“โรคกระดูกพรุน” ภัยเงียบที่ผู้สูงอายุต้องระวัง

<h4><span style="color: #00826a;">ជំងឺឆ្អឹងខ្សោយ</span></h4>
<p><span style="color: #00826a;"><strong>“ឆ្អឹង”</strong></span> គឺជាឧបករណ៍ដែលមានការផ្លាស់ប្តូរជានិរន្តរភាព មានការបង្កើត និងបំផ្លាញឆ្អឹងជានិរន្តរភាពក្នុងអំឡុងពេលជីវិតរបស់យើង ហើយបរិមាណសាច់ឆ្អឹងនឹងធ្លាក់ចុះយ៉ាងតិចតួចនៅពេលអាយុឆ្លងកាត់វ័យ ៣០ ឆ្នាំ ជាពិសេសស្ត្រីវ័យចាស់ដែលឆ្អឹងនឹងបំផ្លាញយ៉ាងរហ័ស ដោយលោកវេជ្ជបណ្ឌិត ប៉ូចចុង ចូតិយានវង្ស អ្នកវះកាត់អ័រតូប៊ីឌីកសម្រាប់មនុស្សចាស់ និងជំងឺឆ្អឹងផ្នែកម៉េតាបូលិច ស្ថាប័នសាច់ដុំឆ្អឹង និងសន្លាក់ មន្ទីរពេទ្យភយ៉ាថៃ ៣ បានប្រាប់ថា ជំងឺឆ្អឹងខ្សោយគឺជា <span style="color: #00826a;"><strong>“គ្រោះថ្នាក់ស្ងាត់”</strong></span> ដែលគួរឱ្យភ័យខ្លាច</p>
<h4></h4>
<h4 style="color: #008080;"><span style="color: #00826a;">មុននឹងដឹងថាជំងឺ ឆ្អឹងបានបែករួចហើយ</span><strong><br />
</strong></h4>
<p style="color: #008080;"><span style="color: #000000;">លោកវេជ្ជបណ្ឌិតប៉ូចចុងបានពន្យល់ថា ជំងឺនេះគួរឱ្យភ័យខ្លាចព្រោះគ្មានរោគសញ្ញាជូនដំណឹង មុនពេលអ្នកជំងឺដឹងថា គឺពេលមានបញ្ហាបន្ថែមគឺឆ្អឹងបានបែក ទោះបីជាបានជួបគ្រោះថ្នាក់មិនធ្ងន់ធ្ងរដូចជាចុះពីកៅអីក៏ដោយ។ មនុស្សដែលគួរឱ្យសង្ស័យថាជាជំងឺនេះគឺមានកម្ពស់ធ្លាក់ចុះ កោងខ្នង និងសាច់ដុំតឹង</span></p>
<h4></h4>
<h4 style="color: #008080;"><strong><span style="color: #00826a;">នរណាដែលមានហានិភ័យជំងឺឆ្អឹងខ្សោយ</span><br />
</strong></h4>
<p style="color: #008080;"><span style="color: #000000;">លោកវេជ្ជបណ្ឌិតបានចែកក្រុមហានិភ័យចេញជា ២ ក្រុមគឺ</span></p>
<ul>
<li><strong><span style="color: #00826a;">ក្រុមដែលមិនអាចផ្លាស់ប្តូរបាន</span></strong></li>
</ul>
<ol>
<li style="list-style-type: none;">
<ol>
<li>អាយុចាប់ពី ៦៥ ឆ្នាំឡើងទៅ</li>
<li>ស្ត្រីស្បែកស និងស្ត្រីអាស៊ី</li>
<li>ភេទស្រី</li>
<li>បញ្ចប់រដូវកាលមានរយៈពេលឬបានកាត់បន្ថយស៊ុតទាំងពីរមុនអាយុ ៤៥ ឆ្នាំ</li>
<li>រចនាសម្ព័ន្ធរាងកាយតូច (small body build)</li>
<li>សាច់ញាតិជាប់ដូចជា ឪពុក ម្តាយ បងស្រី ឬប្អូនស្រីមានជំងឺឆ្អឹងខ្សោយ ឬឆ្អឹងបានបែកពីគ្រោះថ្នាក់មិនធ្ងន់ធ្ងរ</li>
