โรคเฮอร์แปงไจนา (Herpangina) โรคติดเชื้อไวรัสที่เป็นอันตรายกับลูกน้อย

<p>ជំងឺហឺប៉ង់ហ្សីណា (Herpangina) ជាញឹកញាប់ឆ្លងរាលដាលនៅរដូវភ្លៀង ហើយជួបឃើញជាញឹកញាប់នៅកុមារអាយុពី 2 ដល់ 10 ឆ្នាំ</p>
<p>&nbsp;</p>
<h2 style="color: #008080;">មូលហេតុនៃជំងឺហឺប៉ង់ហ្សីណា ?</h2>
<p>ជំងឺនេះកើតឡើងពីវីរុសដែលស្ថិតក្នុងក្រុមកុកសាកីវីរុសក្រុម A (Coxsackie viruses A sero type 1 – 10, 16 និង 22) និងអិនធឺរ៉ូវីរុស (Enterovirus)</p>
<p>&nbsp;</p>
<h2 style="color: #008080;">ជំងឺហឺប៉ង់ហ្សីណាឆ្លងតាមរបៀបណា ?</h2>
<p>ជំងឺហឺប៉ង់ហ្សីណាជាជំងឺឆ្លងតាមការប៉ះទង្គិចទឹកមុខ ទឹកមាត់ សារធាតុចេញពីរាងកាយ និងទឹកនោមរបស់មនុស្សដែលមានវីរុស ព្រោះពេលខ្លះអាចប៉ះទង្គិចហើយដាក់ដៃចូលមាត់ ហើយភ្លេចបរិភោគធ្វើឲ្យឆ្លងបាន។ អ្នកជំងឺនឹងមានរោគសញ្ញាបន្ទាប់ពីទទួលវីរុសប្រហែល 3-14 ថ្ងៃ។ អ្នកជំងឺដែលឆ្លងវីរុសអាចផ្សព្វផ្សាយវីរុសចាប់ពីថ្ងៃដំបូងរហូតដល់ពេលជាសះស្បើយ ប្រហែល 1-2 សប្តាហ៍បន្ទាប់ពីឆ្លងវីរុស។</p>
<p>&nbsp;</p>
<p>ក្រុមដែលមានហានិភ័យខ្ពស់នៃជំងឺនេះគឺកុមារអាយុតិចជាង 10 ឆ្នាំ ហើយជួបឃើញនៅកុមារច្រើនជាងមនុស្សពេញវ័យ ព្រោះកុមារមិនទាន់មានភាពធន់ទ្រាំចំពោះវីរុសនេះ ជាពិសេសកុមារដែលទៅសាលាបឋមសិក្សា ដែលភាគច្រើនលេងឬចាប់យកវត្ថុរួមគ្នា ដូច្នេះមានឱកាសឆ្លងបានងាយ។ វីរុសអាចរស់នៅបានយូរនៅក្នុងខ្យល់ត្រជាក់ និងសើម ដូច្នេះវាលេចធ្លាយខ្លាំងនៅរដូវភ្លៀង ប៉ុន្តែអាចជួបបានគ្រប់រដូវកាល។</p>
<p>&nbsp;</p>
<h2 style="color: #008080;">រោគសញ្ញានៃជំងឺហឺប៉ង់ហ្សីណា</h2>
<p>អ្នកជំងឺជាទូទៅមិនមានរោគសញ្ញារឹងមាំ ប៉ុន្តែអាចមានកំដៅខ្លាំង កំដៅអាចឡើងដល់ 40 អង្សាសេ។ មានការឈឺក្បាល ឈឺរាងកាយ អាចមានការវៀលមាត់ និងរោគសញ្ញាសំខាន់គឺមានការឈឺនៅតំបន់ពពោះមាត់ និងក។ បន្ទាប់មក (ក្នុងរយៈពេល 1 ថ្ងៃ) នឹងមានចំណុចក្រហមនៅតំបន់ពពោះមាត់ទន់ ខ្នងភ្លៅ និងអាចមានបំពង់ក្រហមនៅតំបន់តុងស៊ីល ឬតំបន់ក្នុងក៏បាន។</p>
<p>&nbsp;</p>
<p>បន្ថែមពីនេះ អាចមានរបួសតូចៗនៅកណ្តាលបំពង់ទឹកនោះ ឬអាចមានការរលាកជុំវិញរបួសបាន ចំនួន 5-10 បំពង់។ ទោះជាយ៉ាងណា កំដៅនឹងធ្លាក់ចុះក្នុងរយៈពេល 2-4 ថ្ងៃ ប៉ុន្តារបួសអាចនៅរយៈពេលប្រហែល 1 សប្តាហ៍។</p>
<p>&nbsp;</p>
