Diabetes Medications and Treatment

<p>ជំងឺទឹកនោមផ្អែមកើតឡើងពីពោះវៀនមិនអាចផលិតហរមូនអ៊ីនស៊ុលីនបានគ្រប់គ្រាន់ ឬអ៊ីនស៊ុលីនមានមុខងារខូចខាត ដូច្នេះមិនអាចយកស្ករដែលបានពីអាហារមកប្រើប្រាស់ជាថាមពលបាន នាំឲ្យកម្រិតស្ករនៅក្នុងឈាមខ្ពស់ពេក។ ផលប៉ះពាល់ពីស្ករនៅក្នុងឈាមខ្ពស់រយៈពេលយូរនាំឲ្យអង្គភាពផ្សេងៗបាត់បង់មុខងារ និងបង្កជំងឺរំខានឡើងវិញ ជាពិសេសនៅភ្នែក សួត សរសៃប្រសាទចុងក្រោយ បេះដូង និងសរសៃឈាម</p>
<p>&nbsp;</p>
<h2 style="color: #008080"><span style="color: #00826a">ជំងឺទឹកនោមផ្អែមចែកតាមមូលហេតុបាន 4 ប្រភេទ ដូចខាងក្រោម</span></h2>
<h3>1. ទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី 1</h3>
<p>កើតឡើងពីការខ្វះអ៊ីនស៊ុលីន ត្រូវព្យាបាលដោយការចាក់អ៊ីនស៊ុលីនជំនួស ជាទូទៅកើតឡើងនៅមនុស្សវ័យក្មេង និងរាងកាយស្គម រកឃើញបានមិនច្រើនប្រហែល 5 – 10 ភាគរយ</p>
<h3>2. ទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី 2</h3>
<p>កើតឡើងពីការខ្វះអ៊ីនស៊ុលីនខ្លះ ឬអ៊ីនស៊ុលីនមានមុខងារខូចខាត (ធន់នឹងអ៊ីនស៊ុលីន) ជាទូទៅកើតឡើងនៅមនុស្សពេញវ័យ និងអ្នកមានទម្ងន់លើស ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្នរកឃើញច្រើនឡើងនៅកុមារដែលមានទម្ងន់លើស ឬពេញទម្ងន់ ដែលអាចចាប់ផ្តើមព្យាបាលដោយការត្រួតពិនិត្យអាហារ ហាត់ប្រាណ និងថ្នាំបន្ថយកម្រិតស្ករ</p>
<h3>3. ទឹកនោមផ្អែមប្រភេទផ្សេងៗ</h3>
<p>ដូចជា កើតឡើងពីការប្រើថ្នាំខ្លះៗ ពោះវៀនឆ្អឹងឆ្អិនឆ្អើរ ឬឆ្លងមេរោគខ្លះៗ</p>
<h3>4. ទឹកនោមផ្អែមពេលមានផ្ទៃពោះ</h3>
<p>ជាទឹកនោមផ្អែមប្រភេទដែលកើតឡើងពេលមានផ្ទៃពោះ ហើយនឹងបាត់ទៅដោយខ្លួនឯងនៅពេលផ្ទៃពោះបញ្ចប់ កើតឡើងពីហរមូនដែលផលិតពីផ្ទៃគ្រួសារ ធ្វើឲ្យមានសភាពធន់អ៊ីនស៊ុលីន និងការមានផ្ទៃពោះធ្វើឲ្យការចេញអ៊ីនស៊ុលីនពីពោះវៀនឆ្អឹងឆ្អិនឆ្អើរថយចុះ</p>
<p>&nbsp;</p>
<h2 style="color: #008080"><span style="color: #00826a">គោលការណ៍ក្នុងការព្យាបាលអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមអាស្រ័យលើប្រភេទទឹកនោមផ្អែម រួមមាន</span></h2>
<ol>
<li><strong>ការកែប្រែរបៀបរស់នៅ</strong> ជាចំណុចសំខាន់ និងមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងក្នុងការព្យាបាលទឹកនោមផ្អែម ដោយត្រូវកែប្រែទាក់ទងនឹងអាហារ ដែលមានគោលដៅឲ្យទម្ងន់ធ្លាក់ចុះ គួរជៀសវាងអាហារដែលមានខ្លាញ់ខ្ពស់ រួមទាំងជៀសវាងអាហារហ្វាសហ្វូត និងគួរហាត់ប្រាណជាប្រចាំយ៉ាងហោចណាស់ 30 នាទីក្នុងមួយថ្ងៃ</li>
<li><strong>ការប្រើថ្នាំដើម្បីគ្រប់គ្រងកម្រិតស្ករនៅក្នុងឈាម</strong> ចែកចេញជា 2 ប្រភេទ តាមវិធីប្រើថ្នាំ
<ul>
