ผ่าตัดใส่อุปกรณ์ระบายน้ำออกจากตา เพื่อการรักษาโรคต้อหิน

<p>ឧបករណ៍បញ្ចេញទឹកចេញពីភ្នែក (glaucoma drainage device (GDD)/drainage implant/aqueous shunt / tube shunt) គឺជាឧបករណ៍តូចមួយដែលដាក់នៅលើភ្នែកសម្រាប់ការព្យាបាលជំងឺភ្នែកស្រមោល<br />
នៅពេលជំងឺភ្នែកស្រមោល ទឹកនៅក្នុងភ្នែកមិនអាចបញ្ចេញចេញតាមផ្នែកមុខនៃភ្នែកបានយ៉ាងសមរម្យ នាំឲ្យមានសំពាធក្នុងភ្នែកកើនឡើង និងបំផ្លាញក្បាលសរសៃប្រសាទភ្នែក រួមទាំងសរសៃប្រសាទភ្នែកនៅខាងក្រោយ។ ប្រសិនបើមិនព្យាបាល ជំងឺភ្នែកស្រមោលអាចនាំឲ្យមានភាពភ្នែកអាំងជាអចិន្រ្តៃយ៍បាន។</p>
<p>ឧបករណ៍បញ្ចេញទឹកចេញពីភ្នែកនឹងបង្កើតផ្លូវបញ្ចេញទឹកថ្មីតាមរយៈបំពង់របស់ឧបករណ៍ ដូច្នេះជួយបន្ថយសំពាធក្នុងភ្នែក។ បន្ទាប់ពីបញ្ចប់ការវះកាត់ ឧបករណ៍នេះនឹងត្រូវដាក់នៅលើស្បែកភ្នែកភ្នែក ស្របនិងបត់តាមរូបរាងភ្នែកដោយមានស្រទាប់ស្បែកភ្នែកគ្របដណ្តប់ ហើយចុងបំពង់នឹងស្ថិតនៅក្នុងបន្ទះមុខភ្នែកដោយមិនរំខានដល់ការមើលឃើញ។</p>
<p><img decoding="async" class="size-full wp-image-49910 aligncenter" src="https://pyt-storage.sgp1.cdn.digitaloceanspaces.com/wp-content/uploads/2023/06/download-09.jpeg" alt="" width="100%" /></p>
<h2 style="text-align: left;"><span style="color: #00826a;">ពេលណាដែលត្រូវធ្វើការវះកាត់ភ្នែកស្រមោលដោយដាក់ឧបករណ៍បញ្ចេញទឹក<strong><br />
</strong></span></h2>
<p style="text-align: left;">ភាគច្រើនការដាក់ឧបករណ៍ដែលមានបំពង់នេះ ត្រូវបានប្រើនៅក្នុងករណីវះកាត់បញ្ចេញទឹកចេញពីភ្នែកដោយវិធីបង្កើតថង់ស្តុកទឹកនៅលើផ្ទៃភ្នែក (trabeculectomy) ដែលធ្វើមុននេះបានបរាជ័យ មិនអាចគ្រប់គ្រងសំពាធភ្នែកឲ្យនៅក្នុងកម្រិតដែលមានសុវត្ថិភាព ឬស្របតាមគោលដៅដែលចង់បានបានទេ<br />
ទោះជាយ៉ាងណា វិធីនេះអាចត្រូវបានប្រើជាលំដាប់ដំបូងសម្រាប់វះកាត់ជំងឺភ្នែកស្រមោលប្រភេទខ្លះ ដោយមិនប្រើវិធីបង្កើតថង់ទឹក ដូចជាជំងឺភ្នែកស្រមោលដែលកើតពីសរសៃឈាមកើតឡើងខុសប្រក្រតីនៅក្នុងភ្នែក (neovascular glaucoma) ជំងឺភ្នែកស្រមោលដែលកើតពីជំងឺរោគស្រមោលស្រមោល (uveitic glaucoma)</p>
<h2><span style="color: #00826a;">ការវះកាត់ដាក់ឧបករណ៍បញ្ចេញទឹកដែលមានបំពង់សម្រាប់ជំងឺភ្នែកស្រមោល<strong><br />
</strong></span></h2>