<p>អ្វីដែលត្រូវប្រយ័ត្នគឺបញ្ហាសំរាប់បន្ថែមដែលអាចជួបបានដូចជា ការរលាកខួរក្បាលផ្នែកខាងក្រោម ការរលាកសាច់ដុំបេះដូង ការស្លាប់សាច់ដុំ ដែលអាចបណ្តាលឲ្យស្លាប់ ប៉ុន្តែបញ្ហាសំរាប់បន្ថែមទាំងនេះមិនជួបញឹកញាប់ទេ។</p>
<p>&nbsp;</p>
<h2 style="color: #008080;">ការព្យាបាលជំងឺហឺប៉ង់ហ្សីណា</h2>
<p>ព្យាបាលតាមរោគសញ្ញា រួមមាន ការលាបខ្លួនដើម្បីជួយបន្ថយកំដៅ ផ្ដល់ថ្នាំប៉ារ៉ាសេតាមុល (Paracetamol) មិនចាំបាច់ផ្ដល់ថ្នាំប្រឆាំងវីរុស ឬថ្នាំប្រឆាំងមេរោគ (ថ្នាំប្រឆាំងបាក់តេរី) លើកលែងតែមានការសង្ស័យថាមានការឆ្លងបាក់តេរីបន្ថែម។</p>
<p>&nbsp;</p>
<p>សម្រាប់កុមារដែលជំងឺនេះ អាចបរិភោគអាហារបានគ្រប់ប្រភេទ។ កុមារណាដែលមានរោគសញ្ញារឹងមាំ មិនព្រមលេបអាហារ គួរបរិភោគអាហារទន់ ឬទឹកត្រជាក់ ទឹកដោះគោត្រជាក់ អ៊ីសគ្រីម ហើយអាចផ្ដល់ថ្នាំបាញ់ដើម្បីឲ្យកុមារអាចបរិភោគអាហារ ឬថ្នាំលាបដើម្បីព្យាបាលរបួសក្នុងមាត់ដើម្បីបន្ថយការឈឺ។ ជាទូទៅជំងឺអាចជាសះស្បើយដោយខ្លួនឯង។</p>
<p>&nbsp;</p>
<h2 style="color: #008080;">ពេលណាគួរនាំកុមារទៅពេទ្យ</h2>
<p>គួរបន្ទាន់នាំកុមារទៅពេទ្យ នៅពេលកុមារមានរោគសញ្ញារឹងមាំ រួមមាន</p>
<ul>
<li>ពេលកំដៅមិនធ្លាក់ក្នុងរយៈពេល 3 ថ្ងៃ ឬមានកំដៅខ្ពស់</li>
<li>មិនអាចបរិភោគអាហារ និងផឹកទឹកដោះគោបាន មានសភាពខ្វះទឹកដូចជា មាត់ស្ងួត បន្ទះទឹកនោមតិច</li>
<li>ស្រវឹង</li>
</ul>
<p>&nbsp;</p>
<h2 style="color: #008080;">ការការពារជំងឺហឺប៉ង់ហ្សីណា</h2>
<p>បច្ចុប្បន្នមិនមានវ៉ាក់សាំងការពារជំងឺហឺប៉ង់ហ្សីណា វិធីការពារល្អបំផុតគឺលាងដៃឲ្យស្អាតជាមួយសាប៊ូ និងទឹកស្អាត ហើយប្រយ័ត្នការប៉ះទង្គិចទឹកមាត់ ទឹកមុខ និងវត្ថុប្រើប្រាស់របស់កុមារដែលជំងឺ រួមទាំងប្រដាប់លេងផ្សេងៗផងដែរ។ ប្រសិនបើកុមារជំងឺ គួរតែឈប់ទៅសាលា 7 ថ្ងៃ ដើម្បីការពារការឆ្លងរាលដាល។</p>


ជំងឺហឺប៉ង់ហ្សីណា (Herpangina) គឺជាជំងឺដែលកើតឡើងពីការឆ្លងមេរោគប្រភេទដូចគ្នានឹងជំងឺដៃជើងមាត់ ប៉ុន្តែមានរោគសញ្ញាផ្សេងគ្នា គឺមានរបួសនៅតែតែប៉ុណ្ណោះនៅក្នុងមាត់។

សេវាកម្ម

អត្ថបទ

អំពីពួកយើង

សាខាមន្ទីរពេទ្យ

ជំងឺហឺប៉ង់ហ្សីណា (Herpangina) ជាជំងឺឆ្លងមេរោគវីរុសដែលគ្រោះថ្នាក់សម្រាប់កូនតូច

Tel

Email

សេវាកម្ម

អត្ថបទ

អំពីពួកយើង

សាខាមន្ទីរពេទ្យ