<li>ថ្នាំព្យាបាលជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទទួលទាន មានទាំងថ្នាំដែលញ៉ាំមុនអាហារ និងបន្ទាប់អាហារ</li>
<li><strong>ថ្នាំមុនអាហារ</strong> មានប្រសិទ្ធភាពជួយលើកទឹកចិត្តឲ្យរាងកាយមានស្រេចប្រើថាមពលពីខ្ទិះ និងស្ករ ដោយលើកទឹកចិត្តពោះវៀនឆ្អឹងឆ្អិនឲ្យបញ្ចេញហរមូនអ៊ីនស៊ុលីននៅពេលដែលកម្រិតស្ករនៅក្នុងឈាមខ្ពស់បន្ទាប់ពីញ៉ាំអាហារ ជាទូទៅត្រូវបានណែនាំឲ្យញ៉ាំមុនអាហារប្រហែល 30 នាទី។ ការប្រុងប្រយ័ត្ននៃថ្នាំក្រុមនេះ គឺពេលញ៉ាំថ្នាំក្រុមនេះ ត្រូវតែញ៉ាំអាហារបន្ទាប់ពីញ៉ាំថ្នាំជានិច្ច ព្រោះហរមូនអ៊ីនស៊ុលីនដែលត្រូវបានលើកទឹកចិត្តឲ្យបញ្ចេញនឹងធ្វើឲ្យកម្រិតស្ករនៅក្នុងឈាមទាបជាងកម្រិតធម្មតា ដល់កម្រិតដែលអាចបង្កឲ្យមានរោគសញ្ញាផ្លូវចិត្តធ្ងន់ធ្ងរបាន</li>
</ul>
</li>
</ol>
<p>&nbsp;</p>
<h2><span style="color: #00826a">បើភ្លេចញ៉ាំថ្នាំ ត្រូវធ្វើដូចម្តេច?</span></h2>
<ul>
<li><strong>ថ្នាំមុនអាហារ</strong> ដូចគ្នានឹងករណីភ្លេចញ៉ាំថ្នាំ មិនគួរញ៉ាំថ្នាំបន្ទាប់អាហារ ព្រោះថ្នាំនឹងមានប្រសិទ្ធភាពនៅពេលដែលកម្រិតស្ករនៅក្នុងឈាមបានធ្លាក់ចុះហើយ ដូច្នេះធ្វើឲ្យកម្រិតស្ករធ្លាក់ចុះច្រើនជាងមុន អាចមានឱកាសកើតសភាពស្ករនៅក្នុងឈាមទាប ប្រសិនបើភ្លេចញ៉ាំថ្នាំ គួរព្យួរថ្នាំដែលភ្លេចមិនត្រូវញ៉ាំបន្ថែមជាលើកទៀតនៅពេលបន្ទាប់</li>
<li><strong>ថ្នាំបន្ទាប់អាហារ</strong> ថ្នាំដែលញ៉ាំបន្ទាប់អាហារមានជាច្រើនក្រុម ហើយអាចប្រើថ្នាំព្យាបាលច្រើនប្រភេទ ដើម្បីជួយបង្កើនប្រសិទ្ធភាពក្នុងការព្យាបាល។ ករណីភ្លេចញ៉ាំថ្នាំក្រុមនេះបន្ទាប់អាហារ អាចញ៉ាំថ្នាំភ្លាមពេលចងចាំបាន ប៉ុន្តែបើជិតពេលអាហារបន្ទាប់ គួររក្សាថ្នាំទុកញ៉ាំបន្ទាប់អាហារពេលបន្ទាប់ជំនួស</li>
</ul>
<p>&nbsp;</p>
<h2 style="color: #008080"><span style="color: #00826a">ថ្នាំព្យាបាលជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទចាក់</span></h2>
<p>បច្ចុប្បន្នមានថ្នាំចាក់ជាច្រើនប្រភេទ ដូចជា អ៊ីនស៊ុលីន ក្រុមថ្នាំ GLP-1 analogue ប្រើដោយការចាក់ក្រោមស្បែកនៅតំបន់ជើង ឬពោះ មួយថ្ងៃ 1-4 ដង មុនអាហារប្រហែលពាក់កណ្តាលម៉ោង ឬចាក់មុនគេង គួរប្ដូរទីតាំងចាក់ក្រោមស្បែកជំនួសការចាក់កន្លែងដដែល ប៉ុន្តែនៅតែស្ថិតនៅក្នុងតំបន់ស្បែកដដែល ដូចជា ចាក់នៅតំបន់ជើង គួរប្ដូរទីតាំងចាក់ដោយនៅតែស្ថិតនៅតំបន់ជើង។ អ៊ីនស៊ុលីនដែលមិនទាន់បានប្រើត្រូវរក្សាទុកក្នុងទូរទឹកកកផ្នែកធម្មតា មិនមែនផ្នែកត្រជាក់ពេញទេ ពេលនាំមកប្រើ គួរដកចេញពីទូរទឹកកក បន្ទាប់មកគួរច្របាច់រវាងដៃទាំងពីរដើម្បីឲ្យអ៊ីនស៊ុលីនមានសីតុណ្ហភាពស្មើនឹងសីតុណ្ហភាពរាងកាយ មុននាំទៅចាក់។ ដូច្នេះបើទៅមន្ទីរពេទ្យ និងទទួលថ្នាំចាក់អ៊ីនស៊ុលីន ត្រូវតែដាក់ទឹកកកនៅពេលដំណើរការពីមន្ទីរពេទ្យត្រឡប់ទៅផ្ទះ ព្រោះថ្នាំចាក់អ៊ីនស៊ុលីនបើបានកំដៅខ្លាំងនឹងខូចសភាព និងមិនអាចប្រើបានទៀត</p>
