Serious Disease Prevention by Excess Fat Screening

ខ្លាញ់ចំណាយលើស ជាមូលហេតុចម្បងដែលធ្វើឲ្យមនុស្សខ្មែរ ជា “ជំងឺទម្ងន់ពេក” នាំឲ្យមានហានិភ័យចំពោះជំងឺទឹកនោមផ្អែម ខ្លាញ់ក្នុងឈាមខ្ពស់ សំពាធឈាមខ្ពស់ ជំងឺបេះដូងនិងសរសៃឈាម ជំងឺសរសៃឈាមខួរក្បាលតូច រហូតដល់ជំងឺមហារីកខ្លះៗ ដូចជា មហារីកពោះវៀនធំ ការត្រួតពិនិត្យបរិមាណខ្លាញ់ចំណាយលើសគឺមានសារៈសំខាន់ ព្រោះបើដឹងឆាប់&#8230;អាចជួយកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃការកើតជំងឺធ្ងន់ធ្ងរនៅអនាគតបាន
<h2>តើយើងទម្ងន់ពេកទេ? ដឹងបានដោយវិធីងាយៗនេះ..</h2>
<ul>
<li>គណនាតម្លៃសន្ទស្សន៍ម៉ាសសរីរាង្គ </li>
</ul>
ដោយការវាស់ទម្ងន់ វាស់កម្ពស់ ហើយយកមកគណនាដើម្បីរកតម្លៃសន្ទស្សន៍ម៉ាសសរីរាង្គ (Body Mass Index : BMI) ដែលបានកំណត់តម្លៃ BMI ថា&#8230;បើលើស 25 គីឡូក្រាម/ម៉ែត្រការ៉េ សម្រាប់មនុស្សអាស៊ី និង 30 គីឡូក្រាម/ម៉ែត្រការ៉េ សម្រាប់មនុស្សអឺរ៉ុប មានន័យថា ស្ថិតក្នុងក្រុម “ជំងឺទម្ងន់ពេក”
<ul>
<li>វាស់ជុំវិញចង្កេះ </li>
</ul>
ដោយវាស់នៅកម្រិតកន្លែងកណ្តាលចង្កេះ រវាង “គែមក្រោមឆ្អឹងបេះដូង” និង “គែមលើឆ្អឹងត្រគាក” ឲ្យខ្សែវាស់ជិតជុំវិញចង្កេះ និងស្របទៅនឹងដី។ ប្រសិនបើប្រវែងជុំវិញចង្កេះ ≥ 90 សង់ទីម៉ែត្រ សម្រាប់បុរស និង ≥ 80 សង់ទីម៉ែត្រ សម្រាប់ស្ត្រី មានន័យថា ស្ថិតក្នុងក្រុម “ស្ថានភាពទម្ងន់ពេកប្រមូលផ្តុំនៅពោះ”
<h2>ត្រួតពិនិត្យជ្រៅជាងនេះ&#8230;ដើម្បីស្វែងរកហានិភ័យ “ជំងឺធ្ងន់”</h2>
1. ពិនិត្យបរិមាណ “ខ្លាញ់ចំណាយលើស”
<ul>
<li>ត្រួតពិនិត្យវិភាគបរិមាណខ្លាញ់ដែលសរុបនៅក្នុងរាងកាយ (Fat mass) ទាំងបរិមាណខ្លាញ់សរុប (%Total body fat) និងបរិមាណខ្លាញ់នៅតំបន់ផ្សេងៗនៃរាងកាយ (%Regional fat mass) ដូចជា ខ្លាញ់សរុបនៅដៃ ជើង និងខ្នង ដែលខ្លាញ់នៅតំបន់នេះហៅថា ខ្លាញ់ក្រោមស្បែក (Subcutaneous fat)</li>
<li>ត្រួតពិនិត្យវិភាគបរិមាណខ្លាញ់សរុបនៅក្នុងអង្គភាពផ្សេងៗនៃរាងកាយ (Visceral fat) ជាពិសេសនៅក្នុងផ្នែកពោះ ដែលតម្លៃដែលបានអាចវាយតម្លៃហានិភ័យនៃការកើតជំងឺសរសៃឈាមបេះដូងតូច (Coronary heart disease) បាន។ Visceral fat មានសារៈសំខាន់ខ្លាំង ព្រោះវាជាខ្លាញ់ដែលអាចបង្កើតសារធាតុជីវគីមីជាច្រើនដែលជំរុញឲ្យមានដំណើរការជំងឺឆ្លងរាលដាលយូរ (Chronic inflammation) រហូតដល់នាំឲ្យមានជំងឺជាច្រើន ដូចជា ទឹកនោមផ្អែម សំពាធឈាមខ្ពស់ និងជំងឺបេះដូងនិងសរសៃឈាម ជាដើម</li>
