ชัวร์หรือว่าแค่เป็นหวัด ไม่ใช่ “ไซนัสอักเสบ”

ច្រមុះបិទ ច្រមុះហូរទឹក មានកំដៅ ខ្លួនរលាក អ្នកណាដែលមានរោគសញ្ញាដូចនេះភាគច្រើនគិតថា “ជាឈឺត្រជាក់ប្រាកដ” បន្ទាប់មកទៅទិញថ្នាំមកញ៉ាំដោយខ្លួនឯង ហើយអាចនឹងឃើញថា រោគសញ្ញាមិនបានបាត់បង់ និងមិនបានប្រសើរឡើយ ពីព្រោះពេលខ្លះរោគសញ្ញាដែលបាននិយាយមកនេះមិនមែនជាការជំងឺត្រជាក់តែងតែទេ ប៉ុន្តែអាចជា “ស៊ីណូស៊ីត” ដែលធ្ងន់ធ្ងរជាង ហើយបើទុកឲ្យកើតជារយៈពេលយូរអាចធ្វើឲ្យភ្នែកភ្លេចបានផងដែរ ដើម្បីឲ្យយើងស្គាល់វិធីសង្កេតរោគសញ្ញាបានច្បាស់លាស់ជាងនេះ ថ្ងៃនេះយើងនឹងនាំឲ្យស្គាល់ថា ស៊ីណូស៊ីតខុសពីជំងឺត្រជាក់ធម្មតាយ៉ាងដូចម្តេច?
&nbsp;
<h2 style="color: #008080">ស្គាល់ស៊ីណូស៊ីត ដើម្បីដឹងច្បាស់ថាយើងជំងឺអ្វី?</h2>
“ស៊ីណូស៊ីត” ជាផ្នែកមួយនៃរាងកាយមនុស្សយើង ដែលជា “រន្ធខ្យល់នៅក្នុងឆ្អឹងមុខជុំវិញរន្ធច្រមុះ” របស់យើង ដែលមានចំនួន ៤ គឺ Maxillary Sinus ឬស៊ីណូស៊ីតនៅក្បាលស្នាមមុខ Ethmoid Sinus ឬស៊ីណូស៊ីតនៅក្បាលភ្នែក Frontal Sinus ឬស៊ីណូស៊ីតនៅក្បាលជង្គង់ និង Sphenoid Sinus ឬស៊ីណូស៊ីតនៅមូលខួរក្បាលផ្នែកខាងក្រោយ ដូច្នេះជំងឺស៊ីណូស៊ីត ស៊ីណូស៊ីតឆ្លងមេរោគ ដែលហៅខ្លីថា “ស៊ីណូស៊ីត” មានន័យថា រន្ធខ្យល់នៅក្នុងឆ្អឹងមុខជុំវិញរន្ធច្រមុះឆ្លងមេរោគ ដែលអាចកើតឡើងនៅស៊ីណូស៊ីតទាំង ៤ ទីតាំងបាន។
&nbsp;
<h2 style="color: #008080">ស៊ីណូស៊ីតខុសពីជំងឺត្រជាក់នៅណា សង្កេតរោគសញ្ញាយ៉ាងដូចម្តេច?</h2>
ទាំងស៊ីណូស៊ីត និងជំងឺត្រជាក់ កើតឡើងពីការឆ្លងមេរោគបាក់តេរី និងវីរុសដូចគ្នា ប៉ុន្តែជំងឺត្រជាក់ គឺជាការឆ្លងមេរោគនៅ “ស្រទាប់ខាងក្នុងរន្ធច្រមុះ” ខណៈដែលស៊ីណូស៊ីត គឺជាការឆ្លងមេរោគដែលរាលដាលទៅកាន់ “រន្ធខ្យល់ជុំវិញឆ្អឹងមុខ ឬរន្ធស៊ីណូស៊ីត”។ ចង់ដឹងថាជាស៊ីណូស៊ីតអាចសង្កេតបានពីរោគសញ្ញាដូចខាងក្រោមនេះ
<ul>
<li>មានស្ថានភាពច្រមុះបិទ ច្រមុះហូរទឹក មានកំដៅ</li>
<li>ទឹកមុខផ្លាស់ប្តូរពណ៌ ជាពណ៌បៃតង ឬលឿង មិនមែនទឹកមុខស្អាត</li>
<li>មានស្ថានភាពដកដង្ហើមបានក្លិនក្លាយថយចុះ ហើយអាចមានការឈឺរួមជាមួយ</li>
<li>ដកដង្ហើមហើយមានសំឡេងសូរៗនៅក្នុងច្រមុះច្រើន</li>
