สำหรับโรค NCDs (Non-Communicable diseases) เป็นกลุ่มโรคเรื้อรังที่เกิดจากพฤติกรรมการใช้ชีวิตที่สะสมต่อเนื่อง เช่น ความดันโลหิตสูง เบาหวาน ไขมันในเลือดสูง และสิ่งสำคัญหรืออาจจะเรียกได้ว่าเป็นความน่ากลัวของโรคเหล่านี้ คือ เมื่อป่วยเป็นโรคแล้วบางรายอาจจะต้องรับการรักษาอย่างต่อเนื่องตลอดชีวิต ยากที่จะรักษาให้หายขาด อีกทั้งปัจจุบันพบว่า…ผู้ป่วยมีอายุน้อยกว่าในอดีต แต่คงจะดีกว่า ถ้าเรารู้ก่อน ป้องกันก่อน หรือรู้จักวิธีที่จะช่วยส่งเสริมการรักษาโรคให้ดีและมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม

เส้นทางเพื่อการป้องกันและรักษาให้ดีขึ้น

การดูแลรักษาโรคเรื้อรังในด้านเวชศาสตร์ชะลอวัยจะแบ่งออกเป็น 2 ส่วนหลัก ได้แก่

การดูแลรักษาผู้ที่ป่วยด้วยโรคเรื้อรังแล้ว คือ เน้นดูแลภาพรวมในหลายๆ ด้าน เช่น

เป็นเสมือนแพทย์ประจำตัวเพื่อดูแลเรื่องยา เช่น ยาแต่ละชนิดที่รับประทานมีผลข้างเคียงกับสุขภาพหรือไม่ หรือยาที่รักษาในแต่ละโรคมีความซ้ำซ้อนกันหรือไม่ กรณีที่ป่วยหลายโรค หรือรับการรักษาจากหลายโรงพยาบาล เป็นต้น
ให้ความรู้และแนะนำถึงวิธีการปรับเปลี่ยนไลฟ์สไตล์การใช้ชีวิต อาทิ เรื่องอาหาร การนอนหลับ และการออกกำลังกาย เพื่อเพิ่มศักยภาพของการรักษาให้ดีขึ้น เนื่องจากในปัจจุบันคนไข้ส่วนใหญ่จะไม่ค่อยใส่ใจในการปรับเปลี่ยนพฤติกรรม แต่จะพึ่งยาเป็นหลัก ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้องและไม่ยั่งยืน เพราะโรคเรื้อรังนั้นการรักษาจะได้ผลดีและยั่งยืนมากที่สุดถ้าคนไข้ดูแลรักษาสุขภาพให้ความสำคัญกับการปรับเปลี่ยนพฤติกรรม
การดูแลเพิ่มเติมเรื่องสารอาหารและวิตามินที่จำเป็น เพื่อช่วยปรับในส่วนที่ร่างกายขาดให้กลับมาดียิ่งขึ้น และเมื่อสารอาหารนั้นสามารถช่วยบำบัดโรคต่างๆได้ดียิ่งขึ้น แพทย์ผู้ให้การรักษาเฉพาะทางในแต่ละโรคจะค่อยๆ ปรับลดปริมาณยาประจำลง อันเป็นผลดีกับสุขภาพของคนไข้เอง
ตรวจเช็กและประเมินโอกาสการเกิดภาวะแทรกซ้อน รวมถึงให้คำแนะนำในการเฝ้าระวังสังเกตอาการของภาวะแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้นได้ เช่น เจ็บแน่นหน้าอก หายใจหอบเหนื่อย กล้ามเนื้ออ่อนแรง

การดูแลกลุ่มเสี่ยงที่มีโอกาสเป็นโรคเรื้อรัง NCDs

ในกลุ่มนี้ถือว่ามีความสำคัญมาก เพราะเมื่อใดที่เข้าข่ายความเสี่ยงก็แปลว่ามีโอกาสเป็นโรคได้ ดังนั้นโจทย์ใหญ่ของการดูแลบุคคลเหล่านี้ คือ ช่วยไม่ให้ก้าวข้ามคำว่าเสี่ยงไปเป็นโรค โดยแพทย์จะพิจารณาความเสี่ยงต่างๆ จากการตรวจทางห้องปฏิบัติการร่วมกับการซักประวัติความเสี่ยงในด้านต่างๆ อย่างละเอียด การดูแลเพื่อป้องกันการเกิดโรคสำหรับกลุ่มนี้จะพิจารณาหลายส่วนประกอบกัน ได้แก่

ตรวจเช็กหาปัจจัยเสี่ยงของโรคเรื้อรัง
ให้คำแนะนำการปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตที่เหมาะสมกับแต่ละบุคคลที่มี เพศ อายุ และอาชีพ ที่แตกต่างกันออกไป
ให้รับประทานอาหารเสริมเท่าที่จำเป็นควบคู่ไปกับการปรับพฤติกรรม

การเข้ารับคำปรึกษากับแพทย์เวชศาสตร์ชะลอวัยเพื่อปรับพฤติกรรม เปรียบเสมือนผู้ช่วยที่คอยนำทางเพื่อให้สามารถปฏิบัติตัวได้อย่างถูกต้อง มีข้อควรระวังใดที่ต้องตระหนักมากกว่าปกติ หลังจากได้รับคำแนะนำโดยส่วนใหญ่แพทย์จะนัดติดตามผลในอีก 1-2 เดือนต่อมา เพื่อดูการเปลี่ยนแปลง และให้คำแนะนำเพิ่มเติม

คำถามที่พบบ่อย

Q: เมื่อผู้ที่มีความเสี่ยงโรคเรื้อรัง ต้องเข้ารับการดูแลกี่ครั้ง?

A: ขึ้นอยู่กับการปฏิบัติตัวของคนไข้เป็นหลัก เพราะบางคนเข้ารับการปรึกษาดูแลเพียง 1 ครั้ง ก็สามารถจดจำ ทำความเข้าใจและปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัดได้เป็นอย่างดี ดังนั้นสิ่งที่คนไข้จะต้องทำอย่างต่อเนื่องเพื่อตัวเอง นั่นก็คือ การปรับพฤติกรรมการใช้ชีวิต และการตรวจดูผลเลือดต่างๆ ในระยะเวลาที่เหมาะสม เพราะหากละเลยเมื่อใด โอกาสก้าวข้ามจากคำว่าเสี่ยง…ไปเป็นโรคก็เกิดขึ้นได้เสมอ

โรคเรื้อรัง NCDs ป้องกันได้...ดูแลให้ดีขึ้นได้ แค่ปรับเปลี่ยนพฤติกรรม