Treating chemical burns with proper first aid and care PTP

ពេលដែលស្បែក ឬកោសិកាស្បែកប៉ះពាល់នឹងសារធាតុគីមីដែលមានពុល ឬមានឥទ្ធិពលខ្លាំងដូចជា អាស៊ីត អាល់កាលី កោសិកា និងកោសិកាស្បែកនឹងត្រូវបំផ្លាញយ៉ាងរហ័ស ហើយអាចបង្កើតរបួសឆេះពីសារធាតុគីមី (Chemical Burns)។ កំរិតធ្ងន់ធ្ងររបស់របួសនឹងអាស្រ័យលើប៉ារ៉ាម៉ែត្រជាច្រើនដូចជា ប្រភេទ និងកម្រិតសារធាតុគីមី បរិមាណ និងរយៈពេលដែលប៉ះពាល់ ចំណុច ឬអង្គភាពដែលប៉ះពាល់នឹងសារធាតុគីមី។ ការយល់ដឹងអំពីគ្រោះថ្នាក់ពីសារធាតុគីមី រួមទាំងការការពារ និងការបឋមព្យាបាលត្រឹមត្រូវ គឺជារឿងសំខាន់មិនគួរមើលរំលង។
&nbsp;
<h2>សារធាតុគីមីដែលអាចបង្កររបួសឆេះ (Chemical burns)</h2>
សារធាតុគីមីដែលអាចបង្កររបួសឆេះមានទាំងដែលនៅឆ្ងាយពីខ្លួន និងដែលអាចជួបប្រទៈបានក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ ដូច្នេះ ការយល់ដឹង និងការប្រុងប្រយ័ត្នក្នុងការប្រើប្រាស់សារធាតុទាំងនេះគឺជារឿងសំខាន់។
<ul>
<li>អាស៊ីត (Acids) ដូចជា អាស៊ីតស៊ុលផូរិចដែលមានច្រើននៅក្នុងថ្មបន្ទះ និងទឹកសំអាតបន្ទប់ទឹកខ្លះៗ មានឥទ្ធិពលខូចខាត និងអាចបំផ្លាញកោសិកាស្បែក បង្កររបួសឆេះបាន ប្រសិនបើប៉ះពាល់ដោយផ្ទាល់។</li>
<li>អាល់កាលី (Alkalis) ដូចជា សូដ្យូមហ៊ីដ្រូអុកស៊ីត ដែលប្រើក្នុងការផលិតក្រដាស ជាផ្នែកមួយនៃទឹកសំអាតបំពង់ សាប៊ូ និងផលិតផលសំអាតស្នាមខ្លាញ់ អាចបំផ្លាញកោសិកាស្បែកជ្រៅ បង្កររបួសឆេះ ឬរបួសពុះបានដូចជាអាស៊ីត។</li>
<li>ផលិតផលក្នុងផ្ទះ ដូចជា ទឹកសំអាតជាន់ដែលអាចមានអាម៉ូនីយ៉ា ខ្លាំង ដែលបង្កការរលាក និងរបួសឆេះ ទឹកសំអាតបោកគក់ដែលមានសារធាតុបំបែកពណ៌ប្រភេទក្លរីន ដូចជា សូដ្យូមហ៊ីពូក្លរីត អាចបង្កការរលាកប្រសិនបើប៉ះពាល់ស្បែកដោយផ្ទាល់ រួមទាំងទឹកសំអាតសំអាតកញ្ចក់ដែលអាចមានម៉េតាណុល (Methanol) ដែលបង្កការរលាក និងការរលាកស្បែកបាន។</li>
<li>ទឹកថ្នាំលាបភ្លឺ ឬពណ៌ (Polish or Paint) អាចមានសារធាតុរលាយដូចជា តូលុយអ៊ីន ស៊ីលែន អាស៊ីតូន ឬអាល់កុល ដែលអាចបង្កការរលាកប្រសិនបើប៉ះពាល់រយៈពេលយូរ។</li>
<li>សារធាតុគីមីក្នុងគ្រឿងសំអាង ដូចជា ប៉ារ៉ាហ្វេនីឡែនឌាយអាមីន (PPD) ក្នុងគ្រីមពណ៌សក់អាចបង្កការរលាក ឬរបួសឆេះបាន ប្រសិនបើមានអាការៈអាលើស ឬអាស៊ីត AHA (Alpha Hydroxy Acid) ក្នុងផលិតផលសំអាតស្បែក ប្រសិនបើមានកម្រិតខ្ពស់ ប្រើបរិមាណច្រើន ឬប្រើពេលស្បែកមានការរលាកមុន អាចបង្កររបួសបាន។</li>