<li>នៅខ្លះអាចមានការឈឺក និងឈឺក</li>
</ul>
&nbsp;
ប៉ុន្តែទូទៅរោគសញ្ញារបស់ជំងឺស៊ីណូស៊ីតមានស្រដៀងគ្នាជាមួយរោគសញ្ញាជំងឺត្រជាក់ខ្លាំងណាស់ តើយើងត្រូវសង្កេតយ៉ាងដូចម្តេច ដើម្បីអាចសន្និដ្ឋានថាជាស៊ីណូស៊ីត មិនមែនជាជំងឺត្រជាក់? ចម្លើយគឺ ប្រសិនបើមានរោគសញ្ញាដូចបាននិយាយរួមគ្នា ៣ រោគសញ្ញាឡើងទៅ ហើយមានរយៈពេល ៣ ថ្ងៃជាប់គ្នាមិនបានជាសះស្បើយ ឬឃើញថារោគសញ្ញាបានធ្ងន់ធ្ងរឡើង ដូចជា ទឹកមុខក្រអូបខ្លាំង ការច្រមុះបិទកើនឡើង ក្នុងរយៈពេល ៥-៧ ថ្ងៃ ឬ ប្រសិនបើមានអារម្មណ៍ថាជាជំងឺត្រជាក់បន្តរយៈពេល ១០ ថ្ងៃហើយមិនបានជាសះស្បើយ នោះអាចសន្និដ្ឋានបានថា យើងជាស៊ីណូស៊ីតឆ្លងមេរោគ មិនមែនជាជំងឺត្រជាក់ធម្មតា ហើយគួរតែប្រញាប់ពិគ្រោះជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតឲ្យឆាប់រហ័ស។
&nbsp;
ចំណុចសំខាន់មួយទៀតដែលគួរតែយកចិត្តទុកដាក់គឺ ជំងឺត្រជាក់អាចបំលែងទៅជាស៊ីណូស៊ីតបាន ប្រសិនបើមិនបានព្យាបាលត្រឹមត្រូវ ដោយមេរោគនឹងរាលដាលពីរន្ធច្រមុះចូលទៅក្នុងរន្ធស៊ីណូស៊ីត ធ្វើឲ្យយើងជំងឺស៊ីណូស៊ីតចុងក្រោយ ដូច្នេះហេតុផលដែលថា ទោះបីជាជំងឺត្រជាក់ក៏មិនគួរទិញថ្នាំញ៉ាំដោយខ្លួនឯងទេ ត្រូវពិគ្រោះជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតឲ្យពិនិត្យយ៉ាងលម្អិត និងចេញថ្នាំព្យាបាលត្រឹមត្រូវ ដើម្បីជំងឺមិនឲ្យរាលដាលធ្ងន់ធ្ងរឡើង។
&nbsp;
<h2 style="color: #008080">ព្យាបាលយ៉ាងដូចម្តេច នៅពេលជំងឺស៊ីណូស៊ីត?</h2>
ការព្យាបាលស៊ីណូស៊ីតអាចធ្វើបានជាច្រើនវិធី អាស្រ័យលើភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃរោគសញ្ញា ប៉ុន្តែទូទៅព្យាបាលដោយផ្តល់ថ្នាំប្រឆាំងមេរោគរយៈពេល ៧ ថ្ងៃ រួមជាមួយការផ្តល់ថ្នាំបន្ថយទឹកមុខ ឬថ្នាំប្រឆាំងអាឡែហ្ស៊ី។ ប៉ុន្តែនៅករណីអ្នកជំងឺមានប្រវត្តិជាអាឡែហ្ស៊ី វេជ្ជបណ្ឌិតនឹងពិចារណាផ្តល់ថ្នាំស្ព្រេយ៍បាញ់ប្រភេទស្ទេរ៉ូអ៊ីដ ដើម្បីជួយបន្ថយការរលាក និងបន្ថយការក្រហមបានយ៉ាងរហ័ស ជាមួយនឹងការលាងច្រមុះជាមួយទឹកអំបិល ដែលវេជ្ជបណ្ឌិតនឹងបង្រៀនអ្នកជំងឺឲ្យលាងបានត្រឹមត្រូវ និងអាចត្រឡប់ទៅលាងដោយខ្លួនឯងនៅផ្ទះបន្តទៀត។
&nbsp;
