เมื่อลูกรักเอาแต่ใจ พ่อแม่รับมืออย่างไรนะ

ការប្រកបដោយការចិញ្ចឹមកូនជាញឹកញាប់មានការប្រឈមមុខដែលឪពុកម្តាយត្រូវប្រឈមមុខជានិច្ច  ជាពិសេសនៅពេលដែលកូនមានអាយុ 2 ឆ្នាំ  បញ្ហាដែលជួបប្រទៈជាញឹកញាប់គឺ អាកប្បកិរិយាដែលចង់បានតែខ្លួនឯង ដែលភាគច្រើនហៅថា “អាយុទំនើប 2 ឆ្នាំ” ឬ “Terrible two” ទោះបីជាមានការលំបាកក្នុងការដោះស្រាយជាមួយកូន ក៏វេជ្ជបណ្ឌិតនៅតែចង់ឲ្យឪពុកម្តាយមានអារម្មណ៍ “រីករាយ” ជាមួយអ្វីដែលបានជួបប្រទៈ ព្រោះវាជារឿងដែលបង្ហាញថា “កូនរបស់យើងកំពុងមានការអភិវឌ្ឍន៍ 
ដែលរីកចម្រើននិងធំធាត់ឡើង”
&nbsp;
អាយុ 2 ឆ្នាំ គឺជាអាយុដែលមានការអភិវឌ្ឍន៍ទាំងរាងកាយ គំនិត និងអារម្មណ៍យ៉ាងច្បាស់លាស់ ចាប់ផ្តើមមានភាពជាផ្ទាល់ខ្លួន (Autonomy) ចង់ធ្វើតាមចំណង់ចំណូលចិត្ត ឬចង់ធ្វើសកម្មភាពផ្សេងៗដោយខ្លួនឯង ប៉ុន្តែក្នុងខ្លះពេលវេលា វាអាចលំបាកលើសសមត្ថភាពដែលក្មេងអាចធ្វើបាន ឬមិនមានសុវត្ថិភាពសម្រាប់ក្មេងធ្វើអ្វីមួយនោះធ្វើឲ្យត្រូវបានហាមពីអ្នកថែទាំ បណ្តាលឲ្យមានអារម្មណ៍មិនពេញចិត្ត ខឹងហិង្សា ហើយបង្ហាញចេញជាអាកប្បកិរិយាដែលមិនសមរម្យ
&nbsp;
<h2>តើត្រូវដោះស្រាយជាមួយកូនយ៉ាងដូចម្តេចល្អ</h2>
<ul>
<li style="list-style-type: none;">
<ul>
<li style="font-weight: 400;" aria-level="1">អាកប្បកិរិយាទាំងអស់ដែលបង្ហាញមានមូលហេតុ ឬក៏មានអ្វីជំរុញជានិច្ច សូមឲ្យឪពុកម្តាយព្យាយាមសង្កេតមើលថាអ្វីជាអ “មូលហេតុដើម” ដែលជំរុញអាកប្បកិរិយាចង់បានតែខ្លួនឯងនោះដូចជា ចង់បានប្រដាប់លេងប៉ុន្តែឪពុកម្តាយមិនអនុញ្ញាតឲ្យទិញ ដូច្នេះបានដេកហើយយំរអិលលើដី ឬក៏រអិលមិនចង់ទៅងូតទឹកព្រោះចង់លេងប្រដាប់លេងបន្ត</li>
<li style="font-weight: 400;" aria-level="1">ពេលដែលដឹង “មូលហេតុដើម” ប្រសិនបើអាចធ្វើបាន សូមជៀសវាងការប្រឈមមុខនឹងស្ថានការណ៍នោះ</li>
<li style="font-weight: 400;" aria-level="1">ប៉ុន្តែបើមិនអាចជៀសវាងបាន សូមព្រមព្រៀងគ្នាឲ្យច្បាស់លាស់ជាមុនដូចជា ថ្ងៃនេះយើងនឹងមិនទិញប្រដាប់លេងទេ ប្រសិនបើកូនរអិល ឪពុកម្តាយនឹងនាំត្រឡប់ទៅផ្ទះភ្លាមៗ ហើយឪពុកម្តាយត្រូវអនុវត្តតាមកិច្ចព្រមព្រៀង ដើម្បីឲ្យកូនបានរៀនពីលទ្ធផល</li>
<li style="font-weight: 400;" aria-level="1">បើក្មេងបង្ហាញអាកប្បកិរិយាចង់បានតែខ្លួនឯងនៅពេលនោះ
<ul>
<li style="font-weight: 400;" aria-level="2">សូមបញ្ចេញអារម្មណ៍ដែលកើតឡើងជាភាសាដែលងាយយល់ ជាមួយពន្យល់ខ្លីៗដូចជា  ម្តាយដឹងថាកូនខឹងដែលមិនអាចលេងបន្តបាន 
ហើយរង់ចាំឲ្យកូនស្ងប់ស្ងាត់មកវិញ</li>
<li style="font-weight: 400;" aria-level="2">បើអាកប្បកិរិយាចង់បានតែខ្លួនឯងធ្វើឡើងដើម្បីទាក់ទាញឲ្យឪពុកម្តាយយកចិត្តទុកដាក់ ដូចជា ការស្រែកខ្លាំងៗ សូមណែនាំឲ្យឪពុកម្តាយជៀសវាងការឆ្លើយតប ដោយបង្វិលទៅផ្តោតចិត្ត ឬនិយាយជាមួយកូន </li>