</ul>
&nbsp;
<h2>វិធីបឋមព្យាបាលពេលរាងកាយប៉ះពាល់សារធាតុគីមី</h2>
ពេលរាងកាយប៉ះពាល់សារធាតុគីមី ការបឋមព្យាបាលត្រឹមត្រូវ នឹងជួយកាត់បន្ថយការខូចខាតដែលអាចកើតមាន។ ការបឋមព្យាបាលនឹងខុសគ្នាតាមប្រភេទសារធាតុគីមី និងអង្គភាពដែលប៉ះពាល់ ដូចខាងក្រោម៖
<ul>
<li>ស្បែកប៉ះពាល់សារធាតុគីមី ត្រូវលាងជាមួយទឹកស្អាតភ្លាមៗ ដោយអោយទឹកហូរចេញយ៉ាងហោចណាស់ 15-30 នាទី ដើម្បីកាត់បន្ថយកម្រិតសារធាតុគីមី និងកាត់បន្ថយការរលាក ប្រសិនបើអាចធ្វើបាន ត្រូវដកសម្លៀកបំពាក់ និងគ្រឿងអលង្ការដែលមានសារធាតុគីមីចូលរួមចេញភ្លាមៗ ដើម្បីការពារការរីករាលដាលសារធាតុគីមី។ ប្រសិនបើមានរបួសឆេះ ឬរបួសពុះ មិនត្រូវចាក់ឬកោសស្បែកទេ ត្រូវប្រើក្រណាត់កន្សែងស្អាតគ្របដាក់ ដើម្បីការពារការឆ្លងមេរោគ។ ក្នុងករណីមានអាការៈធ្ងន់ធ្ងរ ដូចជា ស្បែករលាក ឬឈឺចាប់ខ្លាំង ត្រូវទៅពេទ្យភ្លាមៗ។</li>
<li>សារធាតុគីមីប៉ះពាល់ភ្នែក ប្រសិនបើពាក់កញ្ចក់ទំនេរ ត្រូវដកចេញមុន ហើយលាងភ្នែកជាមួយទឹកអំបិលស្អាត (Sterile Normal Saline) ឬសារធាតុលាងភ្នែក (Eye Irrigation Solution) ដើម្បីកាត់បន្ថយឱកាសប្រតិកម្មរវាងសារធាតុគីមី និងទឹកដែលអាចមិនស្អាត។ បើមិនមានអាចប្រើទឹកសុទ្ធបាន ដោយបើកស្រមោលភ្នែក ហើយបញ្ចូលទឹកចូលចេញឲ្យហូរចេញតាមភ្នែកយ៉ាងស្មើរត្រឹម 15 នាទី ឲ្យមុំភ្នែកខាងចង្កេះខ្ពស់ជាងមុំភ្នែកខាងចុងពេលលាង ដើម្បីការពារសារធាតុឲ្យមិនហូរទៅភ្នែកម្ខាងទៀត។ មិនត្រូវក្រអូបភ្នែក ព្រោះអាចបង្កការខូចខាតធ្ងន់ធ្ងរជាងមុន។ ប្រសិនបើមិនអាចទៅពេទ្យភ្លាមៗ អាចប្រើសារធាតុជ្រាបភ្នែក (Artificial Tears) ប្រភេទគ្មានសារធាតុថែរក្សា ដើម្បីកាត់បន្ថយការរលាកបណ្តោះអាសន្ន ប៉ុន្តែត្រូវប្រើបន្ទាប់ពីបានលាងភ្នែកជាមួយទឹកស្អាត ឬទឹកអំបិលរួចហើយ ហើយត្រូវទៅពេទ្យឲ្យបានឆាប់រហ័ស។</li>
<li>សារធាតុគីមីប៉ះពាល់មាត់ ឬបរិច្ឆេទ ត្រូវលាងមាត់ភ្លាមៗជាមួយទឹកស្អាត ប៉ុន្តាមិនត្រូវបញ្ចេញអាហូបឡើងវិញ ព្រោះការបញ្ចេញអាហូបឡើងវិញអាចបង្កការប៉ះពាល់សារធាតុគីមីនៅក្នុងពោះ និងក្រពះកាន់តែច្រើន។ ប្រសិនបើជាសារធាតុឆេះដូចជា អាស៊ីត ឬអាល់កាលីខ្លាំង ឬសារធាតុបាញ់សត្វល្អិត ត្រូវទៅមន្ទីរពេទ្យភ្លាមៗ ហើយជូនដំណឹងប្រភេទសារធាតុគីមីដែលបានបរិច្ឆេទឲ្យគ្រូពេទ្យដឹង។</li>
