คุณแม่ตั้งครรภ์ กินยาอะไรได้บ้าง?

<p>&nbsp;</p>
<p><span style="font-weight: 400">ម្តាយមានផ្ទៃពោះត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះការប្រើថ្នាំយ៉ាងខ្លាំង ជាពិសេសនៅរយៈពេល ៣ ខែដំបូងនៃការមានផ្ទៃពោះ ព្រោះវាជារយៈពេលសំខាន់សម្រាប់ការបង្កើតអង្គភាពរបស់ទារក។ ប្រសិនបើម្តាយមានផ្ទៃពោះទទួលបានថ្នាំដែលមានផលប៉ះពាល់ដល់ការលូតលាស់របស់ទារក អាចបណ្តាលឲ្យមានផលប៉ះពាល់អាក្រក់ដែលគ្រោះថ្នាក់ដល់កូនក្នុងផ្ទៃពោះបាន។</span></p>
<p><span style="font-weight: 400">ហានិភ័យនៃការកើតមានកំហុសបញ្ហានឹងអាស្រ័យលើរយៈពេលនៃការមានផ្ទៃពោះ រយៈពេលនៃការប្រើថ្នាំ និងបរិមាណថ្នាំដែលទទួលបាន។ ម្តាយមានផ្ទៃពោះគួរតែមានចំណេះដឹងអំពីការជ្រើសរើសថ្នាំដើម្បីជួយបន្ថយរោគសញ្ញាដំបូង ដោយមិនបណ្តាលឲ្យមានផលប៉ះពាល់ដល់ខ្លួនឯង និងទារកក្នុងផ្ទៃពោះ ដូចខាងក្រោម។</span></p>
<h2><span style="color: #00826a"><b>ម្តាយមានផ្ទៃពោះដែលមានរោគសញ្ញាឈឺចុកទឹកនោម</b></span></h2>
<p><span style="font-weight: 400">រោគសញ្ញាឈឺចុកទឹកនោមគឺជារឿងដែលឃើញបានជាញឹកញាប់ ជាពិសេសនៅរយៈពេល ៤ ខែដំបូងនៃការមានផ្ទៃពោះ។ ប្រសិនបើរោគសញ្ញាឈឺចុកទឹកនោមធ្ងន់ធ្ងរ ថ្នាំដែលអាចជ្រើសរើសប្រើមានជាច្រើនដូចជា ដីម៉ែនហ៊ីដ្រីណាត (Dimenhydrinate), ម៉េតូក្លូប្រាម៉ៃដ៍ (Metoclopramide), អនដង់ស៊ីត្រូន (Ondansetron) និង វីតាមីនប៊ី ៦ (Vitamin B6)។</span></p>
<h2><span style="color: #00826a"><b>ស្ថានភាពអាស៊ីតត្រឡប់ក្នុងម្តាយមានផ្ទៃពោះ</b></span></h2>
<p><span style="font-weight: 400">ជំងឺអាស៊ីតត្រឡប់ក្នុងម្តាយមានផ្ទៃពោះអាចកើតឡើងពីសារធាតុបិទខាងក្រោមនៃសរសៃអាហារបញ្ចេញខ្សែរលាយខ្លាំង ឬក៏មហារីកមានការពង្រីកធ្វើឲ្យចុះទាប និងបង្កើនសំពាធក្នុងពោះធ្វើឲ្យអាស៊ីតក្នុងពោះត្រឡប់ឡើងមករំខានសរសៃអាហារ។ ដំបូងគេត្រូវចាប់ផ្តើមការព្យាបាលដោយកែប្រែអាកប្បកិរិយា ដូចជា ការគេងក្បាលខ្ពស់ ជៀសវាងការគេងភ្លាមៗបន្ទាប់ពីបរិភោគអាហារ និងបោះបង់អាហារដែលបង្កឲ្យមានរោគសញ្ញាអាស៊ីតត្រឡប់។ ប្រសិនបើកែប្រែអាកប្បកិរិយារួចហើយរោគសញ្ញាមិនប្រសើរឡើង អាចជ្រើសរើសប្រើថ្នាំបន្ថយអាស៊ីតដូចជា ស៊ូក្រាលហ្វេត (Sucralfate) ព្រោះថ្នាំនេះមានការស្រូបយកចូលទៅក្នុងឈាមតិច ឬជ្រើសរើសប្រើថ្នាំហ្វាមូទីឌីន (Famotine), អូមេប្រាសូល (Omeprazole), ឡាន់សូប្រាសូល (Lansoprazole) ឬ ផាន់តូប្រាសូល (Pantoprazole) ក៏បាន។</span></p>
<h2><span style="color: #00826a"><b>ម្តាយមានផ្ទៃពោះដែលទទួលរងការកកើត</b></span></h2>
