เอช.ไพโลไร แบคทีเรียร้ายสาเหตุของมะเร็งกระเพาะอาหาร

<h3 style="display: none;">អេជ៍.ភាយឡូរ៉ាយ</h3>
<p></p>
<div class="paragraph">
<div><strong><span style="color: #00826a;">តើអ្នកដឹងទេ! ជំងឺពោះវៀនមានមូលហេតុមកពីមេរោគហែលីកូបាក់តឺរ៉ា ភាយឡូរ៉ាយ ឬហៅខ្លីថា អេជ៍ភាយឡូរ៉ាយ (Helicobacter pylori ឬខ្លី H.pylori)</span></strong></div>
<div></div>
<div><span style="color: #00826a;"><strong>ជំងឺពោះវៀន</strong></span> ជំងឺជិតខាងមនុស្សនៅសម័យឌីជីថល ជំងឺដែលមានរបួសនៅពោះវៀន ឬមានការរលាកស្រទាប់មុខពោះវៀន សម្រាប់ជំងឺនេះភាគច្រើនជាជំងឺរ៉ាំរ៉ៃ ដែលបើមិនព្យាបាលឬអនុវត្តខុសត្រូវ នឹងមានរោគសញ្ញាឡើងចុះ និងបង្ករជំងឺបន្ថែម ប្រសិនបើទុកអោយមានផលប៉ះពាល់ដល់ជីវិតបាន</div>
</div>
<div class="paragraph">
<h4></h4>
<h4><span style="color: #00826a;">ត្រលប់ទៅកន្លងមកស្គាល់អំពី (ហែលីកូបាក់តឺរ៉ា ភាយឡូរ៉ាយ)</span><strong><span style="color: #00826a;"><br />
</span></strong></h4>
<p>ត្រលប់ទៅឆ្នាំ ១៩៨៣ វេជ្ជបណ្ឌិតអូស្ត្រាលី Barry Marshall និង Robin Warren អាចបង្កើតមេរោគបាក់តេរី <span style="color: #00826a;"><strong>អេជ៍ភាយឡូរ៉ាយ</strong></span> ហើយបានរកឃើញថាមេរោគនេះពាក់ព័ន្ធនឹងការកើតជំងឺពោះវៀនរលាក</p>
<h4></h4>
<h4><span style="color: #00826a;">អេជ៍ភាយឡូរ៉ាយនៅក្នុងពោះវៀន</span><strong><span style="color: #00826a;"><br />
</span></strong></h4>
<p>សម្រាប់រឿងមេរោគបាក់តេរី <strong><span style="color: #00826a;">អេជ៍ភាយឡូរ៉ាយ</span></strong> បានសិក្សារយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំរហូតដល់បច្ចុប្បន្ន ត្រូវបានទទួលស្គាល់ថាមេរោគបាក់តេរីអេជ៍ភាយឡូរ៉ាយជាមូលហេតុបង្ករជំងឺរបួសនៅពោះវៀន និងពោះវៀនតូចផ្នែកដើម រួមទាំងបង្កើនហានិភ័យកើតមហារីកពោះវៀន</p>
<h4></h4>
<h4><span style="color: #00826a;">ពេលឆ្លងមេរោគមានរោគសញ្ញាដូចម្តេច</span><strong><span style="color: #00826a;"><br />
</span></strong></h4>
<p>ភាគច្រើនមនុស្សឆ្លងមេរោគនេះមិនមានរោគសញ្ញាបង្ហាញ ប៉ុន្តែករណីខ្លះមានរោគសញ្ញាដូចជាជំងឺពោះវៀន ដូចជា ឈឺពោះ មិនសូវដំណើរការអាហារ ឈឺចុកក្រអូបពោះ ជាដើម សម្រាប់ករណីរលាកខ្លាំងបង្ករជារបួសនៅពោះវៀន ឬពោះវៀនតូចផ្នែកដើម សម្រាប់អ្នកដែលមានមហារីកពោះវៀនដែលមានមូលហេតុពីអេជ៍ភាយឡូរ៉ាយ រោគសញ្ញារលាកពោះវៀនរ៉ាំរ៉ៃ និងធ្ងន់ធ្ងរឡើង</p>
</div>
<div class="paragraph">
<h4></h4>
<h4><span style="color: #00826a;">ធ្វើដូចម្តេចដើម្បីដឹងថាឆ្លងអេជ៍ភាយឡូរ៉ាយ</span></h4>
</div>
<div class="contrainer-margin">
<div class="paragraph">
<ul>
<li>ការត្រួតពិនិត្យដោយកាមេរ៉ាសម្រាប់កាត់កោសិកាក្នុងតំបន់ពោះវៀនដើម្បីផ្ញើទៅពិនិត្យមេរោគតាមវិទ្យាសាស្ត្រជីវវិទ្យា</li>
<li>ការយកកោសិកាពោះវៀនដាំមេរោគ</li>
<li>ត្រួតពិនិត្យដោយវិធីសាស្ត្រដកដង្ហើម Urea Breath Test ការប្រឡងយូរេអ៊ី ដោយឲ្យអ្នកជំងឺផឹកសារធាតុយូរេអ៊ីដែលមានកាំរស្មីកាំម៉ា ដើម្បីត្រួតពិនិត្យមេរោគអេជ៍ភាយឡូរ៉ាយ</li>
<li>វិធីសាស្ត្រចាក់ឈាមស្វែងរកភាពធន់ទ្រាំនឹងមេរោគ</li>