<li>ស្រូបយកសារធាតុគីមី ត្រូវចេញពីតំបន់ដែលមានឧស្ម័នពុល ទៅកន្លែងមានខ្យល់ស្អាត និងមានការបង្ហូរខ្យល់ល្អ។ ពិនិត្យការដកដង្ហើម និងអាការៈ។ ប្រសិនបើបេះដូងឈប់ដំណើរការ ត្រូវធ្វើ CPR ត្រឹមត្រូវ ហើយបញ្ជូនទៅមន្ទីរពេទ្យភ្លាមៗ ដោយជូនដំណឹងប្រភេទសារធាតុគីមីដែលបានស្រូបដើម្បីទទួលបានការព្យាបាលសមរម្យ។ មិនត្រូវបញ្ចេញអាហូបឡើងវិញ ឬផឹកទឹក និងទឹកដោះគោដោយមិនពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យ ជាពិសេសសម្រាប់សារធាតុឆេះ ដោយសារអាចធ្វើអោយអាការៈកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ។</li>
<li>សម្លៀកបំពាក់មានសារធាតុគីមី ត្រូវដកចេញភ្លាមៗ ដើម្បីការពារការចូលរួមតាមស្បែក និងកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃការរលាក។ ត្រូវងូតទឹក ឬលាងរាងកាយនៅតំបន់ដែលប៉ះពាល់ជាមួយទឹកស្អាត ដោយអោយទឹកហូរចេញយូរដើម្បីឲ្យសារធាតុគីមីរាបស្មើ និងកាត់បន្ថយកម្រិត ដោយមិនចាំបាច់ប្រើសាប៊ូ ឬសារធាតុគីមីផ្សេងទៀត។ ប្រសិនបើសម្លៀកបំពាក់មានសារធាតុគីមីខ្លាំង គួរត្រូវបោះបង់ដោយបិទជិតជាងដើម្បីការពារការបំពុលឡើងវិញ និងការរីករាលដាលទៅអ្នកដទៃ។ ក្នុងករណីមានអាការៈធ្ងន់ធ្ងរ ដូចជា ការដកដង្ហើមពិបាក ឬឈឺចាប់ខ្លាំង ឬមិនប្រាកដថាសារធាតុគីមីមានគ្រោះថ្នាក់ប៉ុណ្ណា ត្រូវទៅពេទ្យភ្លាមៗ។</li>
</ul>
&nbsp;
<h2>ការលាងស្បែក និងរាងកាយនៅតំបន់ដែលប៉ះពាល់សារធាតុគីមី</h2>
ដើម្បីកាត់បន្ថយគ្រោះថ្នាក់ និងផលប៉ះពាល់ពេលប៉ះពាល់សារធាតុគីមីបានយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាព គួរតែអនុវត្តដូចខាងក្រោម៖
<ul>
<li>លាងជាមួយទឹកស្អាត គួរលាងតំបន់ដែលប៉ះពាល់សារធាតុគីមីជាមួយទឹកស្អាតច្រើនយ៉ាងហោចណាស់ 15-30 នាទី ប្រសិនបើជាសារធាតុគីមីដែលមានកម្រិតខ្ពស់ គួរលាងយូរជាងនេះ ដើម្បីកាត់បន្ថយកម្រិតសារធាតុគីមី និងការពារការចូលរួមតាមស្បែក។</li>
<li>លាងជាមួយសាប៊ូដែលមាន pH ត្រឹមត្រូវ (pH-balanced soap) ជាពិសេសសម្រាប់សារធាតុគីមីប្រភេទខ្លាញ់ ឬប្រេង គួរជៀសវាងការប្រើសាប៊ូដែលមានប្រេង ឬគ្រីម ព្រោះអាចធ្វើឲ្យសារធាតុគីមីខ្លះៗស្រូបចូលទៅក្នុងស្បែកបានងាយ។</li>
<li>មិនត្រូវប្រើសារធាតុគីមីផ្សេងៗ ដូចជា ទឹកខ្មេះ ឬទឹកក្រូចសម្រាប់លាងអាល់កាលី ឬមិនត្រូវប្រើទឹកអាល់កាលីសម្រាប់លាងអាស៊ីត ព្រោះអាចបង្កការប្រតិកម្មគីមីជាមួយសារធាតុដែលប៉ះពាល់ធ្វើឲ្យស្ថានភាពកាន់តែអាក្រក់។</li>