<p><span style="font-weight: 400">មូលហេតុដែលបណ្តាលឲ្យម្តាយមានផ្ទៃពោះកកើតអាចមានពីការប្រែប្រួលកម្រិតហ័រមូន ឬមានដែកខ្ពស់ពីការបរិច្ឆេទវីតាមីនបន្ថែម រួមទាំងការកាត់បន្ថយចលនារបស់រាងកាយ។ ថ្នាំដែលគួរជ្រើសរើសប្រើជាលំដាប់ដំបូងគឺថ្នាំបំបាត់ទឹកនោមប្រភេទបន្ថែមបរិមាណកាកសំណល់ ព្រោះថ្នាំនេះមិនត្រូវបានស្រូបចូលទៅក្នុងឈាម ដូចជា សរសៃពីគ្រាប់ផ្លែប៉ស៊ីលល្យូម (Psyllium Husk)។ ប្រសិនបើប្រើថ្នាំក្រុមនេះមិនបានលទ្ធផល អាចជ្រើសរើសប្រើថ្នាំម៉ាញេស្យូមហ៊ីដ្រូអុកស៊ីត (Magnesium hydroxide), ឡាក់ទូឡូស (Lactulose) ឬ សែនណា (Senna : មាខាំខ្ចក) បាន។</span></p>
<h2><span style="color: #00826a"><b>ម្តាយមានផ្ទៃពោះដែលមានអាការៈដោះធ្លាយ</b></span></h2>
<p><span style="font-weight: 400">ពេលមានអាការៈដោះធ្លាយ អាចផឹករូបមន្តអំបិលដើម្បីបំពេញការបាត់បង់ទឹក។ ថ្នាំសម្លាប់មេរោគគួរជ្រើសរើសប្រើតាមតម្រូវការដោយការបញ្ជារបស់វេជ្ជបណ្ឌិតតែប៉ុណ្ណោះ។ ប្រសិនបើមានរោគសញ្ញាផ្ទុកពោះរួមទាំងអាចជ្រើសរើសប្រើថ្នាំស៊ីមេទីកូន (Simethicone) បាន ព្រោះថ្នាំនេះមិនត្រូវបានស្រូបចូលទៅក្នុងឈាម។</span></p>
<h2><span style="color: #00826a"><b>ម្តាយមានផ្ទៃពោះដែលមានជំងឺត្រជាក់</b></span></h2>
<p><span style="font-weight: 400">អាចលាងច្រមុះដោយទឹកអំបិលប្រភេទលាងច្រមុះ និងប្រើថ្នាំបន្ថយទឹកមុខដូចជា ខ្លូហ្វេនីរាមីន (Chlorpheniramine), ដីហ្វេនហ៊ីដ្រាមីន (Diphenhydramine) តាមតម្រូវការ។ ថ្នាំបន្ថយរោគសញ្ញាឈឺក្អែកដែលអាចប្រើបានមានដូចជា អិន-អាស៊ីត៊ីលស៊ីស្ទីអ៊ីន (N-acetylcysteine), ក្វាហ្វេណេស៊ីន (Guifenesin), ដិចស្ត្រូមេថូហ្វាន (Dextromethophan) ហើយគួរជៀសវាងថ្នាំរាវដែលមានសារធាតុអាល់កុល។ ថ្នាំបន្ថយរោគសញ្ញាឈឺក្បាលដែលមានមេនថុល (Menthol) ដែលជួយឲ្យដកដង្ហើមបានស្រួលក៏អាចប្រើបាន។</span></p>
<h2><span style="color: #00826a"><b>រោគសញ្ញាឈឺខ្នងក្នុងម្តាយមានផ្ទៃពោះ</b></span></h2>
<p><span style="font-weight: 400">មូលហេតុអាចកើតឡើងពីទម្ងន់កើនឡើង និងពោះធំធាត់ ដែលមានផលប៉ះពាល់ដល់សមតុល្យ និងទំងន់រាងកាយរបស់ម្តាយ។ ម្តាយភាគច្រើននឹងដើរជង្គង់ទៅខាងក្រោយដើម្បីគាំទ្រខ្លួនឯង បណ្តាលឲ្យសាច់ដុំខ្នង និងសរសៃជុំវិញសន្លាក់ខ្នងធ្វើការខ្លាំងឡើង ហើយបណ្តាលឲ្យមានការរលាកសាច់ដុំខ្នង។ សូមណែនាំឲ្យម្តាយហាត់ប្រាណដើម្បីសម្រាកសាច់ដុំក្នុងទំងន់ដែលសមស្របសម្រាប់ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ។ ថ្នាំដែលណែនាំឲ្យប្រើជាជម្រើសដំបូងសម្រាប់បន្ថយការឈឺគឺ ប៉ារ៉ាស៊ីតាមល (Paracetamol) ឬថ្នាំបំបាត់ឈឺប្រភេទលាបផ្ទាល់ ដើម្បីកាត់បន្ថយបរិមាណថ្នាំដែលត្រូវបានស្រូបចូលទៅក្នុងរាងកាយ។ ថ្នាំបន្ថយការរលាកដែលមិនមែនស្ទេរ៉ូអ៊ីដមិនបានណែនាំឲ្យទិញប្រើដោយខ្លួនឯង ព្រោះមានកំណត់ភាពសុវត្ថិភាពដែលត្រូវពិចារណាជ្រើសរើសប្រើតែពេលចាំបាច់នៅខណៈពេលខ្លះនៃអាយុកាលផ្ទៃពោះ ដូច្នេះគួរពិគ្រោះវេជ្ជបណ្ឌិតគ្រប់ពេល។</span></p>
<h2><span style="color: #00826a"><b>ម្តាយមានផ្ទៃពោះដែលឆ្លងមេរោគបាក់តេរី</b></span></h2>
<p><span style="font-weight: 400">ថ្នាំសម្លាប់មេរោគបាក់តេរី ឬថ្នាំប្រឆាំងមេរោគគួរតែប្រើតាមតម្រូវការ ដោយណែនាំឲ្យពិគ្រោះវេជ្ជបណ្ឌិត ឬเภសัชករ គ្រប់ពេល ព្រោះថ្នាំភាគច្រើនអាចឆ្លងកាត់ផ្ទៃពោះ និងមានផលប៉ះពាល់ដល់ទារកក្នុងផ្ទៃពោះ។ ឧទាហរណ៍ថ្នាំសម្លាប់មេរោគប្រភេទទទួលទានដែលអាចប្រើបានដូចជា អាម៉ុកស៊ីស៊ីល្លីន (Amoxycillin), អាម៉ុកស៊ីស៊ីល្លីន-ក្លាវូឡាណាត (Amoxycillin- Clavulanate)។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយគួរពិគ្រោះវេជ្ជបណ្ឌិតជានិច្ច។</span></p>
<h2><span style="color: #00826a"><b>ម្តាយមានផ្ទៃពោះគួរប្រើថ្នាំយ៉ាងដូចម្តេច?</b></span></h2>
<p><span style="font-weight: 400">នៅរយៈពេលមានផ្ទៃពោះ ប្រសិនបើចាំបាច់ត្រូវប្រើថ្នាំដើម្បីបន្ថយរោគសញ្ញា គួរប្រើនៅពេលបានពិចារណាថា ‘អត្ថប្រយោជន៍ដែលទទួលបានលើសហានិភ័យនៃការកើតមានផលប៉ះពាល់ដល់ទារកក្នុងផ្ទៃពោះ’ ហើយប្រើនៅក្នុងមាឌតិចបំផុត រយៈពេលខ្លីបំផុតដែលមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការព្យាបាល។ គួរជ្រើសរើសប្រើថ្នាំដែលបានប្រើយូរជាងថ្នាំថ្មី ព្រោះមានទិន្នន័យសុវត្ថិភាពក្នុងការប្រើថ្នាំច្រើនជាង។ ថ្នាំថ្មីមានទិន្នន័យប្រើក្នុងស្ត្រីមានផ្ទៃពោះកំណត់។ ទិន្នន័យអំពីប្រសិទ្ធភាព និងសុវត្ថិភាពនៃថ្នាំនឹងផ្លាស់ប្តូរតាមភស្តុតាងវិទ្យាសាស្ត្រដែលកើនឡើង។ ប្រសិនបើមានសំណួរអំពីការប្រើថ្នាំនៅពេលមានផ្ទៃពោះ គួរពិគ្រោះវេជ្ជបណ្ឌិត និងเภសัชករ គ្រប់ពេល។</span></p>
<p>&nbsp;</p>


ពេលដែលម្តាយមានផ្ទៃពោះ មានអារម្មណ៍ចង់វាយកម្តៅ ជំងឺអាស៊ីតត្រឡប់ ក្អកពោះ ឬមានអាការៈឈឺខ្នង ឬមានកំដៅខ្លួន គួរប្រើថ្នាំត្រឹមត្រូវតាមតម្រូវការ ដោយជ្រើសរើសទំហំថ្នាំតិចបំផុត ប្រើរយៈពេលខ្លីបំផុត ហើយបានពិចារណាថាថ្នាំនោះមានអត្ថប្រយោជន៍លើសហានិភ័យដល់សុខភាពរបស់ខ្លួន និងកូនក្នុងផ្ទៃពោះ។

សេវាកម្ម

អត្ថបទ

អំពីពួកយើង

សាខាមន្ទីរពេទ្យ

Pregnant mothers can take which medications?

Tel

Email

សេវាកម្ម

អត្ថបទ

អំពីពួកយើង

សាខាមន្ទីរពេទ្យ