<h2 style="color: #008080">ជំហានក្នុងការលាងច្រមុះត្រឹមត្រូវ</h2>
<ul>
<li>កោងមុខប្រហែល ៤៥ ដឺក្រេ មុខទៅកាន់អាងលាងមុខ</li>
<li>ដាក់ដបទឹកអំបិលចូលទៅក្នុងច្រមុះដោយផ្ទាល់</li>
<li>កាន់ដង្ហើម ហើយបង្ហាប់ដបទឹកអំបិលឲ្យទឹកអំបិលហូរតាមច្រមុះ</li>
<li>បើលាងបានត្រឹមត្រូវ ទឹកអំបិលនឹងហូរទៅច្រមុះម្ខាងទៀត ឬហូរចេញតាមមាត់រួមជាមួយទឹកមុខ</li>
<li>ក្នុងមួយថ្ងៃគួរលាងប្រហែល ២ ដង ព្រឹក និងល្ងាច ដោយបរិមាណទឹកអំបិលក្នុងមួយដងអាស្រ័យលើទឹកមុខដែលនៅសល់</li>
</ul>
&nbsp;
ទោះជាយ៉ាងណា សម្រាប់អ្នកជំងឺដែលមានរោគសញ្ញាធ្ងន់ធ្ងរច្រើន ហើយបានព្យាបាលដោយវិធីផ្តល់ថ្នាំពេញលេញហើយមិនបានប្រសើរឡើយ វេជ្ជបណ្ឌិតនឹងពិចារណាឲ្យធ្វើការវះកាត់ដើម្បីជួសជុលការបិទរន្ធចេញស៊ីណូស៊ីតឲ្យអាចដំណើរការបានធម្មតា ដែលនឹងធ្វើឲ្យជាសះស្បើយ ប៉ុន្តែស៊ីណូស៊ីតដូចជាជំងឺត្រជាក់ អាចកើតឡើងម្តងទៀតបាន ប្រសិនបើមិនថែរក្សារសុខភាពខ្លួនឯងល្អគ្រប់គ្រាន់។
&nbsp;
<h2 style="color: #008080">ស៊ីណូស៊ីតធ្ងន់ធ្ងរប៉ុណ្ណា អាចធ្វើឲ្យភ្នែកភ្លេចបានពិតមែនទេ?</h2>
ស៊ីណូស៊ីតគឺជាជំងឺដែលមានភាពគ្រោះថ្នាក់ និងធ្ងន់ធ្ងរមួយកម្រិត ប្រសិនបើយើងទុកឲ្យវាជារយៈពេលយូរ ទុកឲ្យកើតជារយៈពេលយូរ នឹងមានហានិភ័យខ្ពស់ចំពោះបញ្ហាសំរាប់ជំងឺផ្សេងៗ ជាពិសេសនៅតំបន់ Ethmoid Sinus ឬស៊ីណូស៊ីតនៅក្បាលភ្នែក ដែលជាទីតាំងធ្ងន់ធ្ងរជាងទីតាំងផ្សេងទៀត ពីព្រោះអាចរាលដាលទៅភ្នែក ធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺមានភ្នែករលាក ស្បែកភ្នែកដុតឆ្អឹងឆ្អឹងភ្នែកឆ្លងមេរោគ រហូតដល់ភ្នែកភ្លេចបានចុងក្រោយ ដូច្នេះពេលសង្កេតឃើញរោគសញ្ញាផ្សេងៗដូចជាជំងឺត្រជាក់ ប៉ុន្តែមានរយៈពេលយូរមិនបានជាសះស្បើយក្នុង ៣ ថ្ងៃ គួរតែប្រញាប់ទៅពិនិត្យវេជ្ជបណ្ឌិតដើម្បីសុវត្ថិភាព។
&nbsp;
<h2 style="color: #008080">ថែរក្សារខ្លួនឯងយ៉ាងដូចម្តេច ដើម្បីឆ្ងាយពីស៊ីណូស៊ីត?</h2>