</ul>
&nbsp;
<h2>របួសឆេះ ឬរបួសពីសារធាតុគីមីប្រភេទណាដែលគួរតែទៅពេទ្យភ្លាម?</h2>
ការទៅពេទ្យភ្លាមៗនឹងជួយឲ្យទទួលបានការព្យាបាលសមរម្យ និងការពារការរបួសដែលអាចកើតមានរយៈពេលវែងបានយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាព។ គួរតែពិចារណាដូចខាងក្រោម៖
<ul>
<li>ឈឺចាប់ខ្លាំង ស្បែករលាក ឬមានការផ្លាស់ប្តូរដ៏ច្បាស់លាស់លើស្បែក ដូចជា ពណ៌ក្រហមខ្លាំង ឬស្បែករលាក</li>
<li>របួសមានទំហំធំ ជ្រៅខ្លាំង</li>
<li>របួសកើតឡើងនៅលើមុខ ដៃ ឬជើង ដែលមានហានិភ័យខ្ពស់ក្នុងការបង្កររបួសស្នាម ឬប៉ះពាល់ដល់មុខងាររាងកាយនៅអនាគត</li>
<li>មិនប្រាកដអំពីអាការៈ ឬកំរិតធ្ងន់ធ្ងររបស់របួស ព្រោះមានហានិភ័យខ្ពស់ក្នុងការរបួសធ្ងន់ធ្ងរ ឆ្លងមេរោគ និងរបួសបន្តរយៈពេលវែង</li>
<li>មានអាការៈដែលមានលក្ខណៈឆ្លងមេរោគ ដូចជា មានជម្រាល មានក្លិនមិនល្អ ឬមានកំដៅខ្ពស់ គួរទៅពេទ្យភ្លាម ព្រោះអាចត្រូវការប្រើថ្នាំប្រឆាំងមេរោគ</li>
</ul>
&nbsp;
សម្រាប់អ្នកដែលត្រូវប៉ះពាល់សារធាតុគីមីជាប្រចាំ គួរពាក់ឧបករណ៍ការពារដែលសមរម្យ ដូចជា ស្រោមដៃកៅស៊ូ វ៉ែនតាការពារសារធាតុគីមី និងសម្លៀកបំពាក់គ្រប់គ្រាន់ រួមទាំងអនុវត្តតាមវិធានការសុវត្ថិភាពយ៉ាងតឹងរឹង។ ប្រសិនបើមានគ្រោះថ្នាក់ពីសារធាតុគីមី ឬមានអាការៈមិនធម្មតា គួរទៅពេទ្យភ្លាមៗ ដើម្បីទទួលបានការត្រួតពិនិត្យ និងព្យាបាលយ៉ាងសមរម្យ នៅមន្ទីរពេទ្យភយ៉ាថៃ ផហលយោធិន។ យើងមានក្រុមគ្រូពេទ្យជំនាញដែលរួចរាល់ក្នុងការផ្តល់យោបល់ និងថែទាំជាមួយបច្ចេកវិទ្យាវេជ្ជសាស្ត្រថ្មីៗ អ្នកអាចទុកចិត្តបានថានឹងទទួលបានការព្យាបាលយ៉ាងសុវត្ថិភាព និងមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់។
&nbsp;
វេជ្ជបណ្ឌិត កំថន វិជិត្រកំថន 
វេជ្ជបណ្ឌិតសាច់ដុំ និងសាច់ជើង 
មន្ទីរពេទ្យភយ៉ាថៃ ផហលយោធិន

ជួបជាមួយការណែនាំក្នុងការប្រព្រឹត្តិការព្យាបាលបឋម នៅពេលដែលយើងប៉ះសារធាតុគីមី ឬមានរបួសឆេះពីសារធាតុគីមី ការលាងស្បែកនិងរាងកាយនៅតំបន់ដែលប៉ះសារធាតុគីមី ដើម្បីការពារការប្រឈមហានិភ័យ និងកាត់បន្ថយការខូចខាតដែលកើតឡើង ជាមួយនឹងការត្រួតពិនិត្យរោគសញ្ញាដែលគួរតែទៅពេទ្យភ្លាមៗ។

សេវាកម្ម

អត្ថបទ

អំពីពួកយើង

សាខាមន្ទីរពេទ្យ

ការព្យាបាលរបួសឆេះពីគីមីជាមួយនឹងការព្យាបាលបឋម និងការថែទាំដែលត្រឹមត្រូវ

Tel

Email

សេវាកម្ម

អត្ថបទ

អំពីពួកយើង

សាខាមន្ទីរពេទ្យ