<li>ធ្លាប់ឆ្អឹងបានបែកពីគ្រោះថ្នាក់មិនធ្ងន់ធ្ងរ (Fragility fracture)</li>
</ol>
</li>
</ol>
<ul>
<li><strong><span style="color: #00826a;">ក្រុមដែលអាចផ្លាស់ប្តូរបាន</span></strong></li>
</ul>
<ol>
<li style="list-style-type: none;">
<ol>
<li>ទទួលបានកាល់ស្យូមមិនគ្រប់គ្រាន់</li>
<li>មិនបានហាត់ប្រាណជាញឹកញាប់ (Sedentary lifestyle)</li>
<li>ជក់បារីជាប្រចាំ</li>
<li>ផឹកស្រា ឬផឹកកាហ្វេបរិមាណច្រើនជាប្រចាំ</li>
<li>សន្ទស្សន៍ម៉ាសសាច់ដុំទាបជាង ១៩ គីឡូក្រាមក្នុងមួយម៉ែត្រការ៉េ</li>
<li>មានស្ថានភាពខ្វះហូមូនអេស្ត្រូហ្សែន (estrogen deficiency) លើស ១ ឆ្នាំឡើងទៅ</li>
<li>មានហានិភ័យក្នុងការធ្លាក់ (propensity to falls) ដូចជា ដើរមិនស្ថិតស្ថេរ ការមើលឃើញមិនធម្មតា ប្រើថ្នាំគេងជាប្រចាំ ឬទទួលថ្នាំបន្ថយសំពាធឈាមជាដើម</li>
</ol>
</li>
</ol>
<h4 style="color: #008080;"><span style="color: #00826a;">ធ្វើដូចម្តេចដើម្បីវាយតម្លៃថាតើយើងមានឆ្អឹងខ្សោយឬទេ</span><br />
<span style="color: #00826a;">ការវាយតម្លៃថាជាជំងឺឆ្អឹងខ្សោយឬមិនមែន លោកវេជ្ជបណ្ឌិតប៉ូចចុងបានពន្យល់ថាអាចធ្វើបាន ២ ករណីគឺ</span></h4>
<ul>
<li>ករណីឆ្អឹងបែកនៅតំបន់ខ្នងឬស្មា ពីគ្រោះថ្នាក់មិនធ្ងន់ធ្ងរ ដូចជាធ្លាក់លើដីរឹង ចុះពីកៅអី ឬគ្រែ</li>
<li>ករណីពិនិត្យដោយប្រើឧបករណ៍អ៊ិចសេរ៉េពិសេស Dual-Energy X-ray Absorptiometry (DEXA) ហើយមើលពិន្ទុ T-score រួចឃើញថាពិន្ទុ T-score <u>&gt;</u>  -2.5 ពិន្ទុ</li>
</ul>
<p>&nbsp;</p>
<h4 style="color: #008080;"><span style="color: #00826a;">ព្យាបាលយ៉ាងដូចម្តេច ដើម្បីអាចរស់នៅដូចមុន</span><strong><br />
</strong></h4>
<p style="color: #008080;"><span style="color: #000000;">ការព្យាបាលជំងឺឆ្អឹងខ្សោយគឺដើម្បីកាត់បន្ថយហានិភ័យឲ្យឆ្អឹងមិនបែកបន្ថែមទៀត ធ្វើឲ្យការបំផ្លាញឆ្អឹងយឺតចុះ និងធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺមានគុណភាពជីវិតល្អ។ លោកវេជ្ជបណ្ឌិតប៉ូចចុងបានពន្យល់ថាត្រូវធ្វើរួមគ្នានៅ ៤ ផ្នែកដូចខាងក្រោម៖</span></p>
<ul>
<li>កាត់បន្ថយហានិភ័យដែលអាចផ្លាស់ប្តូរបាន ដូចជាហាត់ប្រាណជាប្រចាំ បរិភោគអាហារដែលមានប្រយោជន៍ និងទទួលបានកាល់ស្យូមគ្រប់គ្រាន់</li>