<p>វិធីវះកាត់នេះ អាចធ្វើបានដោយមិនចាំបាច់ស្នាក់នៅមន្ទីរពេទ្យ ក្នុងករណីប្រើថ្នាំបាញ់ឲ្យដេកតែមួយ ដែលការវះកាត់ប្រហែលមួយម៉ោង។ ចំណែកថ្នាំបាញ់ឲ្យដេកសម្រាប់សំណាក់ពិសេស ដូចជាអ្នកជំងឺមិនអាចទំនាក់ទំនងបាន ស្តាប់មិនបានល្អ ខ្លាចកន្លែងតូច (claustrophobia) ឬមានស្ថានភាពផ្លូវចិត្តផ្លាស់ប្តូរ (altered mental status)។</p>
<h2><span style="color: #00826a;">ឧបករណ៍បញ្ចេញទឹកក្នុងភ្នែកដែលមានបំពង់ ចែកចេញជា 2 ប្រភេទ គឺ</span></h2>
<ol>
<li>ប្រភេទគ្មានស្លាកបើកបិទ (non-valved GDD) ដូចជា ClearPath implant, Baerveldt implant, Molteno implant</li>
<li>ប្រភេទមានស្លាកបើកបិទ (valved GDD) ដូចជា Ahmed implant</li>
</ol>
<p>ឧបករណ៍ដែលមានបំពង់នីមួយៗផលិតពីសម្ភារៈ និងបច្ចេកទេសពិសេស។ លើសពីនេះ ប្រភេទនីមួយៗក៏ចែកចេញជាប្រភេទរងជាច្រើនទៀតតាមទំហំឧបករណ៍។ ការជ្រើសរើសប្រើឧបករណ៍បំពង់ប្រភេទណាមួយ អាស្រ័យលើភាពសមរម្យ និងការពិចារណារបស់វេជ្ជបណ្ឌិតដែលវះកាត់។ ក្នុងករណីអ្នកជំងឺមិនអាចចាក់ថ្នាំភ្នែកបានយ៉ាងទៀងទាត់បន្ទាប់ពីវះកាត់ ឬមិនងាយស្រួលទៅមន្ទីរពេទ្យសម្រាប់ត្រួតពិនិត្យលទ្ធផលព្យាបាលបន្ទាប់ពីវះកាត់តាមកំណត់វេជ្ជបណ្ឌិតអាចពិចារណាប្រើឧបករណ៍បំពង់ដែលមានស្លាកបើកបិទជាលំដាប់ដំបូង។</p>
<h2><span style="color: #00826a;">ហានិភ័យ និងបញ្ហាបន្ទាប់ពីវះកាត់ភ្នែកស្រមោលដោយដាក់បំពង់បញ្ចេញទឹក<strong><br />
</strong></span></h2>
<p>ដូចជាការវះកាត់ប្រភេទផ្សេងៗ ការវះកាត់ដាក់ឧបករណ៍បញ្ចេញទឹកដែលមានបំពង់ក៏មានហានិភ័យ និងអាចបណ្តាលឲ្យមានបញ្ហាបន្ទាប់ពីវះកាត់បានផងដែរ<br />
នៅដំណាក់កាលដំបូង អាចមានបញ្ហាបន្ទាប់ដូចការវះកាត់ដោយវិធីបង្កើតថង់ស្តុកទឹកនៅលើផ្ទៃភ្នែក ដូចជា បន្ទះមុខភ្នែករលត់ (flat chamber) សំពាធភ្នែកទាប (hypotony) និងឈាមឆ្លងកាត់ស្រទាប់កូរ៉ូយដ (suprachoroidal hemorrhage)</p>
<p>បញ្ហាបន្ទាប់ផ្សេងទៀតដែលអាចកើតមានដូចជា ឈាមចេញក្នុងភ្នែក ការឆ្លងមេរោគក្នុងភ្នែក ការបង្កើតស្នាមនៅលើផ្ទៃភ្នែក ស្លាកបើកបិទរបស់ឧបករណ៍មិនដំណើរការឬដំណើរការមិនល្អ ការកើតជំងឺភ្នែកស្រមោល ការមើលឃើញរូបភាពពីរជាប់គ្នា ភ្នែកឆ្អឹង ការបាត់បង់ការមើលឃើញ ត្រូវការវះកាត់ម្តងទៀតសម្រាប់ជួសជុល ការវះកាត់ភ្នែកស្រមោលបន្ថែម ដូចជាការដកឧបករណ៍ចាស់ចេញ ឬដាក់ឧបករណ៍បញ្ចេញទឹកថ្មីចូលទៅក្នុងភ្នែក។</p>
<h2><span style="color: #00826a;">វិធីអនុវត្តខ្លួនមុន និងបន្ទាប់ពីវះកាត់ភ្នែកស្រមោលដោយដាក់ឧបករណ៍បញ្ចេញទឹក<strong><br />
