1. ปัจจัยภายใน ได้แก่ สภาพของผู้ป่วยเอง อายุที่สูงขึ้น ชั้นไขมันใต้ผิวหนังบางลง โรคประจำตัว สภาวะโภชนาการที่แย่ลง การจำกัดการเคลื่อนไหว และการควบคุมการขับถ่ายที่ลดลง เป็นต้น ซึ่งเป็นปัจจัยเสริม ให้เกิดแผลกดทับ

2. ปัจจัยภายนอก ได้แก่แรงกด แรงเลื่อนไถล แรงเสียดทาน และความเปียกชื้น ซึ่งเหล่านี้เป็นปัจจัย ที่เกิดขึ้นร่วมกันปัจจัยภาย ในทำให้เกิดแผลกดทับขึ้น และแผลมีแนวโน้มที่จะเป็นเพิ่มมากขึ้นถ้าไม่ได้ลดปัจจัย ดังกล่าว แรงกด (Pressure) แรงกด ที่มีผลต่อผิวหนังและขัดขวางการส่งผ่านของออกซิเจนและสารอาหารไปเลี้ยงเนื้อ เยื่อคือแรงกดประมาณ 32 mmHg บริเวณ ที่เป็นส่วนของปุ่มกระดูกเมื่อถูกกดทับ แรงกดและน้ำหนักจะมีผลต่อเนื้อเยื่อตั้งแต่ชั้นในสุดที่ติดกับกระดูกและขยาย ออกมาถึง พื้นผิวด้านนอก เป็นลักษณะ cone-shape เมื่อผู้ป่วยนอน อยู่ที่เตียงในโรงพยาบาล วัดแรงกดได้ 150 mm Hg และเมื่อ นั่งจะมีแรงกด > 300 mm Hg ถ้าผู้ป่วยไม่ได้มี ีการเคลื่อนไหวร่างกายเลย ก็จะมีผลให้เกิดเนื้อเยื่อขาดเลือดไปเลี้ยงได้ ถ้ามี ีการเคลื่อนไหวทุก 2 ชม. แรงกด จะ ลดลงเหลือ 70 mmHg และถ้ามีการลดแรงกดเป็นพักๆจะช่วยลดการเกิดอันตราย / การบาดเจ็บของเนื้อเยื่อได้

1.1 พลิกตะแคงตัวผู้ป่วยอย่างน้อยทุก 2 ชั่วโมง และควรมีการบันทึกไว้ ผู้ป่วยที่มีความเสี่ยง ต่อการเกิดแผลกดทับสูงสามารถพลิกตะแคงตัวผู้ป่วยได้บ่อยกว่าทุก 2 ชั่วโมง หากพบว่าที่ผิวหนังมีรอยแดงเกิดขึ้นนอกจากนี้การพลิกตะแคงตัวยังขึ้นกับชนิด ของที่นอนด้วย

1.2 ในการพลิกตะแคงตัวผู้ป่วย ควรตะแคงตัวให้สะโพกเอียงทำมุม 30 องศากับที่นอน เพื่อหลีกเลี่ยงแรงกดโดยตรงกัน greater trochanter ในการจัดท่านอนหงายควรมีหมอนสอดคั่นระหว่างหัวเข่า และระหว่างตาตุ่ม 2 ข้างเพื่อป้องกันการกดทับเฉพาะที่

1.3 ป้องกันการเกิดแผลกดทับบริเวณส้นเท้าโดยการใช้หมอนรองบริเวณน่อง หรือขาส่วนล่างให้ส้นเท้าลอยพ้นพื้นที่นอนไม่ให้ถูกกด

1.4 ในการจัดท่านอนศรีษะสูง ไม่ควรสูงเกิน 30 องศา เพื่อป้องกันการเกิดการเลื่อนไถล และการกดทับจาก Pressure และ Shear forces แต่ถ้าจำเป็นต้องนอนศรีษะสูงเพื่อให้อาหารทางสายยาง ควรลดระดับลงเหลือ 30 องศา ภายหลังจากให้ อาหารแล้วประมาณ 30 นาที – 1 ชั่วโมง

1.5 หลีกเลี่ยงการใช้ห่วงยาง (Rubber Ring / Donut – Type) และมีถุงมือยางใส่น้ำรองบริเวณปุ่มกระดูก

1.6 ในการยกตัวผู้ป่วย ควรใช้ผ้ายกตัว ไม่ควรใช้วิธีลาก และไม่ควรเคลื่อนย้ายผู้ป่วยหรือยกผู้ป่วยเพียงลำพัง หากผู้ป่วยช่วย เหลือตัวเองไม่ได้ ในรายที่เป็นอัมพาตท่อนล่าง สามารถช่วยยกตัวได้โดยใช้ trapeze ที่ติดอยู่ที่หัวเตียง