<li>ស្វែងរកជំងឺដែលអាចជាហានិភ័យបង្កឲ្យមានជំងឺឆ្អឹងខ្សោយ ដូចជាស្ថានភាពហូមូនមិនធម្មតា ការស្រូបយកអាហារមិនល្អ ប្រព័ន្ធដង្ហើមមានបញ្ហា ឬទទួលថ្នាំមួយចំនួនជាបន្តបន្ទាប់រយៈពេលយូរ</li>
<li>ការព្យាបាលដោយមិនប្រើថ្នាំលើកទឹកចិត្ត ដូចជាហាត់ប្រាណ ការការពារការធ្លាក់ ការរៀបចំបរិយាកាសនៅផ្ទះឲ្យសមរម្យ និងប្រើឧបករណ៍ជំនួយដើរឲ្យសមរម្យ</li>
<li>ការព្យាបាលដោយប្រើថ្នាំប្រឆាំងជំងឺឆ្អឹងខ្សោយ ដែលចែកជាក្រុមធំ ២ ក្រុមគឺថ្នាំប្រឆាំងការបំផ្លាញឆ្អឹង និងថ្នាំលើកសម្ពាធឆ្អឹង ដើម្បីការពារការបែកឆ្អឹង ឬកាត់បន្ថយហានិភ័យក្នុងការបែកឆ្អឹង កាត់បន្ថយអត្រាការបំផ្លាញឆ្អឹង និងកាត់បន្ថយការឈឺចាប់ពីស្ថានភាពឆ្អឹងបែក ជាដើម</li>
<li style="list-style-type: none;"></li>
</ul>
<p>ដូច្នេះ ប្រសិនបើរកឃើញខ្លួនឯងមានហានិភ័យជំងឺឆ្អឹងខ្សោយ គួរតែទៅពិនិត្យវាយតម្លៃដោយវិធីត្រឹមត្រូវ ដើម្បីអាចទទួលបានការព្យាបាលបានទាន់ពេលមុនពេលមានបញ្ហាបន្ថែមពីជំងឺឆ្អឹងខ្សោយកើតឡើង ព្រោះបើជំងឺនេះបានកើតឡើង នឹងធ្វើឲ្យគុណភាពជីវិតរបស់អ្នកជំងឺ និងអ្នកថែទាំជិតស្និទ្ធផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងខ្លាំង</p>
<p>&nbsp;</p>
<p>&nbsp;</p>
<div style="text-align: right;"></div>
<div style="text-align: right;"><span style="color: #00826a;"><strong>ឯកទេសវេជ្ជបណ្ឌិត ប៉ូចចុង ចូតិយានវង្ស</strong></span></div>
<div style="text-align: right;">អ្នកវះកាត់អ័រតូប៊ីឌីកសម្រាប់មនុស្សចាស់ និងជំងឺឆ្អឹងផ្នែកម៉េតាបូលិច</div>
<div style="text-align: right;">ស្ថាប័នសាច់ដុំឆ្អឹង និងសន្លាក់</div>
<div style="text-align: right;">មន្ទីរពេទ្យភយ៉ាថៃ ៣</div>


ឆ្អឹង គឺជាឧបករណ៍ដែលមានការផ្លាស់ប្តូរជានិច្ច មានការបង្កើត និងបំផ្លាញឆ្អឹងជានិច្ចក្នុងអំឡុងពេលជីវិតរបស់យើង ហើយបរិមាណសាច់ឆ្អឹងនឹងធ្លាក់ចុះយ៉ាងតិចតួចនៅពេលអាយុឆ្លងកាត់វ័យ ៣០ ឆ្នាំ ជាពិសេសនៅស្ត្រីវ័យចំណាស់ដែលឆ្អឹងនឹងត្រូវបានបំផ្លាញយ៉ាងរហ័ស។

សេវាកម្ម

អត្ថបទ

អំពីពួកយើង

សាខាមន្ទីរពេទ្យ

"ជំងឺឆ្អឹងបាក់" គ្រោះថ្នាក់ស្ងាត់ដែលមនុស្សចាស់ត្រូវប្រុងប្រយ័ត្ន

Tel

Email

សេវាកម្ម

អត្ថបទ

អំពីពួកយើង

សាខាមន្ទីរពេទ្យ