</strong></span></h2>
<p>មុនវះកាត់ ប្រសិនបើអ្នកជំងឺមានជំងឺប្រចាំកាយ ដែលកំពុងប្រើថ្នាំបង្ការការបង្កកឈាម ឬមានសភាពឈាមតិច គួរជូនដំណឹងឲ្យវេជ្ជបណ្ឌិតដឹង ដើម្បីការពារហានិភ័យបញ្ហាដែលអាចកើតមាន។ គួរបន្តប្រើថ្នាំចាក់ភ្នែក និង/ឬថ្នាំបរិច្ឆេទសម្រាប់ព្យាបាលជំងឺភ្នែកស្រមោលដដែលរហូតដល់ថ្ងៃវះកាត់។</p>
<p>បន្ទាប់ពីវះកាត់ វេជ្ជបណ្ឌិតនឹងបញ្ឈប់ថ្នាំព្យាបាលភ្នែកស្រមោល អ្នកជំងឺនឹងទទួលបានថ្នាំចាក់ភ្នែក និងថ្នាំលាបភ្នែកសម្រាប់បន្ថយការរលាក និងការពារការឆ្លងមេរោគ ដែលនឹងប្រើរយៈពេលជាច្រើនសប្តាហ៍ ហើយបន្តបន្ថយថ្នាំរហូតដល់បញ្ឈប់ថ្នាំ<br />
នៅអ្នកជំងឺខ្លះ អាចមានសំពាធភ្នែកខ្ពស់បណ្តោះអាសន្នក្នុងរយៈពេល 1-6 សប្តាហ៍ដំបូងបន្ទាប់ពីវះកាត់ វេជ្ជបណ្ឌិតនឹងផ្តល់ថ្នាំចាក់ភ្នែកជាក់លាក់សម្រាប់បន្ថយសំពាធភ្នែក។ នៅពេលឧបករណ៍បញ្ចេញទឹកដំណើរការ និងសំពាធភ្នែកបានបន្ថយ វេជ្ជបណ្ឌិតនឹងពិចារណាបញ្ឈប់ថ្នាំបន្ថយសំពាធភ្នែក។</p>
<p>ទោះបីការវះកាត់បានជោគជ័យ ការត្រួតពិនិត្យបន្ទាប់ពីវះកាត់នៅតែមានសារៈសំខាន់ និងមានឥទ្ធិពលដល់ភាពជោគជ័យរយៈពេលវែងនៃការវះកាត់។ អ្នកជំងឺគួរប្រើថ្នាំតាមការបញ្ជារបស់វេជ្ជបណ្ឌិត អនុវត្តខ្លួនតាមការណែនាំ និងទៅពិនិត្យតាមកំណត់យ៉ាងទៀងទាត់។ ប្រសិនបើមានអ្វីមិនប្រក្រតីកើតឡើងជាមួយភ្នែកដែលបានវះកាត់ ដូចជា ភ្នែកក្រហម ឈឺភ្នែកខ្លាំង មានសំណើមភ្នែក ឬមើលមិនច្បាស់ គួរជូនដំណឹងវេជ្ជបណ្ឌិតភ្លាមៗ ព្រោះវាអាចជាសញ្ញារបស់ការឆ្លងមេរោគបាន។</p>
<p>&nbsp;</p>
<div style="text-align: right;"><span style="color: #00826a;"><strong>វេជ្ជបណ្ឌិត នัฐមន ស្រីសំរាន</strong></span></div>
<div>
<div style="text-align: right;">វេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសជំងឺភ្នែកស្រមោល</div>
<div style="text-align: right;">មជ្ឈមណ្ឌលភ្នែក មន្ទីរពេទ្យភយ៉ាថៃ 1</div>
</div>


នៅពេលជារលាកភ្នែក (តោហ្វីន) ភ្នែកនឹងមិនអាចបញ្ចេញទឹកចេញពីផ្នែកមុខនៃភ្នែកបានល្អគ្រប់គ្រាន់ ធ្វើឲ្យមានសំពាធខាងក្នុងភ្នែកដែលអាចបំផ្លាញកន្លែងភ្នែកភ្នែកបាន។ ការវះកាត់ដាក់ឧបករណ៍បញ្ចេញទឹកចេញពីភ្នែកគឺជាវិធីព្យាបាលមួយ។

សេវាកម្ម

អត្ថបទ

អំពីពួកយើង

សាខាមន្ទីរពេទ្យ

បញ្ចូលឧបករណ៍បញ្ចេញទឹកចេញពីភ្នែកសម្រាប់ការព្យាបាលជំងឺភ្នែកស្រមោល

Tel

Email

សេវាកម្ម

អត្ថបទ

អំពីពួកយើង

សាខាមន្ទីរពេទ្យ