5 เรื่องน่ารู้เกี่ยวกับการดูแลผู้ป่วยพาร์กินสัน

<h2>1. “តៃជី&#8230;ជួយបាន” 
</h2>
ជឿឬអត់ថា ការរាំតៃជីអាចជួយឲ្យអ្នកជំងឺប៉ាកីនសុនប្រសើរឡើងបាន !!!!!! 
ការរាំតៃជីគឺជាការហាត់ប្រាណប្រភេទមួយដែលពាក់ព័ន្ធនឹងការដកដង្ហើមដូចជាការធ្វើសមាធិរួមជាមួយនឹងចលនាដោយយឺតៗ ជាមួយនឹងទំនោរដែលទន់ភ្លន់ និងបន្តបន្ទាប់ ជួយកាត់បន្ថយហានិភ័យដែលអ្នកជំងឺអាចធ្លាក់បាន។ អ្វីដែលសំខាន់គឺមានការស្រាវជ្រាវបង្ហាញថា ការរាំតៃជីមានសារសំខាន់ក្នុងការជួយការតុល្យភាពរបស់អ្នកជំងឺប៉ាកីនសុន ប៉ុន្តែត្រូវនៅក្រោមការត្រួតពិនិត្យរបស់អ្នកជំនាញ។
<h2>2. “ការព្យាបាលការនិយាយ&#8230;សម្រាប់សំឡេងច្បាស់ជាងមុន” 
</h2>
ក្រៅពីអ្នកជំងឺប៉ាកីនសុនមានបញ្ហាក្នុងចលនាហើយ ក៏មានបញ្ហាក្នុងសាច់ដុំដែលពាក់ព័ន្ធនឹងការបញ្ចេញសំឡេងផងដែរ ដែលធ្វើឲ្យសំឡេងរបស់អ្នកជំងឺធ្លាក់ចុះ។
ការព្យាបាលការនិយាយគឺជាវិធីមួយទៀតដែលជួយឲ្យអ្នកជំងឺប៉ាកីនសុនអាចទំនាក់ទំនងបានល្អប្រសើរឡើង ត្រូវឲ្យអ្នកជំងឺព្យាយាមបញ្ចេញសំឡេងពីក្រពះកោសិកាឲ្យបានច្រើនបំផុត គួរតែហាត់ជាការពាក្យៗ ហើយហាត់ជាប្រចាំជាច្រើនដងក្នុងមួយថ្ងៃ នឹងជួយឲ្យអ្នកជំងឺនិយាយបានច្បាស់ជាងមុន។
<h2>3. “ហាត់ដកដង្ហើម&#8230;ពង្រីកគុណភាពជីវិត” 
</h2>
អ្នកជំងឺប៉ាកីនសុនភាគច្រើនដកដង្ហើមខ្លី និងញឹកញាប់ ដែលធ្វើឲ្យមានអាការៈខ្យល់ខ្វះ និងងាយនឿយ។ ការហាត់ដកដង្ហើមដោយធ្វើឲ្យខ្នងដៃពង្រីកនៅកម្រិតផ្សេងៗ ហើយហាត់ឲ្យអ្នកជំងឺប្រើសាច់ដុំឆ្អឹងទ្រូងក្នុងការដកដង្ហើម ដោយឲ្យអ្នកជំងឺនៅកន្លែងទំនេរ មានខ្យល់ស្អាត ព្យាយាមដកដង្ហើមចូលទៅក្នុងសួតយ៉ាងពេញលេញ បន្ទាប់មកដកដង្ហើមចេញយឺតៗតាមមាត់ ដកដង្ហើមរហូតដល់មានអារម្មណ៍ថាខ្យល់ចេញពីសួតទាំងមូល។ អនុវត្តជាប្រចាំ 3-5 ដងក្នុងមួយថ្ងៃ នឹងជួយកាត់បន្ថយអាការៈខាងលើ និងបង្កើតការសម្រាកសាច់ដុំបានផងដែរ។
<h2>4. “រឿងមាត់&#8230;រឿងពោះ&#8230;ក៏សំខាន់” 
</h2>
