The Danger of Hyperthydrosis  we all should know

បើអ្នកជាមនុស្សម្នាក់ដែលមានអារម្មណ៍ថាមានញើសចេញច្រើនពេក មិនធម្មតា ចេញជាប្រចាំ មិនថាជាដៃ ជាក្រោមជើង ឬតំបន់ក្រោមស្មា វាអាចមិនល្អទេក្នុងការអោយស្ថានភាពនេះក្លាយជាឧបសគ្គក្នុងការប្រើជីវិត និងធ្វើឲ្យបាត់បង់រូបសម្បត្តិ។ ថ្ងៃនេះយើងមានឱកាសបានសន្ទនាជាមួយ ពោល.ត.ត.វេជ្ជបណ្ឌិតវារិន វឆិរពញ្ញានុគូល សាល្យប៉ាផេអាវុធជំនាញខាងការវះកាត់តាមកញ្ចក់ មន្ទីរពេទ្យភយ៉ាថៃ នាវាមិន អំពីរឿងនេះ។
&nbsp;
<h2>ចំណុចចាប់ផ្តើមនៃ “ញើស” 
</h2>
រាងកាយរបស់មនុស្សយើងមានសមាសធាតុផ្សេងៗដែលធ្វើការជាមួយគ្នា បង្កើតជាដំណើរការផ្សេងៗ។ ដំណើរការមេតាបូលីស៊ីម (Metabolism) គឺជាដំណើរការសំខាន់មួយនៃរាងកាយ ដែលមានភារកិច្ចបម្លែងអាហារដែលយើងបរិភោគទៅជាថាមពល ធ្វើឲ្យរាងកាយមានកំដៅ។ នៅពេលដែលរាងកាយមានកំដៅ រាងកាយនឹងមានមេកានិចក្នុងការគ្រប់គ្រង ឬបញ្ចេញកំដៅនោះចេញក្នុងរូបមន្តនៃ “ញើស” ដើម្បីឲ្យកំដៅក្នុងរាងកាយនៅក្នុងកម្រិតសមរម្យ ឬហៅថា “ការបញ្ចេញញើសគឺជាការបញ្ចេញកំដៅដែលកើតឡើងពីដំណើរការផ្សេងៗក្នុងរាងកាយចេញទៅក្រៅ”
&nbsp;
<h2>មូលហេតុនៃ “ស្ថានភាពញើសចេញច្រើនពេក” 
</h2>
ស្ថានភាពញើសចេញច្រើនពេក (Hyperthydrosis) គឺជាស្ថានភាពដែលរាងកាយបញ្ចេញញើសចេញច្រើន ទោះបីនៅក្នុងស្ថានភាពអាកាសធាតុធម្មតាក៏ដោយ។ វាអាចចែកបានជាពីរប្រភេទតាមលក្ខណៈរោគសញ្ញា គឺក្រុមដែលមិនដឹងមូលហេតុច្បាស់ (primary hyperhydrosis) និងក្រុមដែលមានមូលហេតុចេញពីស្ថានភាពមិនធម្មតានៅក្នុងរាងកាយ (Secondary Hyperhydrosis)
<ul>
<li>ក្រុមដែលមិនដឹងមូលហេតុច្បាស់ (Primary Hyperhydrosis) ក្រុមនេះមានស្ថានភាពញើសចេញច្រើនពេកដែលមិនដឹងមូលហេតុច្បាស់ និងមិនមកពីស្ថានភាពរោគផ្សេងៗ។ វាអាចកើតឡើងទាំងស្រី និងប្រុស។ អ្នកជំងឺក្នុងក្រុមនេះ មានញើសចេញនៅតំបន់ខ្លះៗនៃរាងកាយ ដូចជា មុខ ក្បាល ក្រោមស្មា ដៃ។ ក្នុងក្រុមដែលមានស្ថានភាពញើសចេញច្រើននៅដៃ អាចហៅថា ស្ថានភាពញើសដៃ ឬញើសដៃ។ វាធ្វើឲ្យឃើញជាញឹកញាប់នៅក្រុមមនុស្សវ័យក្មេង ជាពិសេសវ័យយុវវ័យក្រោមអាយុ 25 ឆ្នាំ។ 