<li style="font-weight: 400;" aria-level="2">បើមានការបំផ្លាញខ្លួនឯង ឬបំផ្លាញអ្នកដទៃ ដូចជា ការជ្រប់ ការបុក ការប្រហារឬបំផ្លាញវត្ថុ សូម “ចាប់ឲ្យឈប់”ភ្លាមៗ ជាមួយបញ្ចេញអារម្មណ៍ និងពន្យល់ថាអ្វីដែលមិនអាចធ្វើបាន ដូចជា ម្តាយដឹងថាកូនខឹង ប៉ុន្តែមិនអាចបុកម្តាយបានទេ</li>
</ul>
</li>
<li style="font-weight: 400;" aria-level="1">បើជាការបង្ហាញអាកប្បកិរិយាចង់បានតែខ្លួនឯង ឬរអិលក្នុងការធ្វើសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃ 
<ul>
<li style="font-weight: 400;" aria-level="2">សូមណែនាំឲ្យឪពុកម្តាយ “រៀបចំកាលវិភាគជីវិតប្រចាំថ្ងៃ” កំណត់ពេលវេលាសម្រាប់ធ្វើសកម្មភាពផ្សេងៗឲ្យច្បាស់លាស់ 
ប្រើរូបភាពជាសារព័ត៌មានឲ្យកូនអាចយល់បានងាយស្រួល (Visual schedule) </li>
<li style="font-weight: 400;" aria-level="2">មានការជូនដំណឹងមុនពេលបញ្ចប់ពេលវេលា 5-10 នាទី ដើម្បីជាសញ្ញាឲ្យដឹង</li>
<li style="font-weight: 400;" aria-level="2">អាចប្រើនาฬិកាដែលមានមេដែកហើយកំណត់ចំណុចដែលមេដែកដើរទៅដល់ពេលបញ្ចប់ ឬប្រើនាឡិកាដីដើម្បីឲ្យឃើញរូបភាពនៃពេលវេលាបានច្បាស់លាស់ជាងមុន</li>
</ul>
</li>
</ul>
</li>
</ul>
<ul>
<li aria-level="2">ពេលដែលពេលវេលាបញ្ចប់ហើយកូនបានសហការណ៍ សូមលឿនសរសើរ “ម្តាយរីករាយដែលកូនបានសហការធ្វើតាមពេលវេលា” 
<ul>
<li style="list-style-type: none;">
<ul style="list-style-type: circle;">
<li aria-level="2">បើពេលវេលាបញ្ចប់ហើយ កូនមានការស្ទាក់ស្ទើរ សូមប្រើបច្ចេកទេសបន្ថែមដោយ “ផ្តល់ជម្រើសដែលលទ្ធផលស្របទៅតាមដែលឪពុកម្តាយកំណត់” ដើម្បីឲ្យក្មេងមានអារម្មណ៍ថា “បានចូលរួមក្នុងការជ្រើសរើសសកម្មភាពរបស់ខ្លួន” ដូចជា ប្រសិនបើដល់ពេលងូតទឹក អាចជ្រើសរើសប្រើសាប៊ូដបពណ៌ខៀវ ឬដបពណ៌លឿងនៅថ្ងៃនេះ ឬពេលដល់ពេលគេង អាចជ្រើសរើសថា កូននឹងបិទភ្លើងឬឲ្យម្តាយបិទភ្លើង ជាដើម  </li>
</ul>
</li>
</ul>
</li>
<li style="font-weight: 400;" aria-level="1">កុំបង្រៀននៅពេលកំពុងមានអារម្មណ៍ រង់ចាំឲ្យឪពុកម្តាយនិងកូនស្ងប់ស្ងាត់ជាមុន ហើយស្វែងរកពេលវេលាល្អៗ ដូចជា មុនពេលគេង ដើម្បីនិយាយជាមួយ 
និងបង្រៀនកូនបន្ថែមតាមរឿងនិទាន</li>
<li style="font-weight: 400;" aria-level="1">បន្ថែមការផ្តោតអារម្មណ៍ និងការសរសើរ ពេលដែលកូនមានអាកប្បកិរិយាដែលគួរឱ្យពេញចិត្ត</li>
<li style="font-weight: 400;" aria-level="1">កាត់បន្ថយប៉ារ៉ាម៉ែត្រដែលធ្វើឲ្យក្មេងមានការត្រួតត្រាខ្លួនបានលំបាកដូចជា ការគេងមិនគ្រប់គ្រាន់ ភាពឃ្លាន ឬជំងឺ</li>
<li style="font-weight: 400;" aria-level="1">ពេលឪពុកម្តាយឆ្លើយតបចំពោះអាកប្បកិរិយាចង់បានតែខ្លួនឯងរបស់ក្មេងយ៉ាងសមរម្យ សม่ำเสมอ និងមានទិសដៅដូចគ្នាទាំងអស់ ក្មេងនឹងរៀនថា ប្រសិនបើចង់បានតែខ្លួនឯង នឹងមិនទទួលបានអ្វីដែលចង់បានទេ អាកប្បកិរិយាចង់បានតែខ្លួនឯងនឹងត្រូវកាត់បន្ថយទៅតាមលំដាប់ និងបាត់បង់ទៅជាបន្តបន្ទាប់</li>
</ul>
 