<li>ត្រួតពិនិត្យវិភាគលក្ខណៈនៃការបែងចែកខ្លាញ់នៅក្នុងរាងកាយ (Fat distribution pattern) ជាទូទៅ បុរសភាគច្រើនមានខ្លាញ់សរុបនៅតំបន់ខាងលើនៃរាងកាយ ដូចជា តំបន់ខ្នង ទ្រូង ស្មា ក និងក (ហៅថា Android type / Apple type) ខណៈដែលស្ត្រីភាគច្រើនមានខ្លាញ់សរុបនៅតំបន់ត្រគាក និងដៃជើង (ហៅថា Gynoid type / Pear-shaped type) ការត្រួតពិនិត្យដោយ DXA whole body scan នឹងគណនាអត្រារវាង Android / Gynoid fat ratio ឬ A/G ratio ដើម្បីឲ្យយើងដឹងពីរបៀបបែងចែកខ្លាញ់របស់យើង?</li>
</ul>
2. ពិនិត្យ “ម៉ាសសាច់ដុំ” និង “ម៉ាសឆ្អឹង”
<ul>
<li>ត្រួតពិនិត្យវិភាគម៉ាសសាច់ដុំក្នុងរាងកាយ (Lean muscle mass) ទាំងម៉ាសសាច់ដុំសរុប (Total lean mass) និងម៉ាសសាច់ដុំនៅតំបន់ផ្សេងៗនៃរាងកាយ (Regional lean mass) ដូចជា ម៉ាសសាច់ដុំតាមដៃ ជើង និងខ្នង។ លើសពីនេះ អាចវាយតម្លៃ “ស្ថានភាពបាត់បង់សាច់ដុំ” (Sarcopenia) បានផងដែរ ដែលជាស្ថានភាពដែលឃើញជាញឹកញាប់នៅក្រុមមនុស្សទម្ងន់ពេក អ្នកចាស់ ឬអ្នកមានជំងឺឆ្លងកាត់រយៈពេលយូរ ដូចជា ទឹកនោមផ្អែម ជំងឺថ្លើមឆ្អឹងរំលាយ ជំងឺសួត និងជាដើម រួមទាំងអ្នកដែលមានបញ្ហាអាហាររូបត្ថម្ភខ្វះខាត</li>
<li>ត្រួតពិនិត្យវិភាគភាពស្ដើងរឹងរបស់ម៉ាសឆ្អឹង (Bone Mineral density: BMD) ទូទាំងរាងកាយ&#8230; លើកលែងតែតំបន់ក្បាល។ ការត្រួតពិនិត្យម៉ាសឆ្អឹងពី DXA whole body scan នេះមានប្រយោជន៍ខ្លាំងសម្រាប់អ្នកជំងឺកុមារ ប៉ុន្តែក្នុងមនុស្សពេញវ័យ យើងភាគច្រើននិយមត្រួតពិនិត្យម៉ាសឆ្អឹងពីតំបន់ខ្នងផ្នែកក្រោម (Lumbar spine) និងឆ្អឹងត្រគាកខាងឆ្វេង (Left Femoral bone) ជំនួស ព្រោះមានភាពត្រឹមត្រូវខ្ពស់ និងមានទិន្នន័យពីការស្រាវជ្រាវច្រើនជាង</li>
</ul>

ក្រៅពីតម្លៃសន្ទស្សន៍ម៉ាសខ្លួន ឬការវាស់ជុំវិញពោះ ការត្រួតពិនិត្យខ្លាញ់ទូទាំងរាងកាយ ដើម្បីស្វែងរកឱកាសហានិភ័យជំងឺទឹកនោមផ្អែម សំពាធឈាម ខ្លាញ់ខ្ពស់ ក៏មានសារៈសំខាន់សម្រាប់អ្នកដែលមានសភាពពោះបូក។

សេវាកម្ម

អត្ថបទ

អំពីពួកយើង

សាខាមន្ទីរពេទ្យ

ពិនិត្យប្រាក់ខ្លាញ់ចំណាយ...កាត់បន្ថយហានិភ័យជំងឺធ្ងន់ធ្ងរនៅអនាគត

Tel

Email

សេវាកម្ម

អត្ថបទ

អំពីពួកយើង

សាខាមន្ទីរពេទ្យ