30-40 ភាគរយនៃមនុស្សដែលមានស្ថានភាពនេះ មានសមាជិកគ្រួសារដែលមានស្ថានភាពញើសចេញច្រើនដូចគ្នា។ អ្នកជំងឺខ្លះមានញើសចេញច្រើននៅដៃរហូតមិនអាចសរសេរឬកាន់វត្ថុបាន។ ស្ថានភាពនេះបង្កើតបញ្ហាទាំងការងារ ការចូលរួមសង្គម និងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ។</li>
<li>ក្រុមដែលមានមូលហេតុចេញពីស្ថានភាពមិនធម្មតានៅក្នុងរាងកាយ (Secondary Hyperhydrosis)</li>
</ul>
អ្នកជំងឺក្នុងក្រុមនេះ មានញើសចេញច្រើនទូទាំងរាងកាយ ទោះបីនៅពេលគេងក៏ដោយ។ វាមានមូលហេតុចេញពីផលប៉ះពាល់របស់ជំងឺផ្សេងៗ ដូចជា
<ul>
<li>ជំងឺថៃរ៉ូអុយដ៍ធ្វើឲ្យរាងកាយមានការបំភាយថាមពលខ្ពស់</li>
<li>ជំងឺទឹកនោមផ្លាស</li>
<li>ជំងឺមហារីកកោសិកាឈាម</li>
<li>មនុស្សដែលមានជំងឺទម្ងន់ ឬមានស្ថានភាពទម្ងន់ខ្លាំង</li>
<li>ស្ត្រីវ័យជិតចប់រដូវកាលមានរដូវ</li>
<li>ការបរិច្ឆេទថ្នាំខ្លះៗ</li>
</ul>
&nbsp;
<h2>ញើសចេញច្រើន ត្រូវតែពិនិត្យ និងវិនិច្ឆ័យ ដើម្បីរៀបចំផែនការព្យាបាលឲ្យត្រឹមត្រូវ 
</h2>
ដំបូងគេវេជ្ជបណ្ឌិតត្រូវតែចាត់ចែងអ្នកជំងឺមុនថាមានស្ថានភាពញើសចេញច្រើននៅកម្រិតណា ដោយមើលពីលក្ខណៈការចេញញើស។ ឧទាហរណ៍ អ្នកជំងឺក្រុមដែលមានរោគសញ្ញាកម្រិតទ្វេជាតិ វេជ្ជបណ្ឌិតនឹងធ្វើការពិនិត្យផ្នែកផ្សេងៗដើម្បីស្វែងរកមូលហេតុពិតប្រាកដ ដូចជាការត្រួតពិនិត្យមុខងារប្រព័ន្ធថៃរ៉ូអុយដ៍ ដើម្បីស្វែងរកស្ថានភាពថៃរ៉ូអុយដ៍ធ្វើឲ្យមានជំងឺ ឬការព្យាបាលរួមជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញផ្នែកប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទ ក្នុងករណីអ្នកជំងឺមានស្ថានភាពទម្ងន់ខ្លាំង ឬជំងឺទម្ងន់។ ការសិក្សាបានបង្ហាញថា អត្រាភាគរយនៃអ្នកជំងឺក្រុម primary hyperhidrosis គឺប្រហែល 0.6 ដល់ 1 ភាគរយនៃប្រជាជនមានរោគសញ្ញាដូចបានរៀបរាប់។
&nbsp;
<h2>ជម្រើស 2 របៀបក្នុងការព្យាបាលស្ថានភាពញើសចេញច្រើនពេក 
</h2>
ក្នុងការព្យាបាលស្ថានភាពញើសចេញច្រើនពេក មានការព្យាបាលទាំងប្រភេទវះកាត់ និងមិនវះកាត់។ វាអាស្រ័យលើការពិចារណារបស់វេជ្ជបណ្ឌិតរួមជាមួយអ្នកជំងឺនីមួយៗ ដែលមានចាប់ពីការព្យាបាលដោយការបរិច្ឆេទថ្នាំ ឬការចាក់ថ្នាំ រហូតដល់ការវះកាត់។
