“Perfectionist” ใครที่รักการใช้ชีวิตแบบนี้ คุณคงเป็นคนหนึ่งที่ผ่านความสำเร็จ ได้รับคำชื่นชมมาแล้วไม่มากก็น้อย ไม่ว่าจะด้านการทำงานหรือการใช้ชีวิต แต่คุณเคยรู้สึกไหมว่าคำชื่นชมเหล่านี้กลับยิ่งทำให้เหมือนรู้สึกมีน้ำหนักมากดไว้ที่บ่า กับการที่ต้องแบกรับความคาดหวังจากคนอื่น จนท้ายที่สุดกลายเป็นความกดดันตัวเอง แม้ว่าความเพอร์เฟกต์จะดูเป็นความหมายในแง่ดี ทำให้คุณดูมีแบบแผนในการใช้ชีวิต แต่การ “เป๊ะ” ในการใช้ชีวิตมากเกินไป อาจทำให้สุขภาพ (จิต) ใจ ไม่เป๊ะตาม

สำรวจตัวเองกันหน่อย “เพอร์เฟกต์” ระดับนี้ ใช่คุณหรือไม่?

ไม่ว่าจะทำอะไรคุณมักมีเป้าหมายที่ชัดเจน
คุณมองเห็นความผิดพลาดเล็กน้อยที่ผู้อื่นไม่ค่อยสังเกตเห็น
เมื่อคุณบรรลุเป้าหมายที่ตั้งไว้ คุณก็จะตั้งเป้าหมายอันใหม่ทันที
คุณมักโทษตัวเองเสมอ เมื่อเกิดความผิดพลาด หรือไม่เป็นไปตามเป้าหมาย
คุณรู้สึกไม่สบายใจ หงุดหงิด อารมณ์เสียง่าย เมื่อทำอะไรไม่ได้ดั่งใจที่ต้องการ
คุณมักผัดวันประกันพรุ่งในการที่จะริเริ่มสิ่งใด เพราะกังวลว่าจะทำได้ไม่ดีเท่าที่ควร
คุณอาจจมกับการทำสิ่งใดนาน เพียงเพราะคิดว่าน่าจะทำได้ดีกว่านี้ สิ่งนี้ยังทำได้ไม่ดีพอ

ที่รักความสมบูรณ์แบบ…จริงๆ แล้วมีที่มา

เคยถูกเพิกเฉย ไม่ได้รับความสนใจ พื้นฐานของคนเราต้องการการมีสังคม การที่ถูกละเลยไม่ได้รับความสนใจในวัยเด็กก็เป็นหนึ่งสาเหตุที่กระตุ้นให้เราหันมาพัฒนาตัวเอง เพื่อให้เป็นจุดสนใจ ได้รับความรักและคำชื่นชม
ครอบครัวคาดหวัง ทำอะไรต้องเนี๊ยบ เพราะความสำเร็จของลูกเป็นสิ่งที่ทำให้พ่อแม่สุดแสนจะภูมิใจ ทำให้หลายครอบครัวสร้างเงื่อนไขให้ลูกโดยไม่รู้ตัวว่าจะต้องประสบความสำเร็จ จนท้ายที่สุดลูกก็ต้องตะเกียกตะกายทำให้ได้ตามที่ถูกคาดหวัง จนเกลียดความผิดพลาดในที่สุด
โดนเปรียบเทียบอยู่เป็นประจำ เป็นสิ่งที่ดีที่จะยกเอาคนที่ประสบความสำเร็จมาเป็นแรงบันดาลใจ แต่ไม่ใช่! การที่เอาความสำเร็จนั้นมากดดัน เปรียบเทียบ ทำไมไม่เป็นแบบนั้น แบบนี้ เป็นอีกสิ่งที่ทำให้คุณกลายเป็น Perfectionist โดยไม่รู้ตัว

เนี๊ยบมากไป… สุขภาพจิต อาจเสี่ยง!
ชีวิตที่รายล้อมไปด้วยความสำเร็จที่น่ายกย่อง ความเข้มแข็งที่เฉิดฉายในสายตาของคนภายนอก แต่กลับรู้สึกว่างเปล่า อ้างว้าง อยู่ภายใน สิ่งนี้นี่แหล่ะที่ ดร. Margaret R Rutherford จิตแพทย์ผู้ทำการศึกษาเรื่องนี้มากว่า 25 ปี นิยามว่าเป็น
กลุ่มอาการซึมเศร้าที่มาจากการเสพติดความสมบูรณ์แบบ หรือ Perfectly Hidden Depression

กลุ่มอาการนี้ดูเหมือนจะมีอาการแสดงออกที่ไม่รุนแรง คุณอาจไม่ได้มีความรู้สึกจมดิ่ง คุณอาจไม่เคยต้องเสียน้ำตา รวมถึงไม่เคยมีความคิดเกี่ยวกับการฆ่าตัวตายปรากฎขึ้นในความทรงจำใดๆ เพราะคุณเก็บซ่อนความหดหู่เอาไว้ภายใต้ความสำเร็จ ความเครียดที่สั่งสมจะค่อยๆ กัดกร่อนคุณจากภายใน จากทั้งความคาดหวังในตัวเอง และความคาดหวังในสังคม คุณไม่เคยเปิดโอกาสให้ตัวเองได้มีอิสระหลุดจากรอบของความสมบูรณ์แบบ คุณก้าวเดินไปทุกๆ วัน กับคำว่า ต้องทำได้ดีกว่านี้ ควรทำแบบนี้จะดีกว่า เป็นวังวนอย่างไม่จบสิ้น สิ่งเหล่านี้นี่แหล่ะที่สร้างความปวดร้าว การสูญเสียอิสระในการใช้ชีวิตอย่างที่ควรจะเป็นที่พร้อมจะนำไปสู่อาการซึมเศร้าแฝงได้โดยไม่รู้ตัว

หากคุณกำลังสงสัยว่าคุณ “เสี่ยง” หรือไม่ ลองเข้าไปทำแบบสอบถามของของคุณหมอ Margaret ได้ ที่นี่

เสพติดความสมบูรณ์แบบมากไป ระวังภาวะ Perfectly Hidden Depression (PHD)