<p>&nbsp;</p>
<p>សម្រាប់អ៊ីនស៊ុលីនដែលបានបើកប្រើរួច អាចដាក់នៅក្រៅទូរទឹកកកបាន ប្រសិនបើសីតុណ្ហភាពមិនខ្ពស់ពេក ប៉ុន្តែត្រូវប្រើឲ្យបានចប់ក្នុងរយៈពេល 30 ថ្ងៃ។ គុណសម្បត្តិរបស់ថ្នាំចាក់អ៊ីនស៊ុលីន គឺអាចប្រើបានគ្រប់ករណីដែលមានសភាពស្ករនៅក្នុងឈាមខ្ពស់ ដោយអាចមានសញ្ញាបញ្ជាក់ជាក់លាក់ ដូចជា សភាពអាស៊ីតស្ករបង្កដោយគីតូន ការមានផ្ទៃពោះ ជំងឺពោះវៀនឆ្អឹងឆ្អិនឆ្អើរ ជំងឺសួត ការវះកាត់ ការឆ្លងរោគធ្ងន់ធ្ងរ សភាពស្ករនៅក្នុងឈាមខ្ពស់ធ្ងន់ និងអ្នកជំងឺដែលមិនអាចគ្រប់គ្រងកម្រិតស្ករនៅក្នុងឈាមបានពីការត្រួតពិនិត្យអាហារ និងថ្នាំបន្ថយស្ករជាតិត្រង់។ ប៉ុន្តែផលប៉ះពាល់ពីការប្រើថ្នាំរួមមាន សភាពស្ករនៅក្នុងឈាមទាប ការកើនទម្ងន់ ជាដើម</p>
<p>&nbsp;</p>
<h2 style="color: #008080"><span style="color: #00826a">អ្វីដែលសំខាន់សម្រាប់ជំងឺទឹកនោមផ្អែម&#8230;គឺត្រូវថែទាំជាបន្តបន្ទាប់</span></h2>
<p>ជំងឺទឹកនោមផ្អែមជាជំងឺរ៉ែដែលអ្នកជំងឺត្រូវតែគ្រប់គ្រងកម្រិតស្ករនៅក្នុងឈាមឲ្យត្រឡប់ទៅកម្រិតធម្មតា ឬជិតធម្មតាដោយមានភាពច្រើនបំផុត ការប្រើថ្នាំយ៉ាងសមរម្យ និងការទទួលថ្នាំ ឬចាក់ថ្នាំជាបន្តបន្ទាប់ និងមានរបៀបសមរម្យ។ មូលហេតុមួយសំខាន់ដែលធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺអាចគ្រប់គ្រងកម្រិតស្ករនៅក្នុងឈាមបាន លើសពីនេះ ការគ្រប់គ្រងជំងឺបានល្អនឹងធ្វើឲ្យកាត់បន្ថយបញ្ហារលាករំខានដែលកើតឡើងលើរាងកាយ រួមទាំងកាត់បន្ថយផលប៉ះពាល់ផ្នែកចិត្ត និងសង្គម។ ដូច្នេះ កម្រិតដែលបង្ហាញថាគ្រប់គ្រងជំងឺទឹកនោមផ្អែមបាន គឺ អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមមានកម្រិតស្ករនៅក្នុងឈាមមុនអាហារ (Fasting Plasma Glucose FPG) នៅក្នុងកម្រិត 90-130 មីលីក្រាមក្នុងមួយដេស៊ីលីត្រ ឬកម្រិតស្ករនៅក្នុងឈាមបន្ទាប់អាហារតិចជាង 180 មីលីក្រាមក្នុងមួយដេស៊ីលីត្រ ឬកម្រិតហ៊ីមូហ្គ្លូប៊ីនដែលមានស្ករចង (HbA1c) តិចជាង 7</p>


ជំងឺទឹកនោមផ្អែមកើតឡើងពីការមានអ៊ីនស៊ុលីនមិនគ្រប់គ្រាន់ ឬមានស្ថានភាពធន់នឹងអ៊ីនស៊ុលីនដែលធ្វើឲ្យរាងកាយមិនអាចប្រើប្រាស់ស្ករបាន។ ការបរិច្ឆេទថ្នាំទឹកនោមផ្អែម ការចាក់អ៊ីនស៊ុលីន និងការកែប្រែអាកប្បកិរិយានឹងជួយឲ្យអ្នកជំងឺមានកម្រិតស្ករនៅក្នុងឈាមសមរម្យឡើងបាន។

សេវាកម្ម

អត្ថបទ

អំពីពួកយើង

សាខាមន្ទីរពេទ្យ

How to take diabetes medication correctly?

Tel

Email

សេវាកម្ម

អត្ថបទ

អំពីពួកយើង

សាខាមន្ទីរពេទ្យ