អ្នកជំងឺប៉ាកីនសុនអាចមានបញ្ហាក្នុងការហូបអាហារលំបាក ដូចដែលអាចមើលឃើញពីការហូបអាហារយឺតជាងមុន និងមានទឹកមាត់ចេញច្រើន។ អ្នកថែទាំត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នខ្លាំង ព្រោះអ្នកជំងឺអាចរលាកអាហារ។ គួរឲ្យអ្នកជំងឺហូបអាហារទន់ ឬអាហារពណ៌រាវដែលមានសារធាតុចិញ្ចឹមគ្រប់គ្រាន់ ហើយអ្នកជំងឺភាគច្រើនមានបញ្ហាធ្វើអាហារតឹងតែង គួរឲ្យហូបអាហារដែលមានក្រពើដូចជាផ្លែបន្លែ ផ្លែឈើផ្សេងៗ ដើម្បីជួយឲ្យអ្នកជំងឺអាចបញ្ចេញកាកសំណល់បានល្អ។
<h2>5. “គំនិត ការចងចាំ និងចិត្ត&#8230;សំខាន់បំផុត” 
</h2>
ដោយសារតែអ្នកជំងឺប៉ាកីនសុនភាគច្រើនមានបញ្ហាក្នុងដំណើរការគិត និងការចងចាំធ្លាក់ចុះ គួរតែស្វែងរកសកម្មភាពលើកទឹកចិត្តឲ្យអ្នកជំងឺប្រើពេលវេលាវេលាវាល្អ ឬសកម្មភាពដែលឲ្យអ្នកជំងឺរៀនរឿងថ្មីៗ ដើម្បីហាត់ខួរក្បាល និងធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺមានការត្រួតត្រារស់រានមានជីវិតជានិច្ច ដូចជា ហាត់បូកលេខ សំណួរពាក្យ ហាត់អាន-សរសេរពាក្យ ជាដើម។
ដោយសារតែអ្នកជំងឺប៉ាកីនសុនភាគច្រើនមានបញ្ហាក្នុងដំណើរការគិត និងការចងចាំធ្លាក់ចុះ គួរតែស្វែងរកសកម្មភាពលើកទឹកចិត្តឲ្យអ្នកជំងឺប្រើពេលវេលាវេលាវាល្អ ឬសកម្មភាពដែលឲ្យអ្នកជំងឺរៀនរឿងថ្មីៗ ដើម្បីហាត់ខួរក្បាល និងធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺមានការត្រួតត្រារស់រានមានជីវិតជានិច្ច ដូចជា ហាត់បូកលេខ សំណួរពាក្យ ហាត់អាន-សរសេរពាក្យ ជាដើម។
ប្រភព : 
http://www.kanyapt.com/Service/serviceItem/4- 
https://www.rama.mahidol.ac.th/ramachannel/home/article/%E0%B8%81%E0%B8%B2%

អ្នកជំងឺប៉ាកីនសុន មិនត្រឹមតែត្រូវបានព្យាបាលដោយវេជ្ជបណ្ឌិតទេ បងប្អូនឬមនុស្សជិតស្និទ្ធក៏គួរតែថែទាំអ្នកជំងឺ ដើម្បីឲ្យពួកគេអនុវត្តសកម្មភាពផ្សេងៗ ដើម្បីស្តារឡើងវិញរាងកាយ មេដឹកនាំ និងរក្សាសភាពចិត្តឲ្យស្រស់ស្រាយជានិច្ច។

សេវាកម្ម

អត្ថបទ

អំពីពួកយើង

សាខាមន្ទីរពេទ្យ

5 រឿងគួរដឹងអំពីការថែទាំអ្នកជំងឺប៉ាកីនសុន

Tel

Email

សេវាកម្ម

អត្ថបទ

អំពីពួកយើង

សាខាមន្ទីរពេទ្យ