1.7 ผู้ป่วยที่เป็นอัมพาตจากการบาดเจ็บของไขสันหลัง ควรนอนบนหมอนขวางที่วางเว้นปุ่มกระดูกและสามารถนอนคว่ำได้โดยไม่ต้องพลิกตัวได้ตลอดทั้งคืน เมื่อผู้ป่วยอยู่ในท่านั่งไม่ว่าจะเป็นรถเข็น หรือเก้าอี้ในผู้ป่วยที่เป็นอัมพาตท่อนล่างควรมีการลดแรงกด โดยการยกก้น (นั่ง 30 นาที ยกก้น 30 วินาที) หรือเอียงตัวให้กันด้านหนึ่งลอย หรือให้ญาติเข้าช่วยทางด้านหลังยกตัวผู้ป่วยให้ก้นลอย

1.8 ในการนั่งรถเข็น ควรสวมรองเท้า / รองเท้าหุ้มส้นทุกครั้ง และสายรัดกันเท้าตก เพื่อป้องกันอุบัติเหตุที่อาจเกิดขึ้นขณะเข็นรถได้

1.9 ผู้ป่วยที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ควรอยู่ในท่านั่งได้ไม่เกิน ครั้งละ 1 ชั่วโมง เพื่อป้องกันการเกิดแผลกดทับ

– อุปกรณ์ ชนิด Static วางบนที่นอน เช่นที่นอนที่ทำจาก เจล โฟม ลม และน้ำ การทำงานจะเป็นลักษณะลด แรงกดเฉพาะที่ี่พื้นผิวสัมผัสของร่างกาย

– อุปกรณ์ ชนิด Dynamic ใช้แปลงพลังงานในการหมุนเวียนของลม เพื่อลดแรงกดที่เกิดขึ้นกับชิ้นส่วนของ ร่างกาย

2.1 การทำความสะอาดร่างกายผู้ป่วยที่ผิวหนังแห้งหลีกเลี่ยงการใช้น้ำอุ่นในการทำ ความสะอาดร่าง และสบู่ควรเลือกทำความสะอาดร่างกายวันละครั้ง หรือตามความเหมาะสม

2.2 สำหรับผู้ป่วยที่ผิวแห้งควรเพิ่มการทาโลชั่น โดยทา 3-4 ครั้งต่อวัน ถ้าเป็นครีมทา 2-3 ครั้งต่อวัน

2.3 ในรายที่ควบคุมการขับถ่ายไม่ได้ ควรทำความสะอาดทุกครั้งที่มีการขับถ่าย และซับให้แห้ง ในการทำความสะอาดควรเช็ดอย่างเบามือ และซับให้แห้งด้วยผ้าที่อ่อนนุ่ม หลังจากนั้นทาวาสลีน หรือโลชั่นทุกครั้งเพื่อปกป้องผิวหนังในส่วนนั้นเป็นแผลจากความเปียกชื้น

2.4 ควรหาสาเหตุของการควบคุมการขับถ่ายไม่ได้และแก้ไข เช่นการฝึกการขับถ่ายปัสสาวะ และการฝึกขับถ่ายอุจจาระ เป็นต้น

2.5 หลีกเลี่ยงบริเวณที่รับความรู้สึกได้น้อย หรืออ่อนแรงสัมผัสกับความรัอน เช่นการวางกระเป๋าน้ำร้อน ควรระวังให้มากและไม่ควรใช้กับผู้สูงอายุ หรือผู้ป่วยที่เป็นอัมพาตถ้าจะใช้ให้เลือกใช้ hot pack และควรห่อผ้าขนหนูก่อนวาง พร้อมทั้งประเมิน พร้อมทั้งประเมิณความร้อนก่อนวางให้ผู้ป่วยทุกครั้ง และควรสังเกตุรอยแดง / ตุ่มพอง ที่อาจเกิดความร้อนที่ผิวหนังผู้ป่วย

2.6 หลีกเลี่ยงการนวดปุ่มกระดูก โดยเฉพาะที่มีรอยแดงจากการศึกษาการนวดปุ่มกระดูก จะให้การไหลเวียนของเลือดบริเวณนั้นลดลงและทำให้เนื้อเยื่อที่อยู่ลึกลงไปได้รับอันตรายจากการกดนวด

2.7 ส่งเสริมการเคลื่อนไหวของร่างกายโดยการทำ Passive exercise และ Fange of Motion ควรทำอย่างน้อยวันละ2-3 ครั้ง

2.8 ระวังอุบัติเหตุที่อาจเกิดขึ้นกับผิวหนัง

2.9 ถ้ามีแผลกดทับ 1-2 สามารถใช้วัสดุปิดแผลจำพวก occlusive หรือ semi permeable ปิดแผลเพื่อควบคุมให้สิ่งแวดล้อมของแผลชุ่มชื้น