ប្រសិនបើឪពុកម្តាយមិនអាចដោះស្រាយអាកប្បកិរិយាចង់បានតែខ្លួនឯងរបស់កូន ឬកូនមានអាកប្បកិរិយាចង់បានតែខ្លួនឯងដែលធ្ងន់ធ្ងរជាងមុន សូមពិគ្រោះជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតផ្នែកអភិវឌ្ឍន៍និងអាកប្បកិរិយាដើម្បីពិនិត្យបន្ថែម និងស្វែងរកវិធីដោះស្រាយបន្តទៅ
&nbsp;
វេជ្ជបណ្ឌិតបញ្ញាចលី ចុងផៃប៊ូល្យ៉ាន់ផត្តនា 
គ្រូពេទ្យកុមារដែលមានជំនាញពិសេសផ្នែកអភិវឌ្ឍន៍និងអាកប្បកិរិយា មន្ទីរពេទ្យភយ៉ាថៃ 2
&nbsp;

ការចិញ្ចឹមកូនជាញឹកញាប់មានការប្រឈមមុខដែលឪពុកម្តាយត្រូវប្រឈមមុខជានិច្ច ជាពិសេសនៅពេលកូនមានអាយុ 2 ឆ្នាំ បញ្ហាដែលជួបប្រទៈជាញឹកញាប់គឺអាកប្បកិរិយាដែលចង់បានតែខ្លួនឯង ដែលភាគច្រើនហៅថា "វ័យមាស 2 ឆ្នាំ" ឬ "Terrible two"

សេវាកម្ម

អត្ថបទ

អំពីពួកយើង

សាខាមន្ទីរពេទ្យ

ពេលកូនស្រលាញ់ចង់បានតែខ្លួនឯង ត្រូវដោះស្រាយយ៉ាងដូចម្តេច?

Tel

Email

សេវាកម្ម

អត្ថបទ

អំពីពួកយើង

សាខាមន្ទីរពេទ្យ