อุปนิสัยซุกซนของเด็กเล็ก..ในสายตาคุณพ่อคุณแม่อาจมองว่าเป็นเรื่องปกติ แต่คุณรู้หรือไม่ว่า? ภายใต้ความซุกซนลนลาน อยู่ไม่นิ่ง จนแทบเหมือนเป็นการต้อง “จับปูใส่กระด้ง” จริงๆ แล้ว…เด็กอาจกำลังเป็นโรคสมาธิสั้นก็ได้นะ!!

ทำความรู้จักกับ…โรคสมาธิสั้น

โรคสมาธิสั้น เกิดจากความผิดปกติของสมองส่วนหน้า หรือที่เรียกย่อๆ ว่า โรค ADHD มักเกิดในเด็กผู้ชายได้มากกว่าเด็กผู้หญิง เนื่องจากเป็นโรคทางสมองจึงส่งผลให้เด็กซน ไม่มีระเบียบ วอกแวก หรือไม่อยู่นิ่ง สนใจต่อกิจกรรมอย่างใดอย่างหนึ่งเท่านั้น และเมื่อทำกิจกรรมใดก็มักยุติความสนใจ…แม้จะยังไม่เสร็จสิ้น!

อาการนี้ ที่ชี้ชัดว่า..ลูกเป็นโรคสมาธิสั้น

ซนและชอบเล่นรุนแรง

ทั้งที่ช่วงวัยนี้..เด็กจะเริ่มมีเพื่อนเล่นเพิ่มจำนวนมากยิ่งขึ้น แต่คุณพ่อคุณแม่กลับพบว่า..ไม่มีเด็กคนไหนอยากเล่นกับลูกของคุณเลย นั่นอาจเกิดจากสาเหตุของการชอบเล่นอะไรแรงๆ เสี่ยงๆ โดยที่ตัวเองไม่กลัวเจ็บ รวมไปถึงนิสัยไม่ชอบอยู่นิ่ง ต้องลุกเดินตลอดเวลา ทำให้ไม่สามารถจดจ่อกับการเรียนได้

เหม่อลอยวอกแวก

คุณพ่อคุณแม่อย่าเพิ่งตำหนิลูกที่ไม่ยอมทำตามคำสั่ง เพราะนั่นอาจไม่ได้เกิดจาก…นิสัยดื้อดึง แต่เป็นเพราะเขาไม่สามารถจดจำและเข้าใจประโยคยาวๆ ได้ เพราะสมาธิไม่ได้อยู่กับคนพูด…และชอบเหม่อลอย อาการเหล่านี้จะส่งผลให้เด็กทำงานผิดพลาดบ่อย ทำการบ้านไม่ครบ ไม่สามารถเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ และยังมักทำของหายอยู่เสมอ

ใจร้อน ไม่รู้จักการรอคอย

สำหรับเด็กที่มีอาการสมาธิสั้นมักจะมีอารมณ์ของความเป็นคนใจร้อนร่วมด้วย ไม่ชอบการรอคอย…ไม่ว่าจะเป็นการพูดที่ต้องโต้ตอบทันทีกลางวงสนทนา หรือไม่สามารถอดทนเข้าแถวรอคิวอะไรนานๆ ได้

สมาธิสั้น…กระทบต่อชีวิตวัยเรียน!

ใช่แล้ว…โรคสมาธิสั้นไม่เพียงแค่กระทบต่อการใช้ชีวิตประจำของเด็ก แต่การ “ขาดสมาธิ” ยังทำให้ผลการเรียนของเด็กแย่ลง เพราะไม่สามารถจดจ่อกับเนื้อหาที่คุณครูกำลังสอน ในขณะเดียวกัน…ก็มีพฤติกรรมลุกเดินและอยากเล่นตลอดเวลา ตลอดจนไม่สามารถทำงานหรือการบ้านให้เสร็จลุล่วงได้ตามที่ได้รับมอบหมายอีกด้วย

ลูกเป็นสมาธิสั้น…รักษายังไงได้บ้าง

รักษาด้วยยา

วิธีนี้ค่อนข้างได้รับความนิยม เพราะเห็นผลรวดเร็ว โดยยาจะเข้าไปกระตุ้นเซลล์สมองให้หลั่งสารเคมีออกมาในระดับที่ปกติ ช่วยให้เด็กควบคุมตนเองได้และมีสมาธิมากยิ่งขึ้น แต่ทั้งนี้…ควรรักษาภายใต้คำแนะนำของแพทย์ เพราะการใช้ยามากเกินไป อาจเสี่ยงต่อการ “เสพติด”

ปรับพฤติกรรม

การรักษาด้วยยาอาจเป็นเพียงแค่แนวทางหนึ่ง แต่หากคุณพ่อคุณแม่ยังไม่ปรับพฤติกรรมของลูก ปัญหาอาการสมาธิสั้น..อาจรักษาไม่หายขาด! ควรให้ลูกรู้จักการสร้างวินัยในตนเอง รู้จักขอบเขตของการกิน นอน เล่น เพื่อให้เขาแยกแยะว่าอะไรควรไม่ควร…และสามารถควบคุมตนเองได้

ในขณะเดียวกัน “คุณครู” ก็เปรียบเสมือนพ่อแม่…ในช่วงเวลาที่เด็กอยู่โรงเรียน คุณครูควรปรับเปลี่ยนที่นั่งของเด็กให้ห่างไกลจากประตูและหน้าต่าง และหากสังเกตเห็นว่าเด็กเริ่มให้ความสนใจกับสิ่งแวดล้อมภายนอก..ควรหากิจกรรมง่ายๆ อย่าง การให้เด็กเดินแจกสมุดหรือลบกระดาน เพื่อดึงความสนใจของเขาให้กลับมา

สังเกตให้ดี...ลูกแค่ซน หรือสมาธิสั้นกันแน่

แพ็กเกจที่คุณอาจสนใจ

วัคซีนปอดอักเสบ PNEUMOVAX-23 1เข็ม

ตรวจสุุขภาพนักกีฬา Professional Athletes

โปรแกรมกระตุ้นพัฒนาการเดี่ยว

หากสนใจต้องการปรึกษาแพทย์