<ul>
<li>ការព្យាបាលមិនត្រូវវះកាត់ គឺការប្រើថ្នាំលាបមួយចំនួន ឬការចាក់សារធាតុមួយចំនួន។ ទោះជាយ៉ាងណា វិធីនេះគឺជាការព្យាបាលបែបគាំទ្រតែប៉ុណ្ណោះ ព្រោះមិនអាចធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺជាសះស្បើយពីស្ថានភាពញើសចេញច្រើនពេកបានទេ។</li>
<li>ការព្យាបាលវះកាត់តាមកញ្ចក់ គឺជាវិធីព្យាបាលតែមួយបច្ចុប្បន្នដែលអាចធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺជាសះស្បើយពីរោគសញ្ញាដែលបានរៀបរាប់។ វះកាត់នេះហៅថា Thoracoscopic sympathectomy ដែលផ្អែកលើគោលការណ៍ថា ការបញ្ចេញញើសរបស់រាងកាយកើតឡើងពីការបញ្ជារបស់ខួរក្បាល តាមប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទស្វ័យប្រវត្តិប្រភេទស៊ីមប៉ាធេទិច (sympathetic nervous system) ដែលផ្ញើសញ្ញាតាមសរសៃប្រសាទតូចៗ តាមក្រុមសរសៃប្រសាទស៊ីមប៉ាធេទិចទៅដល់គោលដៅនៅតំបន់ក្រពះញើស ដើម្បីបញ្ចេញញើស។ ចំណេះដឹងនេះធ្វើឲ្យសាល្យប៉ាផេអាចធ្វើការវះកាត់ដោយបំផ្លាញក្រុមសរសៃប្រសាទខ្លះៗដែលផ្ញើសញ្ញាទៅតំបន់មុខ ដៃ ឬក្រោមស្មា ដើម្បីឲ្យគ្មានសញ្ញាបញ្ជាផ្ញើទៅកាន់គោលដៅនៃក្រពះញើស ហើយធ្វើឲ្យគ្មានការបញ្ចេញញើសកើតឡើងនៅតំបន់នោះ។</li>
</ul>
&nbsp;
បច្ចុប្បន្ន មន្ទីរពេទ្យភយ៉ាថៃ នាវាមិន មានវេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញខាងការព្យាបាលស្ថានភាពញើសដៃចេញច្រើន ពោល.ត.ត. វារិន វឆិរពញ្ញានុគូល សាល្យប៉ាផេជំនាញខាងវះកាត់ទូទៅ និងវះកាត់តាមកញ្ចក់ ដែលមានបទពិសោធន៍វះកាត់អ្នកជំងឺញើសចេញច្រើនជាង ៥០០ ករណី

បើអ្នកជាមនុស្សម្នាក់ដែលមានអារម្មណ៍ថាមានញើសចេញច្រើនពេក មិនធម្មតា ចេញជាប្រចាំ មិនថាជាដៃ ជាក្រោមជើង ឬតំបន់ក្រោមស្មា វាអាចមិនល្អទេក្នុងការចោលឱ្យស្ថានភាពនេះក្លាយជាឧបសគ្គក្នុងការប្រើជីវិត។

សេវាកម្ម

អត្ថបទ

អំពីពួកយើង

សាខាមន្ទីរពេទ្យ

ញើសច្រើនជាងធម្មតា...កុំគិតថា "ជារឿងតូច" ដែលអាចមើលរំលងបាន

Tel

Email

សេវាកម្ម

អត្ថបទ

អំពីពួកយើង

សាខាមន្ទីរពេទ្យ