សម្រាប់វិធីថែរក្សាខ្លួនឯងឲ្យមានសុវត្ថិភាពពីជំងឺស៊ីណូស៊ីត គឺជាវិធីដូចគ្នានឹងការការពារជំងឺប្រព័ន្ធដង្ហើមផ្សេងៗ គឺពាក់ម៉ាស់ព្យាបាលពេលត្រូវទៅកន្លែងដែលមានហានិភ័យឆ្លងមេរោគតាមផ្លូវដង្ហើមបានងាយ ដូចជា រថភ្លើងអគ្គិសនី សាលាភាពយន្ត ជាពិសេសសម្រាប់អ្នកដែលមានប្រវត្តិជាអាឡែហ្ស៊ីរួចហើយ ត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នជាពិសេស។ លើសពីនេះគួរលាងដៃឲ្យស្អាតជានិច្ច ពេលខ្លាច ឬចាញ់ ត្រូវបិទមាត់ ប្រើស្លាបព្រា ចំណាយអាហារដោយប្រើស្លាបព្រាកណ្តាល ហើយពេលមានសមាជិកគ្រួសារម្នាក់ណាម្នាក់ជំងឺត្រជាក់ គួរឲ្យគេងបំបែកបន្ទប់ ពីព្រោះបើគេងនៅបន្ទប់ដែលបើកម៉ាស៊ីនត្រជាក់រួមគ្នា នឹងបង្កើនឱកាសឆ្លងមេរោគបានងាយ។ ក្នុងករណីមានកុមារតូចនៅផ្ទះជំងឺត្រជាក់ ហើយមិនងាយស្រួលពាក់ម៉ាស់ព្យាបាល អ្នកដទៃនៅផ្ទះអាចពាក់ជំនួសដើម្បីការពារការឆ្លងមេរោគ។ ទោះជាយ៉ាងណា គួរជៀសវាងការទិញថ្នាំមកញ៉ាំដោយខ្លួនឯង ពីព្រោះអាចធ្វើឲ្យរោគសញ្ញាធ្ងន់ធ្ងរឡើង។ ប្រសិនបើជាជំងឺត្រជាក់ជាច្រើនថ្ងៃមិនបានជាសះស្បើយ ហេតុអាចជាស៊ីណូស៊ីត គួរប្រញាប់ទៅពិនិត្យវេជ្ជបណ្ឌិតល្អជាង។
&nbsp;
<h2>ស៊ីណូស៊ីតស្រដៀងជំងឺត្រជាក់ ប៉ុន្តារស់រានមានភាពធ្ងន់ធ្ងរជាង</h2>
ស៊ីណូស៊ីតគឺជាជំងឺដែលស្រដៀងជំងឺត្រជាក់ ប៉ុន្តារស់រានធ្ងន់ធ្ងរជាងជំងឺត្រជាក់ច្រើន ហើយជាជំងឺដែលអាចបង្កើតឡើងពីជំងឺត្រជាក់ធម្មតាបាន ប្រសិនបើមិនបានព្យាបាលថែរក្សាត្រឹមត្រូវ។ វាជាជំងឺដែលអាចឆ្លងទៅមនុស្សផ្សេងទៀតបានផងដែរ ដូច្នេះប្រសិនបើសង្កេតឃើញរោគសញ្ញារបស់ខ្លួនឯង ឬមនុស្សជិតខាង មានភាពមិនប្រក្រតីដែលស្រដៀងនឹងជំងឺត្រជាក់ ប៉ុន្តែមិនបានជាសះស្បើយ សូមកុំអោយអារម្មណ៍ស្ងប់ស្ងាត់ទុកវាទុក ពីព្រោះបើជាស៊ីណូស៊ីតពេលណា វានឹងមិនអាចជាសះស្បើយដោយខ្លួនឯងទេ ហើយនឹងធ្វើឲ្យជំងឺធ្ងន់ធ្ងរឡើង ដែលអាចធ្វើឲ្យមនុស្សជិតខាងដែលយើងស្រលាញ់មានហានិភ័យជំងឺផ្លូវកាយផ្លូវចិត្តផងដែរ។

ជំងឺត្រចៀកបាក់បែកមិនជាសះស្បើយ អ្នកអាចកំពុងមានហានិភ័យជាប្រភេទ “ស៊ីណូស៊ីត” ដោយមិនដឹងខ្លួន។ ពិនិត្យឲ្យប្រាកដថា អាការៈណាដែលសមស្របនឹងស៊ីណូស៊ីត ដឹងឆាប់ រក្សាសុខភាពឲ្យបានលឿន បន្ថយហានិភ័យអាការៈរីករាលដាល និងក្លាយជាជំងឺរ៉ាំរ៉ៃបាន។

សេវាកម្ម

អត្ថបទ

អំពីពួកយើង

សាខាមន្ទីរពេទ្យ

ប្រាកដឬគ្រាន់តែជាខ្យល់ត្រជាក់ មិនមែនជា "ស៊ីណូស៊ីស" ទេ

Tel

Email

សេវាកម្ម

អត្ថបទ

អំពីពួកយើង

សាខាមន្ទីរពេទ្យ