เมื่อลูกเป็นอีสุกอีใส...เราดูแลยังไงดี

โรคอีสุกอีใสเป็นโรคที่เกิดจากเชื้อไวรัสที่มักจะระบาดในช่วงปลายฤดูหนาวถึงฤดูร้อน สามารถติดต่อกันด้วยการสัมผัสสารคัดหลั่งจากตุ่มที่ผิวหนัง หรือเสมหะของคนไข้ หรือการใช้ของร่วมกับผู้ที่เป็นโรค และยังสามารถติดเชื้อได้จากทางเดินระบบหายใจด้วยเช่นกันทั้ง การไอ จาม หายใจ เป็นต้น หลังจากได้รับเชื้อเข้าไปแล้วจะมีระยะในการฟักตัวประมาณ 2-3 สัปดาห์ ก็จะเกิดอาการของโรค ซึ่งเชื้อไวรัสที่ก่อให้เกิดโรคอีสุกอีใสนี้ยังเป็นไวรัสชนิดเดียวกับโรคงูสวัดด้วย เพราะฉะนั้นหากเคยเป็นอีสุกอีใสแล้ว ในอนาคตมีโอกาสที่จะเป็นงูสวัดได้

อาการของเด็กที่เป็นโรคอีสุกอีใสจะคล้ายกับเด็กที่เป็นโรคมือปากเท้าปาก คือ โรคอีสุกอีใสจะมีไข้ต่ำๆ อ่อนเพลีย เบื่ออาหาร รวมถึงปวดเมื่อยตามเนื้อตัว และมีผื่นขึ้นตามใบหน้า ลำตัวและหลัง ต่างจากโรคมือเท้าปากที่ขึ้นที่มือ เท้า และปากเท่านั้น ซึ่งตุ่มเหล่านี้จะกลายเป็นตุ่มนูนมีน้ำใสๆ คล้ายตุ่มหนอง และจะมีอาการคันร่วมด้วย หลังจากนั้นประมาณ 2-4 วันตุ่มใสๆ ก็จะเริ่มตกสะเก็ด บางคนจะมีแผลในช่องปากและอาการเจ็บคอร่วมด้วย ทำให้ปากและลิ้นเปื่อย

แม้ว่าโรคอีสุกอีใสจะดูไม่รุนแรงมากนัก แต่ก็สามารถมีอาการแทรกซ้อนที่รุนแรงได้ถ้าไม่ดูแลให้ดี อาการแทรกซ้อนที่พบได้บ่อยคือ การติดเชื้อแบคทีเรียแทรกซ้อนบนผิวหนัง ทำให้กลายเป็นหนองและมีแผลเป็นตามมา ในบางคนเชื้ออาจจะกระจายเข้าไปในกระแสเลือดทำให้เกิดภาวะเลือดเป็นพิษ และปอดบวมได้

โรคอีสุกอีใสสามารถหายเองได้ จะมีไข้อยู่เพียงไม่กี่วัน และตุ่มจะตกสะเก็ดและค่อยๆ หายไปภายใน 1-3 สัปดาห์ การรักษาที่ดีคือ การพักผ่อนให้เพียงพอ พร้อมกับดื่มน้ำมากๆ ถ้ามีไข้แค่ทานยาพาราเซตามอล เพื่อลดอาการไข้ ควรอาบน้ำและใช้สบู่ฆ่าเชื้อฟอกผิวหนังให้สะอาด ควรตัดเล็บให้สั้นแหละหลีกเลี่ยง การแกะหรือเกา แต่สามารถใช้ยาช่วยลดอาการคันได้ แม้ว่าในปัจจุบันจะมียาที่ช่วยยับยั้งการเจริญของเชื้อไวรัสอีสุกอีใสได้แล้ว แต่ต้องใช้ยาขนาดสูง ราคาแพงมาก และยังต้องใช้ยาภายในวันแรกๆ ที่มีอาการด้วย สำหรับแผลอีสุกอีใสโดยปกติจะไม่เกิดแผลเป็น แต่ถ้าระหว่างที่เป็นมีการติดเชื้อแบคทีเรียแทรกซ้อน จะทำให้แผลบวมแดง เป็นหนอง และยิ่งถ้าไปแกะเกาด้วยก็จะเกิดแผลเป็นได้