប់ព្យាបាលបញ្ហាបង្ហូរប្រមូលទឹកមូសដែលមិនធ្ងន់ខ្លាំង ដូចជា មានអាការៈបង្ហូរប្រមូលទឹកមូសពេលលេងកីឡាដែលខ្លាំង ឬចូលថ្នាក់ហាត់ប្រាណដែលខិតខំខ្លាំង ឬករណីដែលអ្នកជំងឺមានអារម្មណ៍ថាផ្លូវភេទមិនតឹងរឹង មានខ្យល់ចេញតាមផ្លូវភេទ។ ប៉ុន្តែបើអ្នកជំងឺទុកឲ្យមានបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរឡើង អាចត្រូវព្យាបាលដោយការវះកាត់ជំនួស។</p>
<p>&nbsp;</p>
<h2><span style="color: #00826a;">ការវះកាត់ព្យាបាលបញ្ហាបង្ហូរប្រមូលទឹកមូស</span></h2>
<p>ការវះកាត់ព្យាបាលបញ្ហាបង្ហូរប្រមូលទឹកមូស មិនថាជាវះកាត់បើកពោះលើកមុំបំពង់ទឹកមូសឡើង ឬប្រើខ្សែស្លីងទាញមុំបំពង់ទឹកមូសឡើង នឹងជួយផ្លាស់ប្តូរមុំផ្លូវបង្ហូរទឹកមូសឲ្យត្រឡប់ទៅធម្មតា ប៉ុន្តែមិនជួយបញ្ហាការតឹងរឹងផ្លូវភេទ ខុសពីការព្យាបាលដោយឡាស៊ែរ ដែលអាចដោះស្រាយបានទាំងពីរបញ្ហា ក្នុងពេលតែមួយ។ ឬករណីស្ត្រីខ្លះមានអារម្មណ៍មិនសប្បាយចិត្តក្នុងការមានទំនាក់ទំនងផ្លូវភេទ ទោះបីមិនមានបញ្ហាបង្ហូរប្រមូលទឹកមូសក៏ដោយ ក៏អាចមកធ្វើឡាស៊ែរ ដើម្បីធ្វើឲ្យផ្លូវភេទតឹងរឹងជាងមុនបាន។</p>
<p>&nbsp;</p>
<h2><span style="color: #00826a;">លើកកម្ពស់ផ្លូវភេទដោយការបាញ់ឡាស៊ែរ</span></h2>
<p>ការព្យាបាលបញ្ហាបង្ហូរប្រមូលទឹកមូសដែលមិនធ្ងន់ខ្លាំង ឬលើកកម្ពស់ផ្លូវភេទដោយការបាញ់ឡាស៊ែរ ត្រូវធ្វើចំនួន 3 ដង ដោយមកពិនិត្យវេជ្ជបណ្ឌិតមួយដងក្នុងមួយខែ។ រាល់ដងប្រើពេលប្រហែល 10-15 នាទី មិនចាំបាច់ស្នាក់នៅមន្ទីរពេទ្យ មិនចាំបាច់ដាក់ថ្នាំបាក់ដុះ មិនឈឺ។ បន្ទាប់ពីព្យាបាលរួច អាចត្រឡប់ទៅធ្វើសកម្មភាពផ្សេងៗបានដូចធម្មតា។ ក៏មានចំណាយតិចជាងការវះកាត់ និងមានផលប៉ះពាល់បន្តិចណាស់ ប្រហែលមិនមានឡើយ។ ប្រហែលមានតែការចេញរាវស្រស់បន្ថែមក្នុងរយៈពេលមួយសប្តាហ៍ដំបូងប៉ុណ្ណោះ។ ដូច្នេះវាជាជម្រើសថ្មីមួយសម្រាប់ការព្យាបាលដែលគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ខ្លាំង។</p>


ការមានសំពាធសរុបនៅក្នុងបំពង់ពោះនឹងធ្វើឲ្យសាច់ដុំក្នុងជញ្ជាំងបំពង់ផ្លូវភេទចុះចាញ់ ដែលអាចបណ្តាលឲ្យមានការរបួសដែលហៅថា សន្លាក់ឆ្អឹងទ្រូង។ ដូច្នេះពេលដែលប្រើកម្លាំងបង្ហូរប្រមូលទឹកមូត វាអាចរលាយចេញបាន។

សេវាកម្ម

អត្ថបទ

អំពីពួកយើង

សាខាមន្ទីរពេទ្យ

បញ្ហាស្រ្តីរលាកបន្ទះបាត...មិនមែនជារឿងតូចសម្រាប់ស្ត្រីទេ

Tel

Email

សេវាកម្ម

អត្ថបទ

អំពីពួកយើង

សាខាមន្ទីរពេទ្យ