<li>ប្រមូលរួមមូសស្វែងរកមេរោគ</li>
</ul>
</div>
</div>
<h4><span style="color: #00826a;">ការផ្ទេរមេរោគអេជ៍ភាយឡូរ៉ាយ</span><strong><span style="color: #00826a;"><br />
</span></strong></h4>
<p>ការឆ្លងមេរោគអេជ៍ភាយឡូរ៉ាយផ្ទេរពីមនុស្សទៅមនុស្ស តាមរយៈការញ៉ាំអាហារ មេរោគចូលទៅក្នុងពោះវៀន ហើយរត់ចូលទៅកោសិកាស្រទាប់មុខ។ មេរោគបាក់តេរីនេះមានដំណើរការដែលអាចរស់នៅក្នុងពោះវៀនដោយមិនត្រូវបានបញ្ចេញចេញដោយធម្មជាតិតាមប្រព័ន្ធរាងកាយ</p>
<div class="paragraph">
<h4></h4>
<h4><span style="color: #00826a;">ការបំបាត់មេរោគ</span><strong><span style="color: #00826a;"><br />
</span></strong></h4>
<p>ព្យាបាលដោយការបរិច្ឆេទថ្នាំថ្នាំបន្ថយការចេញអាស៊ីតរួមជាមួយថ្នាំប្រឆាំងមេរោគ បន្ទាប់ពីបញ្ឈប់ថ្នាំប្រហែល ១ ខែ វេជ្ជបណ្ឌិតនឹងកំណត់ពេលត្រួតពិនិត្យលទ្ធផល</p>
</div>
<h4></h4>
<h4><span style="color: #00826a;">អេជ៍ភាយឡូរ៉ាយ មេរោគអាក្រក់ ត្រូវថែរក្សាខ្លួនយ៉ាងដូចម្តេចដើម្បីឆ្ងាយ</span></h4>
<div class="contrainer-margin">
<div class="paragraph">
<div>១. ថែរក្សាសុខភាពរាងកាយឲ្យស្អាត និងមានសុវត្ថិភាព លាងដៃជាញឹកញាប់</div>
<div>២. ការញ៉ាំអាហារ</div>
<ul>
<li>ញ៉ាំអាហារដែលបានចម្អិនថ្មីៗ</li>
<li>ប្រើស្លាបព្រាបណ្តោះអាសន្នគ្រប់ពេល</li>
<li>ញ៉ាំអាហារដែលមានអត្ថប្រយោជន៍គ្រប់ ៥ หมู่</li>
<li>ផ្តោតលើអាហារស្អាត មានសុវត្ថិភាព និងគ្មានសារធាតុបន្ថែម</li>
</ul>
<div>៣. មិនជក់បារី ហាមឲ្យផឹកភេសជ្ជៈមានអាល់កុល</div>
<div>៤. ហាត់ប្រាណជាប្រចាំ</div>
<div>៥. រក្សាឲ្យចិត្តសប្បាយ</div>
<div>៦. ប្រសិនបើរកឃើញមានមេរោគអេជ៍ភាយឡូរ៉ាយ គួរព្យាបាលជាបន្តបន្ទាប់តាមការណែនាំរបស់វេជ្ជបណ្ឌិត</div>
<div></div>
</div>
</div>
<div class="paragraph">
<div>ទោះជាយ៉ាងណា មេរោគហែលីកូបាក់តឺរ៉ា ភាយឡូរ៉ាយ ឬហៅខ្លីថា អេជ៍ភាយឡូរ៉ាយ មានឥទ្ធិពលខ្លាំងលើជំងឺពោះវៀន ព្រោះបើរកឃើញមេរោគហើយមិនព្យាបាលជាបន្តបន្ទាប់ដើម្បីបំបាត់មេរោគបានទាំងស្រុង នឹងមិនអាចព្យាបាលជំងឺពោះវៀនឲ្យជាសះស្បើយបានទេ ក៏បន្ថែមឱកាសកើតរបួសនៅពោះវៀន និងមេរោគនេះក៏បន្ថែមឱកាសកើតមហារីកពោះវៀនផងដែរ</div>
<div></div>
</div>
<div></div>
<div></div>
<div></div>
<div class="contrainer-contact" style="text-align: right;">
<div style="text-align: right;"><span style="color: #00826a;"><strong>វេជ្ជបណ្ឌិត ស៊ីរិនធីប ស្រីដែមម៉ា</strong></span></div>
<div style="text-align: right;">វេជ្ជបណ្ឌិតប្រធានមជ្ឈមណ្ឌលកាមេរ៉ាសម្រាប់ផ្លូវដង្ហើម និងជំងឺថ្លើម</div>
<div style="text-align: right;">មន្ទីរពេទ្យភយ៉ាថៃ ៣</div>
</div>

រោគសញ្ញាដូចជារបួសក្រពះ ប៉ុន្តែអ្នកអាចមានមេរោគ Helicobacter pylori ដែលជាអ្នកបង្ករអោយមានរបួសនៅក្នុងក្រពះ និងមានហានិភ័យខ្ពស់ក្នុងការជំងឺមហារីកក្រពះ ដូច្នេះគួរតែធ្វើការត្រួតពិនិត្យក្រពះ និងពោះវៀនតូចដោយប្រើកាមេរ៉ាស្កេនយ៉ាងម៉ត់ចត់។

សេវាកម្ម

អត្ថបទ

អំពីពួកយើង

សាខាមន្ទីរពេទ្យ

អេជ៍.ផាយឡូរី បាក់តេរីអាក្រក់មូលហេតុនៃមហារីកក្រពះ

Tel

Email

សេវាកម្ម

អត្ថបទ

អំពីពួកយើង

សាខាមន្ទីរពេទ្យ